Τη δική της απάντηση δίνει η νοσηλεύτρια Φωτεινή Μουζουράκη,
που εργάζεται μέσω προγράμματος ΟΑΕΔ στο νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ», τόσο στη
διοίκηση του νοσοκομείου και την κυβέρνηση, όσο και στο ίδρυμα
«Νιάρχος» για τη «δωρεά» του. Σημειώνεται ότι πρόκειται για «δωρεά» η
οποία διαχωρίζει το προσωπικό των νοσοκομείων, καθώς κατευθύνεται σε
συγκεκριμένες κλινικές που σύμφωνα με το ίδρυμα βρέθηκαν στην «πρώτη
γραμμή» για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η εργαζόμενη νοσηλεύτρια
δηλώνει ότι αν και δικαιούται το ποσό της δωρεάς, δεν επιθυμεί να το
εισπράξει, καθώς «σκοπό έχει το διαχωρισμό μας σε περισσότερο ή λιγότερο
«εκτεθειμένους στον ιό», σε λιγότερο ή περισσότερο παραγωγικούς, σε
καλούς ή κακούς, ικανούς και ανίκανους».
Σημειώνεται επίσης ότι
πρόκειται για εργαζόμενη που μαζί με χιλιάδες νοσηλευτές σε όλη τη χώρα
ζουν μέσα στην ανασφάλεια, αφού η κυβέρνηση αρνείται να τους
μονιμοποιήσει. Ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια, τα τελευταία 2μιση
χρόνια, έχει υποστεί 7 μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα με ευθύνη της
διοίκησης του νοσοκομείου, απόδειξη και αυτό του πως «κατανοείται» η
νοσηλευτική φροντίδα…
Ολόκληρη η ενδιαφέρουσα επιστολή – δήλωση της Φωτεινής Μουζουράκη έχει ως εξής:
Είμαι
νοσηλεύτρια με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στο ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», όπως και χιλιάδες
άλλοι σε όλη τη χώρα που κρατάνε ολόκληρα νοσοκομεία και κλινικές
ανοιχτές και όρθιες.
Σε
αυτό το τρίμηνο που πέρασε, πολλοί συμβασιούχοι συνάδελφοι μαζί με
μόνιμους στελεχώσαμε μονάδες και τμήματα covid-19. Τον πρώτο καιρό, τα
μέτρα προστασίας ήταν μετρημένα. Δίναμε κυριολεκτικά μάχη για να
εξασφαλίσουμε πως όλοι οι εργαζόμενοι θα μπαίνουμε μέσα ασφαλείς σε όλες
τις βάρδιες. Αυτό το τρίμηνο φάνηκε ότι κανείς δεν περισσεύει.
Το «ευχαριστώ» της κυβέρνησης
για αυτή την προσπάθεια εξακολουθεί να είναι η άρνησή της στο αίτημά
μας για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, οι οποίοι κατά κοινή
ομολογία καλύπτουν ζωτικές ανάγκες στα νοσοκομεία.
Ποτέ ως τώρα, κανένας
από εμάς τους νοσηλευτές δεν ζήτησε κάτι παραπάνω από το αυτονόητο:
Δηλαδή αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις και ένταξή μας στα ΒΑΕ. Δεν
ζητιάνεψα ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος συνάδελφος για δωρεές από
διάφορους επαγγελματίες «φιλεύσπλαχνους».
Δεν
εναντιώνομαι με τους συναδέλφους που θα πάρουν τα χρήματα της δωρεάς. Το
δικαιούνται και αυτό και ακόμα περισσότερα.
Κατά τη γνώμη μου, το κύριο
είναι όλοι μας να ισχυροποιήσουμε την ανοσία μας απέναντι στις
επιδιώξεις τέτοιου είδους «φιλάνθρωπων». Άλλωστε, οι κατά καιρούς
«δωρεές» τους δεν βελτίωσαν, αλλά αντίθετα επιδείνωσαν τη θέση μας.
Προσωπικά δηλώνω ότι δεν αποδέχομαι τη δωρεά του ιδρύματος «Νιάρχος», γιατί
σκοπό έχει τη διάσπαση και χειραγώγηση των συναδέλφων, γιατί σκοπό έχει
το διαχωρισμό μας σε περισσότερο ή λιγότερο «εκτεθειμένους στον ιό», σε
λιγότερο ή περισσότερο παραγωγικούς, σε καλούς ή κακούς, ικανούς και
ανίκανους.
Ενώνω τη φωνή μου με όλους τους συναδέλφους, στην κλαδική απεργία στις 16 Ιούνη, αίτημα της οποίας είναι και η μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
ΥΓ:
Στη δική μου περίπτωση, το «ευχαριστώ» ήταν διπλό, αφού δεν ήρθε μόνο
από την κυβέρνηση, αλλά και από τη διεύθυνση της νοσηλευτικής υπηρεσίας.
Αμέσως μόλις η κλινική που υπηρετώ σταμάτησε να είναι κλινική
covid-19 και επανήλθε στην πρότερή της λειτουργία, θέλουν να μού αλλάξουν
τμήμα για 7η φορά, μέσα σε διάρκεια 2,5 ετών!!! Έτσι μάλλον κατανοούν
τη νοσηλευτική φροντίδα. Με νοσηλευτές αναλώσιμους, αριθμούς που θα
καλύπτουν κενά, εξουθενωμένους. Το μόνο το οποίο προσωπικά απαιτώ από τη
διεύθυνση της νοσηλευτικής υπηρεσίας είναι να μη μετακινηθώ σε άλλο τμήμα.
πηγή: http://ergasianet.gr