Είμαστε σε κατάσταση φρίκης και τρόμου!

Σ`αυτή την παραδοχή προχώρησε η Γενική Γραμματέας Δημόσιας Υγείας Χριστίνα Παπανικολάου, μιλώντας στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασθενών - Patients in Power.
Με τη διαπίστωση αυτή, θέλησε να περιγράψει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Δημόσια Υγεία στη χώρα μας στα χρόνια του Μνημονίου.
Η διατύπωσή της ήταν η εξής:

“Τα τελευταία 4-5 χρόνια είμαστε σε κατάσταση φρίκης και τρόμου. Ούτε το μπάτζετ της φαρμακευτικής δαπάνης δεν καθορίζεται από μας αλλά από τους δανειστές μας.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Ακόμη και να θέλουμε να την αυξήσουμε δεν μπορούμε”

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη διαπίστωση της κας Γ.Γ.
Πράγματι, όχι μόνο η φαρμακευτική δαπάνη, αλλά αλόκληρη η πολιτική, καθορίζεται από τους δανειστές μας. (Σε αγαστή συνεργασία με τα εγχώρια συμφέροντα, πρέπει να προσθέσουμε).
Έχουμε όμως, δύο ερωτήσεις:
1. Η "κατάσταση φρίκης και τρόμου" προέκυψε από κάποιο φυσικό φαινόμενο π.χ. θεομηνία, τσουνάμι, σεισμό; ή είναι αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών;
2. ...Άν ισχύει το δεύτερο, η κα Παπανικολάου βρέθηκε απέναντι σ` αυτές τις πολιτικές ή συμμετείχε στην υλοποίησή τους;
  Η Γενική Γραμματέας, επεσήμανε ακόμα πως "βρισκόμαστε σε μια Ευρώπη κρίσης και αναταραχής στα συστήματα υγείας. 

Η μεγάλη δημοσιονομική πίεση, τα φάρμακα που γίνονται όλο και πιο ακριβά και η ραγδαία γήρανση του πληθυσμού απειλούν τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας", υπογράμμισε, για να συμπληρώσει αμέσως μετά "πως χρειαζόμαστε νέες πολιτικές που να απαντούν σε αυτές τις προκλήσεις."
Αναπόφευκτα προκύπτουν και πάλι ερωτήματα:
Η "κρίση και η αναταραχή στη Ευρώπη", η "δημοσιονομική πίεση", η ακρίβεια, η "απειλή της βιωσιμότητας", είναι θεόσταλτες καταστάσεις και "προκλήσεις";
 Δεν έχουν αιτίες; Δεν συντελούνται μέσα σε συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα; Δεν εξυπηρετούν συμφέροντα; Δεν είναι δημιούργημα και αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών;
Και τέλος, ποιές είναι αυτές οι νέες πολιτικές που χρειάζονται;
Είναι η πλήρης απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες γιά την υγεία;

Όσο γιά την απάντηση στο ερώτημα γιατί "είμαστε σε κατάσταση φρίκης και τρόμου"; ανατρέξαμε στο βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου.