Αυτό τον καιρό ζούμε μια παγκόσμια πραγματικότητα όπου κυρίαρχο χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι η ρευστότητα και οι ραγδαίες δραματικές εξελίξεις. Πριν λίγο καιρό είχαμε την περίφημη “αραβική άνοιξη” που τελικά αποδείχθηκε χειμώνας με μόνους κερδισμένους όλους αυτούς που προώθησαν και στήριξαν αυτές τις εξεγέρσεις στις χώρες της Βόρ. Αφρικής με σκοπό την εξυπηρέτηση των νεοαποικιοκρατιών και ιμπεριαλιστικών τους σχεδίων.
Στην Ευρώπη σήμερα και πάλι έχουμε εξεγέρσεις, υποκινούμενες και καθοδηγούμενες από δυνάμεις που δεν έχουν τίποτα να δώσουν στους λαός παρά μόνο αυταπάτες για μια καλύτερη υποτίθεται ζωή στην Ε.Ε της ανεργίας της φτώχειας και της διάλυσης του οποιουδήποτε κοινωνικού κράτους.
Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ
Το
παράδειγμα της Ουκρανίας είναι χαρακτηριστικό. Δυνάμεις των ηγετικών
κύκλων της Ευρώπης προσπαθούν να βγουν από την κρίση τους με τις παλιές
καλές τους μεθόδους . Προσπαθούν να εξάγουν την κρίση τους δημιουργώντας καταστάσεις κρίσης σε άλλους λαούς που θέλουν να τους υποτάξουν πλήρως.
Στην Ουκρανία για παράδειγμα πάτησαν στην ανικανότητα και τον αντιλαϊκό
αυταρχισμό της ντόπιας διεφθαρμένης κυβερνητικής ηγεσίας του Βίκτορ
Γιανουκόβιτς για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους σ΄ αυτή την χώρα και
προπαντός στην Ρωσία που είναι ο βασικός γεωστρατηγικός τους αντίπαλος.
Σ΄ αυτήν
την Ευρώπη της οικονομικής κρίσις, των κοινωνικών ανισοτήτων τα
δημοκρατικά ελλείμματα συνεχώς διογκώνονται. Εκτός των άλλων θα πρέπει
να υπογραμμισθεί γιατί σχετίζεται άμεσα με την Ουκρανική
κατάσταση ότι έχουμε και την επανεμφάνιση του ποιο άγριου και απάνθρωπου
κοινωνικού φαινομένου που γέννησε η Ευρώπη τον προηγούμενο αιώνα αυτόν του ναζισμού και του φασισμού.
Η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, ο Δεξιός Τομέας στην Ουκρανία, όπως και τα νεοναζιστικά και φασιστικά πολιτικά μορφώματα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες καταγράφουν
δυστυχώς ότι η κρίση στην Ευρώπη σήμερα δεν είναι μόνο οικονομική και
πολιτική αλλά είναι και κρίση δημοκρατίας και αυτό είναι το ποιο
ανησυχητικό στοιχείο της σημερινής ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Εδώ επιβάλετε η Ευρωπαϊκή αριστερά να βγει από την νάρκη της και να
σημάνει συναγερμό για να σταματήσει το φασιστικό τσουνάμι που πλησιάζει.
Η νέο-ψυχορπολεμική αντιρωσική επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ στην Ουκρανία,
με εσωτερική δύναμη κρούσης ένα συρφετό νεοναζιστικών και
φιλοχιτλερικών δυνάμεων, οδηγεί την Ουκρανία στη διχοτόμηση και
κινδυνεύει να δημιουργήσει ένα νέο «τείχος» στην Ευρώπη, ενώ, ακόμα
χειρότερα, μπορεί να προκαλέσει μια πολεμική ανάφλεξη ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία με εφιαλτικές συνέπειες για την Ευρώπη και τον κόσμο.
Η
επέμβαση πραξικοπηματικού χαρακτήρα των Η.Π.Α και της Ε.Ε για να
στηριχθεί η υποτιθέμενη εξέγερση χρησιμοποιεί τους πάντες και τα πάντα
από τον φόβο των ναζιστών της Ουκρανίας μέχρι τις χρηματιστηριακές
αγορές. Η αρχική βουτιά στο χρηματιστήριο της Μόσχας και στο ρωσικό Ρούβλι λειτούργησαν και ως σιδερένιος μοχλός πίεσης προς τη Ρωσία για να αποδεχθεί παθητικά τα πραξικοπηματικά τετελεσμένα στην Ουκρανία.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε ο αντιδραστικότατος ρόλος των αγορών στις πολιτικές εξελίξεις.
Πρέπει να
γίνει αντιληπτό ότι παρά την οποιανδήποτε αντίθεση και αν έχουμε
απέναντι σε κάθε είδους στρατιωτική επέμβαση δεν μπορούμε να μην δούμε ότι
η Ρωσία δεν έχει καμιά άλλη επιλογή από το να υπερασπίσει τα συμφέροντα
της στην περιοχή απέναντι σε μια λυσσώδη αντιρωσική επιχείρηση της
Δύσης που θέλει να μετατρέψει την Ουκρανία σε «αντιρωσικό προγεφύρωμα» και
ταυτόχρονα να στηρίξει τα συμφεροντά της απέναντι σε μια «εγκάθετη»
κυβέρνηση του Κιέβου, στην οποία κυριαρχούν ακροδεξιά, νεοναζιστικά και
αντιρωσικά στοιχεία. Αυτά τα φασιστοειδή αλωνίζουν αυτές τις ώρες στο
Κίεβο και στις Ουκρανικές πόλεις, σπέρνοντας παντού τη βία, την τρομοκρατία και το φόβο.
Αυτή η κυβέρνηση που εγκατέστησαν γίνεται εκ των πραγμάτων κακό
προηγούμενο για όλους τους λαούς της Ευρώπης λόγο του αντιδραστικού
νεοναζιστικού και ξενοφοβικού ιδεολογικού υπόβαθρου που έχει.
Ο νέος
πρωθυπουργός στο Κίεβο αυτή τη στιγμή είναι ένας «καραμπινάτος»
πράκτορας των Αμερικανών. Προσωρινός πρόεδρος της χώρας είναι μια
μαριονέτα και για πρόεδρο που θα εκλεγεί σε περίπου τρεις μήνες η
Ουάσιγκτον προωθεί τη Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία έχει
μετατραπεί σε τυφλό όργανό της. Ολοι αυτοί πολύ πιθανόν να οδηγήσουν την
Ουκρανία σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία σε κάποια στιγμή που θα κρίνουν
ότι ο συσχετισμός δυνάμεων θα είναι πολύ δυσμενέστερος για τη Μόσχα από
ότι σήμερα. Δεν αντιλαμβάνονται όμως αυτοί οι αχυράνθρωποι ότι η
ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην Γερμανοκρατούμενη Ε.Ε θα
είναι η χειρότερη επιλογή για το αύριο της Ουκρανίας .
Είναι φυσιολογικό λοιπόν η Ρωσία να
θέλει να υπερασπισθεί όχι μόνο τους Ρώσους πολίτες που ζουν στην
Ουκρανία αλλά και να δώσει παράλληλα ένα μήνυμα ότι σαν οικονομική
δύναμη με τεράστια ενεργειακά αποθέματα, αλλά και στρατιωτική
υπερδύναμη, που εξακολουθεί να είναι από την εποχή της Σοβιετικής
Ένωσης, δεν θα ανεχτεί τέτοιου είδους εχθρικές ενέργειες.
Σ΄ αυτή
την τραγική πραγματικότητα οι δυνάμεις της ειρήνης πρέπει να παρέμβουν.
Δεν είναι δυνατόν την κρίση τους οι καπιταλιστικές δυνάμεις για μια φορά ακόμα να θέλουν να την ξεπεράσουν με ένα γενικευμένο πόλεμο.
Επιπλέον για μας τους Έλληνες είναι μεγάλης σημασίας, για πολλούς λόγους, να δοθεί μια ειρηνική διέξοδος στην Ουκρανική κρίση. Ο
πρώτος λόγος είναι γιατί σ΄ αυτή την χώρα ζουν πάνω από 100.000 Έλληνες
της Διασποράς που βρίσκονται εκτεθειμένοι στην ξενοφοβική ρατσιστική
διάθεση των νεοναζιστών της σημερινής κυβέρνησης του Κιέβου. Ο
δεύτερος είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση παρά του ότι έχει την προεδρία
της Ε.Ε είναι, για μια ακόμη φορά, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής,
ουραγός των εξελίξεων. Εξελίξεων που μπορούν να βλάψουν ποικιλοτρόπως την χώρα μας σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάμε.
Η
επίσκεψη Βενιζέλου στην Ουκρανία, ήταν μόνο μια επικοινωνιακή πασαρέλα
δεν είχε καμία ουσιαστική συμβολή αναφορικά με την επίλυση της κρίσης. Παράλληλα ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ δεν είπε κουβέντα για τη συμμετοχή στην νεοσυσταθείσα ουκρανική κυβέρνηση νεοναζιστικών μορφωμάτων που προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων, ούτε καταδίκασε τις επιθέσεις σε πολίτες της χώρας.
Καθαρά πράγματα ο Υπ. Εξ. της Ελλάδας δυστυχώς στην Ουκρανική κρίση λειτούργησε ως «εντολοδόχος» ισχυρών γεωπολιτικών συμφερόντων κύρια των Αμερικάνων και της Κας Μέρκελ που έρχονται σε αντίθεση με τα Ελληνικά συμφέροντα. Η Ελλάδα και η περιοχή μας δεν απειλούνται ( τόσο) από το Ρώσικο επεκτατισμό όσο από τους βρώμικους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επιθετικότητα των ΗΠΑ και της Γερμανοκρατούμενης ΕΕ.
ΠΗΓΗ:iskra.gr