Γιατί δεν αναγνωρίζεται η επαγγελματική ασθένεια στο δημόσιο;

Το ξέρετε ότι πολλές ασθένειες που εμφανίζονται στους υγειονομικούς εργαζόμενους, εκτός βέβαια απ τα μυοσκελετικά που όλοι μας τα αποδίδουμε στην σκληρή νοσοκομειακή εργασία, μπορεί να οφείλονται στους ανθυγιεινούς παράγοντες στον εργασιακό μας χώρο; (αποβολές, καρκίνοι, πνευμονολογικά νοσήματα, άσθμα, δερματικά νοσήματα, λοιμώδη νοσήματα, πονοκέφαλοι, έκπτωση ακοής,…)

Τα νοσοκομεία, παρ όλο που παρέχουν υγεία δεν είναι οι καλύτεροι εργασιακοί χώροι. Διάφοροι επιβαρυντικοί παράγοντες που σε μελέτες σχετίζονται με ασθένεια, εντούτοις στο Δημόσιο δεν έχουν σχετιστεί με νόσο ώστε αυτή να χαρακτηριστεί εργατική νόσος και να λάβει ο εργαζόμενος αποζημίωση, σύνταξη και αντίστοιχες ευεργετικές παροχές (δωρεάν ιατρικά βοηθήματα) που θα όριζε ο νόμος.

Οι βλαπτικοί παράγοντες για την υγεία που υπάρχουν στον εργασιακό μας χώρο είναι οι ακόλουθοι.

1. αερολύματα (φάρμακα εισπνεόμενα αντιδραστήρια αναλυτών κυταρροστατικά,) που διαχέονται στο χώρο και τα αναπνέουν θέλοντας και μη οι εργαζόμενοι στον χώρο.(νοσηλευτές τραπεζοκόμοι τεχνικό προσωπικό)
2. ιοντίζουσες και μη ιοντίζουσες ακτινοβολίες από ιατρικά μηχανήματα και ακτινολογικά που αποδεδειγμένα προκαλούν βλάβη στον εγκέφαλο και καρκίνους
3. κακής ποιότητας υλικά ιματισμού πχ γάντια μιας χρήσεως που προκαλούν δερματοπάθεια και εκζέματα στα χεριά.
4. θόρυβος από διάφορες μηχανές ιδίως στο μηχανοστάσιο και στα εργαστήρια (ψυγεία, αναλυτές) έκπτωση ακοής και πονοκεφάλους.
5. επικίνδυνα εργαλεία (βελόνες νυστέρια) που υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες πρόκλησης τραυματισμού και εμμέσως να προκαλέσουν λοιμώδη νοσήματα.
6. καυστικά απολυμαντικά υγρά που μπορεί να προκαλέσουν εγκαύματα.

Η Ελλάδα, παρ όλο που έχει αναγνωρίσει την εργατική ασθένεια Ν. 6298/1934, του 1934 στον ιδιωτικό τομέα δεν έχει καθορίσει επακριβώς το πλαίσιο των επαγγελματικών ασθενειών -και το χειρότερο -δεν περιλαμβάνεται το Δημόσιο σ` αυτό το νομικό πλαίσιο με αποτέλεσμα, αν είναι προφανές ότι η ασθένεια σχετίζεται με την εργασία, δεν αναγνωρίζεται, αλλά και δεν αυστηροποιούνται τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα νοσοκομεία ως θα όριζε ο νόμος και θα ήταν υπόλογες έναντι του νόμου οι Διοικήσεις.
Άρα, οι υγειονομικοί το μόνο τους θέμα δεν θα πρέπει να είναι πότε θα πάρουν τις ώρες και τα εξαιρέσιμα, ούτε πότε θα βγει κάποιο δικαστήριο… υπάρχουν και άλλα που μας αφορούν άμεσα και πρέπει να μας ενδιαφέρουν.

Μαλλιάκας Χαράλαμπος
μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου
Εργαζόμενων Νοσοκομείου Μυτιλήνης

αναδημοσίευση από:ygeionomikoi.gr