"Ζω όλη την καθημερινότητα της μονάδας εμφραγμάτων"

Η αξιολόγηση των εργαζομένων στο Λαϊκό Νοσοκομείο

Στο Λαϊκό - αλλά και σε όλες τις δομές δημόσιας υγείας - η αξιολόγηση γίνεται καθημερινά. Μην πάει το μυαλό σας στην μνημονιακή αξιολόγηση που επιχείρησε ο Μητσοτάκης και η σημερινή Κυβέρνηση. Αυτές οι αξιολογήσεις (με τους αγώνες των εργαζομένων) δεν πέρασαν και δεν θα περάσουν. Γιατί δεν έχουν στόχο ούτε τη βελτίωση των υπηρεσιών Υγείας για τους ασθενείς αλλά ούτε και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας για τους εργαζόμενους.

 Το αντίθετο: Έχουν στόχο τη συρρίκνωση και το κλείσιμο τμημάτων και υπηρεσιών και την παράδοσή τους στα ιδιωτικά συμφέροντα. Για τους εργαζόμενους, επιφυλάσουν περαιτέρω εντατικοποίηση, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, υποχρεωτικές μετακινήσεις, κατάργηση του σταθερού μισθού, κατηγοριοποίηση σε "καλούς", "κακούς" και "άσχημους" και - γιατί όχι κάποια στιγμή - και την απόλυση για τους "κακούς" αφού θα έχουν καταργηθεί δομές,  τμήματα και οργανικές θέσεις. 

Εμείς σας παρουσιάζουμε την αξιολόγηση που έκανε ασθενής του Νοσοκομείου. 

Είναι ένα κείμενο - "χαστούκι" - σε όλους αυτούς που παπαγαλίζουν νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και ισχυρίζονται ότι  το προσωπικό στις Δημόσιες δομές Υγείας...έχει χρόνο για πλέξιμο ή οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση!

"Καλησπέρα. 

Είμαι καλά και αναμένω το χειρουργείο σε καμιά δεκαριά μερούλες.

Θα τη βγάλω στην καρδιολογική, καθότι σπίτι δεν με αφήνουν ούτε υπό τύπου αστείου να πάω.

Ζω όλη την καθημερινότητα της μονάδας εμφραγμάτων. Οι νοσηλεύτριες από το πρωί είναι μέσα στη φούρια. Δεν κάθονται ούτε λεπτό. Και οι γιατροί , και οι γιατροί.

Σήμερα έτυχε να έρθουν τα νιάτα της ιατρικής για εκπαιδευσούλα. Όλη την ενημέρωση στα νεαρούδια -που πολύ φοβάμαι ότι θα αναζητήσουν την τύχη τους μέσω αυτών των αφισών που έχουν κατακλύσει τους τοίχους των νοσοκομείων "Ζητούνται ιατροί στο Ηνωμένο Βασίλειο",- την έκανε νοσηλεύτρια. Μια νοσηλεύτρια να την καμαρώνεις. Με γνώσεις και πολύ μεράκι.

Έτσι είναι οι νοσηλευτές στην μονάδα εμφραγμάτων του Λαϊκού. Πρέπει να ξέρουν να αντιμετωπίσουν μέχρι και περιστατικό ανακοπής εάν τύχει και προκύψουν 3-4 μαζί και δεν φτάνει το δυναμικό των γιατρών που δουλεύουν ατελείωτες ώρες με μισθούς ψίχουλα. Να τα λέμε κι αυτά.

Μάχονται στην καθημερινότητα αγόγγυστα. Απόλυτη σύμπνοια με τους γιατρούς.

Και σκέφτομαι αυτή την ποιότητα ενός δημοσίου συστήματος υγείας που αγκομαχά. Από που αντλούν αυτή την δύναμη;

Μα ναι είναι η ανθρώπινη επαφή. Είναι η μυρωδιά της ανησυχίας των συγγενών που αγωνιούν για τον άνθρωπό τους.

Είναι οι χτύποι της καρδιάς που ακούγονται επιβλητικά. Που ο κανονικός της ρυθμός σημαίνει ζωή. Η αρρυθμία κινητοποιεί δυνάμεις για την ασθμαίνουσα ισορροπία.

Γιατί η καρδιά είναι εδώ , είναι ύλη την ακούμε την βλέπουμε. Την νιώθουμε. Κάτι πέρα από την ψυχή που όλο μιλάμε για αυτή αλλά ανάθεμα κι αν ξέραμε τι στο καλό είναι.

Κι όμως η ύλη, το σώμα, η λογική, η επιστήμη, η γνώση όλα σμίγουν με τούτο το άυλο και γίνονται ένα για να σώσουν τον άνθρωπο.

Πόση απέραντη εκτίμηση νιώθω. Ίσως είναι η πρώτη φορά τούτες τις μέρες που σας τα γράφω και ένα δάκρυ ντρέπεται να κυλήσει στο μάγουλο."

*Το κείμενο έστειλε στις 18/4/2018, η Ελένη Μπαρμπαλιά, αιμοκαθαρόμενη στο "Λαϊκό" Νοσοκομείο και νοσηλευόμενη στη μονάδα εμφραγμάτων του Λαϊκού.

Η "Ενωτική Κίνηση" την ευχαριστεί και εύχεται από καρδιάς:  ταχεία ανάρρωση!