ΟΧΙ...

Έφεση άσκησε το Ελληνικό Δημόσιο.

Το ΜΕΤΑ, σχετικά με την έφεση που άσκησε το ελληνικό δημόσιο και το αιτιολογικό που επικαλείται απέναντι σε δικαστικές αποφάσεις, που δικαιώνουν συνταξιούχους και εργαζόμενους του Δημοσίου, για την αναδρομική καταβολή του 13ου και 14ου μισθού, θέλει να δηλώσει τα εξής:

1. Οι άδικες περικοπές των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας στους δημοσίους υπαλλήλους και σ’ όλους τους συνταξιούχους, στο πλαίσιο των δραστικών μνημονιακών περικοπών σε μισθούς και συντάξεις δεν οδήγησαν στη μείωση του χρέους ή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.

ΟΧΙ

ΠΑΣΟΚ...

Μια ωραία...παρέα

Σαν σήμερα, 25 Οκτωβρίου 1881: Γεννήθηκε ο Πάμπλο Πικάσο.

  Σε αμερικανική Επιθεώρηση δημοσιεύεται η πιο κάτω συνέντευξη του γνωστού ζωγράφου Πάμπλο Πικάσσο:
 Μιλάει ο Πικάσο: Πώς έγινα κομμουνιστής

«Η προσχώρησή μου στο Κομμουνιστικό Κόμμα είναι η λογική συνέπεια όλης μου της ζωής, όλου μου του έργου γιατί, είμαι υπερήφανος γι’ αυτό, δεν πήρα ποτέ τη ζωγραφική σαν διασκέδαση ή ψυχαγωγία. Θέλησα με το σχέδιο και το χρώμα, αυτά ήταν το όπλα μου, να μπω όσο μπορούσα πιο μέσα στην ανθρώπινη ψυxή, πιο βαθειά στη γνώση του κόσμου που μας λυτρώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Προσπάθησα με το δικό μου τρόπο να εκφράσω αυτό που νόμιζα πιο αληθινό, πιο δίκηο, πιο υψηλό, κι όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες ξέρουν καλά πως αυτό είναι και το πιο ωραίο.

…Ναι, τώρα ξέρω πως αγωνίστηκα με τη ζωγραφική μου πάντα σαν αληθινός επαναστάτης, κατάλαβα όμως ταυτόχρονα πως αυτό μόνο δε φτάνει. Τα τελευταία τούτα χρόνια της τρομερής καταπιέσεως μου δείξανε πως είχα την υποχρέωση να πολεμήσω όχι μόνο γμε την τέχνη μου μα με ολόκληρο το είναι μου.

Και τότε πήγα προς το Κομμουνιστικό Κόμμα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, γιατί στο βάθος είμουνα πάντα μαζί του.

Εκσυγχρονιστές...

24 Οκτωβρίου 1929: Το κραχ του «αμερικάνικου ονείρου». «Δεν υπάρχει δρόμος όπως ο Αμερικανικός»…

Φωτογραφία  τού 1929:  Άνεργοι σε συσσίτιο μπροστά σε αφίσα με σύνθημα «Δεν υπάρχει δρόμος όπως ο Αμερικανικός»…
 

Στα τέλη Σεπτέμβρη του 1929 το κλίμα ευφορίας στην αμερικανική κοινωνία ήταν έκδηλο. Και γιατί όχι; Το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης από το 1921 μέχρι και τις τελευταίες ημέρες του Σεπτέμβρη είχε προσφέρει συνολική απόδοση κάτι λιγότερο από 400%! Εκατομμύρια Αμερικανοί απολάμβαναν τον πλούτο που νόμιζαν ότι είχαν.

Στις αρχές Οκτώβρη, ωστόσο, ένας πολύ μεγάλος αριθμός επενδυτών χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο κατέληξε στην απόφαση ότι ήρθε η ώρα να πουλήσει. Διάσημοι οικονομολόγοι της εποχής τροφοδοτούσαν τις θετικές προσδοκίες επενδυτών και κερδοσκόπων με αισιόδοξες εκτιμήσεις.

Μνημονιακό τραπέζι...

Οι «άστεγοι με τα κοστούμια».

«Είμαστε όλοι στο ίδιο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό-καταναλωτικό κρεβάτι, κοιμισμένοι σαν σαλιγκάρια».

 Καλοντυμένοι, κατ’ όψη επιτυχημένοι, κουστουμαρισμένοι άντρες κοιμούνται τη νύχτα σε πεζοδρόμια, σε παγκάκια, έξω από σταθμούς των μέσων μαζικής μεταφοράς του Τόκιο, κουλουριασμένοι σαν έμβρυα σε μήτρα.

Είναι οι «άστεγοι με τα κοστούμια». Το νέο φαινόμενο στην Ιαπωνία. Πρόκειται για εργαζόμενους, οι οποίοι δουλεύουν με εξουθενωτικούς ρυθμούς μέχρι αργά το βράδυ, με αποτέλεσμα εξαντλημένοι να καταρρέουν και να τους παίρνει ο ύπνος στη στάση του λεωφορείου ή του τρένου, αφού δεν προλαβαίνουν τα τελευταία δρομολόγια και δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν τα ακριβά ξενοδοχεία.

H βρετανική εφημερίδα Guardian δημοσίευσε φωτογραφίες του φωτογράφου Paweł Jaszczuk, ο οποίος ένα βράδυ φωτογράφησε τυχαία τον πρώτο «άστεγο με κοστούμι» που βρήκε στη στάση ενός λεωφορείου.  Όπως αποκάλυψε στη συνέντευξη του: «Η αντίθεση όπου βλέπεις έναν καλοντυμένο άντρα να κοιμάται στον δρόμο, μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, μου τράβηξε την προσοχή αλλά το μήνυμα δυνάμωσε στην πορεία».

Ο Paweł Jaszczuk, περιπλανώμενος μεταξύ σταθμών τρένων και μπαρ του Τόκιο, συνειδητοποίησε ότι το φαινόμενο ήταν συχνό. Έτσι, άρχισε να φωτογραφίζει τους άστεγους με το κοστούμι. «Είναι καλοντυμένοι, με μια ενδιαφέρουσα συχνά πόζα, εικόνα που μοιάζει να προορίζεται για περιοδικό μόδας που κάνει προχωρημένο κόνσεπτ».

Προφητικά λόγια...28 χρόνια πρίν !

«Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες.

Μνημονιακό «τσεκούρι» στη… μεταμνημονιακή εποχή, είναι το πόρισμα!

Καμία έκπληξη δεν μας προκάλεσε το αποτέλεσμα της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου μεταξύ του υπουργού οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, της ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών του δημόσιου που προκλήθηκε μετά την απεργιακή κινητοποίηση στις 3 Οκτώβρη και την κατάληψη του υπουργείου Οικονομικών, προκειμένου να δοθεί το πόρισμα της επιτροπής για το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.

Εκτός από το «πόρισμα» έχει σημασία να τονίσουμε την άρνηση του υπουργού και της κυβέρνησης τόσο στο να επαναφέρουν τον 13ο και 14ο μισθό, όσο και στο να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζόμενων στο δημόσιο ακόμα και από την κατάργηση του παγώματος της μισθολογικής εξέλιξης την διετία 2016-2017.

Σε ότι αφορά το πόρισμα, που προφανώς χρειάζεται εκτενέστερη επεξεργασία από τα συνδικάτα, διαπιστώνουμε ότι:

Μάς κόβουν...

Αγωνιστική κι όχι δικαστική διεκδίκηση των Δώρων και του επιδόματος αδείας.

Από τη Βάσω Αμπελογιάννη, αντιπρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο & Κέντρα Υγείας  Άρτας, μέλος της ΕΕ του ΝΤ Άρτας της ΑΔΕΔΥ.

Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για τον 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο μετά από κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις ειρηνοδικείων που αφορούν σε προσφυγές προσωπικού που υπηρετεί στο Δημόσιο με σχέση εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου (ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ) που δικαιώνουν τους εργαζόμενους σε ό,τι αφορά στο θέμα αυτό. 

Πόρισμα για ανθυγιεινό: «Περικοπή» κατά 32% στους δικαιούχους του επιδόματος ;

Ένα πρώτο σχόλιο...

Ενημερωτικό σημείωμα για τη δικαστική προσφυγή.

Ένα ενδιαφέρον ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με τις δικαστικές προσφυγές, εξέδωσε η ΠΕΣΕΚ  (Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών). 

Επειδή το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο του συνταξιούχους εκπαιδευτικούς αλλά όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους του Δημοσίου, 

Επειδή υπάρχει σύγχυση και παραπληροφόρηση τόσο ως πρός την ουσία αλλά και το τυπικό μέρος της υπόθεσης

...και επειδή πίσω από όλη αυτή την υπόθεση υπάρχουν ουκ ολίγα δικηγορικά γραφεία, θεωρούμε χρήσιμη για τους συναδέλφους την ενημέρωση που παραθέτει η Ένωση.

Δημόσιο: Δεν παρακρατούνται ασφαλιστικές εισφορές στις πρόσθετες αμοιβές από 01-07-18.

  Με τα άρθρα 38 και 97 του Ν. 4387/2016 και σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας οι πρόσθετες αμοιβές από 1 Ιουλίου 2018 δεν υπόκεινται σε κρατήσεις για εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία και Υγειονομική Περίθαλψη. Στις πρόσθετες αμοιβές από 1 Ιουλίου 2018 παρακρατείται μόνο φόρος, ΜΤΠΥ (2%), Ειδική Εισφορά ΑΛΛ. ΑΡ.38 Ν.3986 (2%) και Ειδική Εισφορά ΤΠΔΥ (1%).

12 Οκτωβρίου 1944: Η Αθήνα ελεύθερη

12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα Πέμπτη. Ύστερα από 1264 μέρες Κατοχής η Αθήνα είναι και πάλι ελεύθερη. Οι Γερμανοί υποστέλλουν τη σημαία τους από την Ακρόπολη στις 9:45 το πρωί της 12ης Οκτωβρίου ενώ την ίδια στιγμή τμήμα του γερμανικού στρατού καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Αποζημιώσεις...

«Μονόλογος» Πολάκη αντί για απαντήσεις στους απεργούς υγειονομικούς.

  Αρνούμενος κάθε διάλογο, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, περιορίστηκε σε ένα μονόλογο με τον οποίο επιχείρησε να «απαντήσει» στα αιτήματα που του τέθηκαν χθεσινή συνάντηση που είχε με την αντιπροσωπεία των απεργών υγειονομικών. Είχε προηγηθεί ένταση κατά την είσοδο της αντιπροσωπείας στο υπουργείο και απαγόρευση από τους αστυνομικούς σε μέλη της διοίκησης της ΠΟΕΔΗΝ να εισέλθουν μέσα με πρόσχημα ότι υπερέβαιναν τα 10 άτομα.

Ο Π. Πολάκης, στην τοποθέτησή του:

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 Οκτωβρίου 2018. Πανελλαδική Κινητοποίηση στην Υγεία

Για την Αττική: Στάση Εργασίας 8πμ έως 13μμ.
 Για την Περιφέρεια: 24ωρη απεργία
 Συγκέντρωση στις 8 π.μ. έξω από τα Νοσοκομεία Παίδων
  

• Αυξήσεις στους μισθούς – 860 € κατώτερο μισθό, 35ωρο – 4η βάρδια.

• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

• Καμιά περικοπή στο ανθυγιεινό – αύξησή και επέκταση σε άλλους κλάδους.

• Επέκταση των ΒΑΕ στο Δημόσιο.

• Συλλογική σύμβαση εργασίας.

Μέσα στα 8 τελευταία χρόνια της μνημονιακής κόλασης οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και κατ’ επέκταση στην υγεία και την πρόνοια είδαν τους μισθούς τους να εξανεμίζονται, τις συνθήκες εργασίας να χειροτερεύουν το προσωπικό να μειώνεται, τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα να φαλκιδεύονται και τις ώρες που εργάζονται να αυξάνονται.

Ουδείς λόγος ανησυχίας...

Συνεχίζουν το «κρυφτούλι» Τσακαλώτος και Χουλιαράκης για το ανθυγιεινό και το πόρισμα.

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:
Ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ.
 Καμία περικοπή στο ανθυγιεινό επίδομα. Αύξησή του και διεύρυνσή του και σε άλλους κλάδους.

Χθές, 3 Οκτωβρίου 2018, πραγματοποιήθηκε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση με απόφαση της ΑΔΕΔΥ και των Ομοσπονδιών των οποίων οι εργαζόμενοι λαμβάνουν ή διεκδικούν να λάβουν το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Στο απεργιακό συλλαλητήριο που ξεκίνησε από το κτήριο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και κατέληξε στο Υπουργείο Οικονομικών, συμμετείχαν με μαζικά μπλοκ πολλές εκατοντάδες εργαζόμενοι – μέλη των Ομοσπονδιών ΠΟΕΔΗΝ, ΠΟΕ – ΟΤΑ, ΠΟΕ – ΥΠΠΟ, ΠΟΕ – ΥΕΘΑ, ΠΟΤΚΕ – ΥΕΘΑ, ΠΟΕ – ΠΦΥ, ΠΟΥΕΦ, ΟΣΕΑΔΕ, ΠΟΕΥΠΣ, ΠΟΣΥΠ, ΟΣΥΑΠΕ, ΠΟΓΕΔΥ, ΠΟΣΕΥΓ.

Στάση Εργασίας σε Υγεία – Πρόνοια στις 3 Οκτώβρη για το ανθυγιεινό επίδομα.

Οι θριαμβολογίες της Κυβέρνησης ότι η χώρα βρήκε την «Ιθάκη» και ότι τελείωσε η «οδύσσεια» των μνημονίων είναι έωλες και δεν πρέπει να γίνουν πιστευτές από τους εργαζόμενους. Οι ισχυρισμοί αυτοί διατυπώνονται την ίδια ώρα που οι εφαρμοστικοί νόμοι και διατάξεις που συνόδευαν τα μνημόνια βρίσκονται σε πλήρη εφαρμογή με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόβλεψη για “καρατόμηση” του ανθυγιεινού επιδόματος.

Εγκεφαλικά...

Ότις Ρας και Σαρλ Αζναβούρ.

Σε ηλικία 84 ετών  έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός μπλουζίστας Ότις Ρας, που διαμόρφωσε τη μουσική σκηνή του Σικάγο.

 Ο Ότις Ρας ήταν από τις βασικές επιρροές του Κάρλος Σαντάνα, του Έρικ Κλάπτον, του Μάικλ Μπλούμφιλντ, του Πίτερ Γκριν και πολλών άλλων ομοτέχνων τους, ενώ χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η βασική δύναμη στη διαμόρφωση του στυλ των μεγάλων καλλιτεχνών της ροκ που έπαιζαν ηλεκτρική κιθάρα στην εποχή του.