 |
| Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη |
Το μαύρο άσπρο και η τέχνη του ελλειμματικού πρωτογενούς πλεονάσματος
Δημήτρης Μηλάκας
Επάνω που είχαμε αρχίσει να μετράμε πώς θα μας μοιράσει η κυβέρνηση το
πρωτογενές πλεόνασμα και βγάλαμε τα κομπιουτεράκια για να δούμε τι μας
αναλογεί ως ανταμοιβή των θυσιών μας, ήρθε προ ημερών η έκθεση της
Τράπεζας της Ελλάδος και μας μπέρδεψε:
όπως διαβάσαμε στην «Καθημερινή»,
«ταμειακό πρωτογενές έλλειμμα 4 δισ. ευρώ κατέγραψε ο κρατικός
προϋπολογισμός στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2013».
Στο ίδιο δημοσίευμα περιγράφεται παραστατικά και η τέχνη της μετατροπής
του «μαύρου σε άσπρο», στην οποία πράγματι η κυβέρνηση παρουσιάζει
σπουδαία επίδοση: «Το έλλειμμα αυτό μετατρέπεται σε πλεόνασμα 3,1 δισ.
ευρώ εάν: πρώτον, ληφθούν υπόψη τα έσοδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ από τη
μεταφορά των αποδόσεων ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου από τις κεντρικές
τράπεζες του Ευρωσυστήματος και, δεύτερον, αφαιρεθούν οι δαπάνες ύψους
περίπου 5,6 δισ. ευρώ που αφορούν την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών».
Με απλά λόγια, αν συνυπολογιστεί – μια μέθοδος που αμφισβητείται – ένα
τμήμα των όσων οι Ευρωπαίοι εισέπραξαν κερδοσκοπώντας με τα ελληνικά
ομόλογα και η κυβέρνηση «ξεχάσει» να συνυπολογίσει το ζεστό χρήμα των
5,6 δισ. ευρώ, το θαύμα του πρωτογενούς πλεονάσματος συντελείται!
Όποιος έχει τη διάθεση και την υπομονή να διαβάσει την Έκθεση της
Τράπεζας της Ελλάδος, μπορεί να κατανοήσει και από ποιες τσέπες
εξαφανίζεται το πραγματικό χρήμα που παρουσιάζεται ως εικονικό
πλεόνασμα:
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις εκτιμήσεις της Τράπεζα της Ελλάδος, το 2013 οι
μέσες αποδοχές μειώθηκαν κατά 7,4% (2012: -6,6%). Αυτή η πτώση για την
τριετία 2011-2014 ξεπερνά το 21,5%.
Σε αυτά τα πραγματικά χρήματα, που εξαφανίζονται από τις τσέπες των
εργαζομένων, πρέπει να προστεθούν τα επίσης πραγματικά χρήματα που
καταβάλλονται για χαράτσια, φόρους, έκτακτες εισφορές και ειδικούς
φόρους κατανάλωσης, καθώς και τα χρήματα που χάνονται από τις ελαστικές
ατομικές συμβάσεις εργασίας (από 10 έως 40%, σύμφωνα με την ΤτΕ), τις
περικοπές των δημοσίων δαπανών στην υγεία, την παιδεία και ό,τι έχει να
κάνει με το λεγόμενο κοινωνικό κράτος.
Σε αυτό το «βουνό» χρήματος θα πρέπει να τοποθετηθούν και τα τιμήματα
που εισπράττονται από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Πού πάει
αυτό το χρήμα; Στα σεντούκια των δανειστών. Τι μένει εδώ; Το πρωτογενές
πλεόνασμα μιας συσσωρευμένης πολιτικής απάτης.