Ανακοίνωση Οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ Ψ.Ν.Α. για την πολιτική σχετικά με την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και το κλείσιμο των ψυχιατρείων

Συνδικαλιστικές στάσεις του τύπου γενικόλογων αφορισμών και καταγγελιών χωρίς αναλυτικές καθαρές θέσεις για όλες τις παραμέτρους του προβλήματος δεν αποτελούν παρά εκφράσεις επαναστατικής γυμναστικής που διευκολύνουν τα σχέδια διάλυσης.

Καλούμε όλους, εργαζόμενους και λήπτες υπηρεσιών με τις οικογενειές τους, πολιτικές, συνδικαλιστικές και κοινωνικές συλλογικότητες και κάθε πολίτη σε συμμαχία μέσα από ανοιχτό διάλογο για αντίσταση-μέτωπο απέναντι στη διάλυση της Δημόσιας ψυχιατρικής περίθαλψης.

Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση και μάλιστα μέσα στην οικονομική ανθρωπιστική κρίση δεν είναι απλώς το κλείσιμο του Ασύλου, αλλά ο διαρκής αγώνας για το δικαίωμα όλων σε μια ανθρώπινη, αξιοπρεπή και σωστή θεραπεία. 

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ καθημερινά αναγγέλλει μέτρα εξαθλίωσης των Ελλήνων πολιτών και μέτρα καταστολής των δικαιωμάτων τους. Έχοντας την σύμπραξη των ΜΜΕ που διαμορφώνουν συμπεριφορές κοινωνικού αυτοματισμού στρέφει την μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη ενοχοποιεί όλους και σκορπίζει τον φόβο με την απειλή του χειρότερου για να γίνεται κάθε φορά αποδεκτό ακόμα ένα βήμα προς τα κάτω.

Καταλύει κάθε έννοια Δημοκρατίας και εκχωρεί τον εργαζόμενο και τον πλούτο της χώρας στο Τραπεζικό σύστημα. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, στο οποίο οι ισχυροί της παγκόσμιας οικονομίας δεν έχουν μόνο ως στόχο να επιβάλουν μέτρα λιτότητας, για την μεταφορά του κόστους της κρίσης στους απλούς πολίτες, αλλά και να δοκιμάσουν τακτικές στο πως ένας λαός

διαμορφώνεται σιγά-σιγά, για να αποδεχτεί ότι δεν έχει δικαιώματα.

Η Ελλάδα και ο ευρωπαικός Νότος, σήμερα, είναι ένα εργαστήρι – πείραμα με ψυχολογικές – κοινωνιολογικές-οικονομικές μεταβλητές, στην πάλαι ποτέ Ευρώπη του κοινωνικού κράτους, όπου οι εντεταλμένες κυβερνήσεις εφαρμόζουν πολιτικές τακτικές με στόχο να αποφεύγονται λαϊκές αντιδράσεις, καθώς μια ολόκληρη κοινωνία χάνει κομμάτια της ανθρώπινης υπόστασής της.

Οι κυβερνήσεις των μνημονίων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ εφαρμόζουν πιστά όσα ανάλογα είχαν επιβληθεί σε άλλες χώρες που είχαν υποταχθεί στο ΔΝΤ. Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ανεργία, διάλυση της οικονομίας, κατάργηση του κοινωνικού κράτους. Υπάρχει όμως τώρα μια διαφορά σε σχέση με τις χώρες που είχαν υπαχθεί τότε στο ΔΝΤ. Η σημερινή κρίση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι βαθειά και διαρκής με το τοπίο στον ανταγωνισμό για την άλωση νέων καταναλωτικών αγορών,τον ενεργειακό έλεγχο και την διατροφική επάρκεια στον πλανήτη περίπλοκο και απρόβλεπτο.

Η ίδια η καθημερινότητα επιβεβαιώνει ότι οι επιδιώξεις τους είναι η πλήρης αποδόμηση της κοινωνίας, η διάλυση κάθε συλλογικότητας και η διαμόρφωση ατομικής προσωπικότητας εγκλωβισμένης στην απάθεια και την απελπισία.

Τα πράγματα στον χώρο της υγείας στην χώρα μας εξελίσσονται τραγικά.

Η τοποθέτηση του Α. Γεωργιάδη και της Ζ. Μακρή στο Υπουργείο Υγείας είναι ενδεικτική ότι έχει οριστικά πλέον αποφασιστεί να τεθεί τέλος στο Σύστημα Υγείας και στον δημόσιο χαρακτήρα του.

Υψηλής ποιότητας Υπηρεσίες Υγείας θα προσφέρονται μόνο σε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα. Οι ανασφάλιστοι που ανέρχονται σε πάνω από 1 εκατομμύριο, και οι άποροι, θα μείνουν εκτός ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας.

Είναι αξιοσημείωτη η αποφασιστικότητα που εκδηλώνουν για να διαλύσουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, αυτές που με μεγάλη προσπάθεια των εργαζομένων λειτουργούν ακόμα στοιχειωδώς. Το έγγραφο της Υφυπουργού που,

σε αυστηρά χρονικά όρια, δηλώνει το κλείσιμο των Ψυχιατρείων είναι σαφές, ενώ την ίδια στιγμή τελείως προσχηματικά ζητάει προτάσεις από τις Διοικήσεις των νοσοκομείων και μιλάει για ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.

Ο μετασχηματισμός του μοντέλου της ψυχιατρικής φροντίδας στην Ελλάδα, η αλλαγή της αντίληψης για την ψυχική νόσο και της κουλτούρας των θεραπευτών, ήταν πάντα ένα αίτημα που δυστυχώς, και με ευθύνη της ψυχιατρικής κοινότητας, περιορίστηκε μόνο και με συνθηματικό χαρακτήρα στο κλείσιμο των Ψυχιατρείων-Ασύλων.

Οι σχεδιασμοί και οι προτάσεις πάντα εξαντλούνταν σε μια νοσοκομειοκεντρική λογική και οι εξαγγελίες για κοινοτική φροντίδα ποτέ δεν περιείχαν, με δεσμευτικό τρόπο, την εφαρμογή της Τομεοποίησης και της δικτύωσης των υπηρεσιών, (με το Κ.Ψ.Υ. σε κομβικό ρόλο και την Τ.Ε.Ψ.Υ. σε εποπτικό-συντονιστικό). Οι συζητήσεις ξεκινούσαν για την κοινοτική φροντίδα αλλά περιστρέφονταν συνεχώς στην νοσοκομειακή κλίνη.

Το ζήτημα των Υπηρεσιών παιδιών και εφήβων παρέμεινε ο κομπάρσος της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης ( ενώ και στο νέο σχέδιο δράσης οι αναφορές είναι ελάχιστες και αόριστες περί ανάπτυξης υπηρεσιών και συμμετοχής παιδοψυχιάτρου στις Τ.Ε.Ψ.Υ.).

Κατά την πορεία της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης στην Ελλάδα κύριο στόχο αποτέλεσε η μεταστέγαση των χρόνιων ασθενών των ψυχιατρείων σε στεγαστικές δομές στην κοινότητα, είτε των φορέων του Δημοσίου, είτε των Α.Μ.Κ.Ε. Οι στεγαστικές δομές των νοσοκομείων ουδέποτε εντάχθηκαν στους Οργανισμούς τους.Υπήρχε δηλαδή ένα καθεστώς μη νομικής κατοχύρωσης του Δημόσιου χαρακτήρα τους.

Η εκχώρηση ασθενών στις Α.Μ.Κ.Ε. έγινε χωρίς σαφή κριτήρια που θα καθοριζόνταν στις συμβάσεις και θα διενεργούνταν έλεγχος και αξιολόγηση τους.

Η απουσία ενιαίων, σχετικά, κανονισμών και τρόπου λειτουργίας όλων των δομών, αλλά και ελέγχου και αξιολόγησης τους, άφηνε να διαφανεί

από την αρχή ότι οι πολιτικές επιδιώξεις για την ψυχική υγεία ήταν η διάσπαση του συστήματος των υπηρεσιών και όχι η απαρτίωση τους.

Οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν με το Υπουργείο Υγείας ήταν πελατειακές, με διευκολύνσεις, με κομματικά κριτήρια, ενώ εγκρίθηκε να λειτουργήσουν δομές από ανθρώπους που δεν είχαν καμιά σχέση με το χώρο.

Ενδεικτικά εγκρίθηκαν δεκάδες Κέντρα Ημέρας χωρίς σαφές αντικείμενο και στόχο και χωρίς κανένα συντονισμό με άλλες Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.

Η υπο-χρηματοδότηση έθεσε σε ομηρία τους εργαζόμενους, ενώ με επιλεκτικά και μη διαφανή κριτήρια ευνοούνταν κάποιες Α.Μ.Κ.Ε., όπως καταγγέλλουν τώρα εργαζόμενοι και αρμόδιοι.

Μετά το κλείσιμο των μικρότερων ψυχιατρείων δεν αναπτύχθηκαν επαρκείς και Τομεοποιημένες Υπηρεσίες δικτύου στην κοινότητα. Μεγάλο μέρος των αναγκών νοσηλείας μετακινήθηκε στα Γενικά Νοσοκομεία (που γέμισαν ράντζα, όπως και τα εναπομείναντα Ψυχιατρεία) και σε ιδιωτικές κλινικές.

Οι Τ.Ε.Ψ.Υ (τομεακές επιτροπές ψυχικής υγείας) που είχαν συσταθεί ουδέποτε μπόρεσαν να λειτουργήσουν ουσιαστικά και ήταν φυσικό στο βαθμό που οι ΤΟ.Ψ.Υ. (τομείς ψυχικής υγείας) προσδιορίζονταν στις αντιλήψεις των περισσοτέρων ως γεωγραφικές περιοχές απλώς και όχι ως δίκτυο υπηρεσιών.

Επομένως, ποιός είναι ο απολογισμός από τους τότε πρωτεργάτες της Μεταρρύθμισης, τις Μονάδες Υποστήριξης για κάθε φάση του ΨΥΧΑΡΓΩΣ Α - Β, όσον αφορά τη λειτουργία των νέων Μονάδων ψυχικής υγείας;

Ποιος είναι ο οικονομικός απολογισμός, ποιά η κατανομή της χρηματοδότησης των προγραμμάτων, και ποιά η απορροφητικότητα;

Αποσπασματικές και αναποτελεσματικές ενέργειες και σπατάλη χρημάτων (π.χ. άπειρα ταξίδια στο εξωτερικό ως εκπαιδευτικά).

Όσον αφορά το Ψ.Ν.Α. η σημαντική μείωση των νοσηλευομένων εντός του χώρου (από περίπου 2200 σε 600) έγινε λόγω του σεισμού με την εγκατάσταση των σεισμοπλήκτων ασθενών σε

ξενοδοχεία. Στη συνέχεια με γρήγορους ρυθμούς αναπτύχθηκαν οι στεγαστικες δομές του Νοσοκομείου ενώ ένας μεγάλος αριθμός ασθενών μετακινήθηκε στις δομές των Α.Μ.Κ.Ε.

Οι στεγαστικές δομές του ΨΝΑ στην αρχική φάση είχαν αρκετό προσωπικό μέσω προσλήψεων και οικονομικούς πόρους για δράσεις ψυχοκοινωνικής ένταξης .

Σταδιακά με την επαναλειτουργία των Ψυχιατρικών Τμημάτων Εισαγωγών το προσωπικό επέστρεφε στο Νοσοκομείο (παρ’ ότι είχε προσληφθεί μέσω του ΨΥΧΑΡΓΩΣ), ενώ επίσης περιορίσθηκαν οι δράσεις κοινωνικοποίησης.

Οι δομές σήμερα λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό, χωρίς πόρους για δράσεις και η φροντίδα που προσφέρουν είναι κυρίως ασυλιακού τύπου.

Οι όποιες δράσεις επαγγελματικής και προεπαγγελματικής κατάρτισης είχαν λειτουργήσει, καταργήθηκαν και εντάχθηκαν στην λειτουργία της εργοθεραπείας.

Η κατάργηση του Ψ.Ν.Α. που χαρακτηρίζεται από το Υπουργείο ως μετασχηματισμός του και

είναι δέσμευση της υλοποίησης του προγράμματος ΨΥΧΑΡΓΩΣ αλλά γίνεται με σκληρά μνημονιακό τρόπο σ’ένα κοινωνικό περιβάλλον ανθρωπιστικής κρίσης, αναφέρεται βασικά σε 3 τομείς χωρίς να υπάρχει καμμιά αξιόπιστη δέσμευση για την δημιουργία, πριν ή παράλληλα, ενός πλήρους Δημοσίου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Ψυχικής Υγείας.

Α. Μεταφορά των χρόνιων ασθενών σε στεγαστικές δομές.

Β. Μεταφορά των ψυχιατρικών κλινικών στα Γενικά Νοσοκομεία.

Γ. Επαναλειτουργία τμήματος ακαταλόγιστων (ασθενείς.αρθ. 69)

Α. Οι χαρακτηριζόμενοι ως χρόνιοι ασθενείς του ΨΝΑ είναι τα ψυχογηριατρικά περιστατικά, τα άτομα με αυτισμό – νοητική υστέρηση και οι λοιποί χρονίως νοσηλευόμενοι ασθενείς που λόγω σοβαρών προβλημάτων ψυχοπαθολογίας και συμπεριφορών που παρουσίαζαν, δεν είχαν επιλεγεί για να μεταβούν σε στεγαστικές δομές ούτε Δημοσίου Φορέα ούτε των Α.Μ.Κ.Ε.

1. Οι ψυχογηριατρικοί ασθενείς παρουσιάζουν σοβαρά παθολογικά προβλήματα και η μεταφορά τους για πολλούς από αυτούς σε μια απλή στεγαστική δομή θα ενέχει επικινδυνότητα για την ζωή τους.

Πρέπει να προβλεφθεί η δημιουργία ειδικών οικοτροφείων, με ανάλογες προδιαγραφές, επάρκεια εξειδικευμένου προσωπικού, εργαστηριακή – κλινική παρακολούθηση.

2. Οι ασθενείς με αυτιστικά και οργανικά προβλήματα του 7ου και του ΠΡΟΚΑΤ. Παρουσιάζουν διαταραχές συμπεριφοράς αυτοτραυματισμούς και ετεροκαταστροφική συμπεριφορά. Ορισμένοι προήλθαν από το Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο, μετά το κλείσιμο του, ως δύσκολοι ασθενείς που δεν μπορούσαν να ενταχθούν σε αντίστοιχες δομές. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι απαράδεκτες. Η ίδια η Ανεξάρτητη Αρχή Δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών έχει κάνει επισημάνσεις και αυστηρές παρατηρήσεις. Ουδέποτε αυτά τα άτομα εντάχθηκαν σε ειδικά προγράμματα βελτίωσης αυτών των συμπεριφορών και απόκτησης κάποιων ικανοτήτων. 

Πρέπει να προβλεφθεί άμεση πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού και λειτουργία ειδικών προγραμμάτων προετοιμασίας μετάβασης σε ειδικές στεγαστικές δομές. Απαιτούνται ειδικά οικοτροφεία, με ανάλογες κτιριακές προδιαγραφές.

3. Χρόνιοι ασθενείς που παρουσιάζουν ιδιαίτερα προβλήματα. Πρέπει να υπάρξει προετοιμασία με εξατομικευμενα θεραπευτικά πλάνα μετάβασης σε στεγαστικές δομές.

Οι δομές των Ν.Π.Δ.Δ. βρίσκονται σε οριακή κατάσταση από πλευράς στελέχωσης προσωπικού αλλά και διάθεσης οικονομικών πόρων. Επίσης για τις δομές αυτές, με το κλείσιμο του ΨΝΑ, δεν υπάρχει καμμία ξεκάθαρη δήλωση για τον φορέα που θα υπάγονται και την πηγή χρηματοδότησης τους. Ακούμε για ένα μείγμα μετά το 2015 πηγών χρηματοδότησης, όπου για το ένα μόνο συστατικό του είμαστε προιδεασμένοι και αυτό είναι ένα μερίδιο της σύνταξης των εξυπηρετουμένων.

Οι δομές των Ν.Π.Ι.Δ. σ’αυτή τη περίοδο βρίσκονται σε συνεχή υπο-χρηματοδότηση, με το προσωπικό να είχε παραμένει απλήρωτο για

μήνες και να έχουν υπάρξει αποχωρήσεις. Οι συνθήκες διαβίωσης των φιλοξενουμένων είναι τραγικές με ελλείψεις ακόμα και σε τρόφιμα. Ο τρόπος χρηματοδότησής τους δεν είναι παρά η θεσμοθέτηση της επιχειρηματικότητας με κρατικά κονδύλια στον χώρο της ψυχικής υγείας.

Η μεταφορά χρονίων ασθενών σε στεγαστικές δομές δεν μπορεί να είναι μια διοικητική διαδικασία αλλά προυποθέτει την αποφασιστική συμμετοχή και συναίνεση του Διευθυντή της κλινικής και της θεραπευτικής ομάδας. Άλλως πρόκειται για κακή ιατρική πρακτική.

Β. Οσον αφορά την μετακίνηση των Τμημάτων Οξέων, τίθενται σοβαρά ερωτήματα για το εγχείρημα σε ένα Σύστημα περίθαλψης, που λόγω σοβαρότατης ανεπάρκειας και ανισόρροπης κατανομής Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας φροντίδας και προνοιακής μέριμνας έχει ήδη ανεπαρκή αριθμό Δημόσιων ψυχιατρικών κλινών.

Θα μεταφερθούν όλες οι κλίνες και το προσωπικό του ΨΝΑ; Με ποιά κριτήρια θα μεταβούν και σε ποιά Γενικά Νοσοκομεία;

Θα πρόκειται για ψυχιατρικές κλινικές ή για Κέντρα αντιμετώπισης κρίσης μέσα στο Γενικό Νοσοκομείο ή στο Κέντρο Υγείας Αστικού τύπου;

Ήδη, κάθε κλινική έχει ανεπαρκές αριθμητικά ιατρικό (3-5 γιατροί) και νοσηλευτικό προσωπικό(10-12). Θα γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις; Υπάρχουν γεωγραφικές περιοχές στην Ελλάδα που απουσία Τμήματος Νοσηλείας, παραπέμπουν ασθενείς στα τρία εναπομείναντα Ψυχιατρεία.

Δεν υπάρχει καμία δέσμευση στα σχέδια του Υπουργείου αλλά και ούτε και όρος στις προτάσεις των σοφών συμβούλων της που να λέει ότι, αν δεν αναπτυχθεί προηγουμένως ένα στοιχειώδες δίκτυο υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε όλους τους ΤΟ.Ψ.Υ. Αθήνας και περιφέρειας (ΤΟΜΕΟΠΟΙΗΣΗ), δεν θα χαθεί καμμία δημόσια ψυχιατρική κλίνη. Δείχνει προφανές ότι το έλλειμμα του πειράματος με το αιφνίδιο κλείσιμο των Ψυχιατρείων θα καλυφθεί από τον Ιδιωτικό Τομέα, με την οικονομική συμμετοχή του ασθενή και της οικογένειας.

Είναι ακόμα πιθανόν το θέμα της ανεπάρκειας ψυχιατρικών κλινών να επιχειρηθεί να

αντιμετωπιστεί με το κλειστό Νοσήλειο (Κ.Ε.Ν), διαδικασία που στην ψυχιατρική νοσηλεία είναι απαράδεκτη και ανεφάρμοστη θεραπευτικά. Ασθενείς θα αναγκάζονται να παίρνουν εξιτήρια πρόωρα ή να πληρώνουν επιπλέον.

Γ. Σε σχέση με τους ασθενείς του αρθ. 69 έχουν κατατεθεί προτάσεις από ειδική επιτροπή της ΕΨΕ, συνήγορο του Πολίτη, επιστημονικό συμβούλιο του Ψ.Ν.Α., που επισημαίνουν την ιδιαιτερότητα του ζητήματος. Εκφράζουμε φόβους για τον κίνδυνο δημιουργίας ενός ψυχιατρείου-φυλακής (ίσως και με το μέγεθος των 250 κλινών), προιόντος τόσο της κατεστημένης στάσης της Ψυχιατρικής όσο και της οικονομικής κρίσης και του δημοκρατικού ελλείματος που βιώνουμε. Η απροθυμία της Δικαιοσύνης να βελτιώσει την Νομοθεσία και να ασχοληθεί με το θέμα συμβάλλει. Η πρόταση δημιουργίας δικτύου υπηρεσιών και εξατομικευμένης αντιμετώπισης για αυτή την ομάδα των ασθενών αγνοείται. Ο παραβατικός ψυχικά ασθενής φαίνεται να είναι ιδανικόςαποδιοπομπαίος τράγος σε μια κοινωνία που ωθείται σε φασίζουσες συμπεριφορές.

Όμως η κατάργηση του Ψ.Ν.Α. θα έχει συνέπειες σε δυο ακόμη υπηρεσίες του, αυτές τις Απεξάρτησης και των Κέντρων Ψυχικής Υγείας:

Όσον αφορά τον τομέα της απεξάρτησης του Ψ.Ν.Α. (το 18 ΑΝΩ και τα Τμήματα απεξάρτησης από αλκοόλ) ουδείς σχεδιασμός για την τύχη τους. Θολό τοπίο, πέραν του ότι αποτελεί ένα μεγάλο χώρο διαθέσιμου προσωπικού για κινητικότητα και διαθεσιμότητα. Πρέπει να διαφυλαχθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του 18 Άνω (σε όλες τις χώρες της Ευρώπης λειτουργεί τουλάχιστον ένα Δημόσιο Πρόγραμμα Απεξάρτησης), να εξακολουθήσει να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες, χωρίς καμία διάκριση, σε όποιον τις έχει ανάγκη να απευθυνθεί σ’ αυτό και βέβαια να δοθούν στο 18 Άνω όλες οι δυνατότητες για παραπέρα ανάπτυξή του. Να διαφυλαχθούν το θεωρητικό, το θεραπευτικό πλαίσιο και οι θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας του καθότι αυτό προβάλει (πάνω από 25 χρόνια) μια δοκιμασμένη και επιτυχή θεραπευτική πρόταση, διαφορετική από τα άλλα Προγράμματα.

Για τα δύο Κ.Ψ.Υ. (Περιστερίου, Αγ. Αναργύρων) του Ψ.Ν.Α. πλήρης σιωπή, όπως και για τα Κ.Ψ.Υ.

γενικότερα. Το σχέδιο δράσης δεν αναφέρει τίποτε για Κ.Ψ.Υ. αλλά, αόριστα, για κοινοτικές δομές. Είναι δικαιολογημένοι οι φόβοι για σχεδιασμούς που προβλέπουν μια μικρή ανεπαρκέστατη ομάδα επαγγελματιών ψυχικής υγείας (στην καλλίτερη περίπτωση 1 ψυχίατρος,1 ψυχολόγο, 1 κοινωνικός λειτουργός 1 νοσηλευτής) μέσα σ’ένα Κέντρο Υγείας αστικού ή μη τύπου να προσπαθεί να προσφέρει κοινοτική φροντίδα σε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.

Τα περιθώρια για διάλογο με το Υπουργείο αγκιστρωμένο στις Μνημονιακές Πολιτικές του και ενίοτε ανίδεο με το είδος και το μέγεθος του εγχειρήματος, είναι ανύπαρκτα.

Επιχειρήματα του τύπου ότι το Ψ.Ν.Α. δεν κλείνει, αλλά μεταφέρεται ή μετασχηματίζεται, δεν πείθουν κανένα που γνωρίζει τον χώρο της ψυχικής υγείας. Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας είναι υποστελεχομένες και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για κινητικότητες και διαθεσιμότητες. Χρειάζονται άμεσα προσλήψεις.

Συνδικαλιστικές στάσεις του τύπου γενικόλογων αφορισμών και καταγγελιών χωρίς αναλυτικές καθαρές θέσεις για όλες τις παραμέτρους του προβλήματος δεν αποτελούν παρά εκφράσεις

επαναστατικής γυμναστικής που διευκολύνουν τα σχέδια διάλυσης.

Καλούμε όλους, εργαζόμενους και λήπτες υπηρεσιών με τις οικογενειές τους, πολιτικές, συνδικαλιστικές και κοινωνικές συλλογικότητες και κάθε πολίτη σε συμμαχία μέσα από ανοιχτό διάλογο για αντίσταση-μέτωπο απέναντι στη διάλυση της Δημόσιας ψυχιατρικής περίθαλψης.

Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση και μάλιστα μέσα στην οικονομική ανθρωπιστική κρίση δεν είναι απλώς το κλείσιμο του Ασύλου, αλλά ο διαρκής αγώνας για το δικαίωμα όλων σε μια ανθρώπινη, αξιοπρεπή και σωστή θεραπεία. 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΨΝΑ