Η αποκάλυψη του κυκλώματος που έκλεβε φάρμακα που
προορίζονταν για θεραπείες καρκινοπαθών αλλά και άλλων ευπαθών ομάδων
και τα διοχέτευε στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης, έφερε ταυτόχρονα στην
επιφάνεια το ζήτημα της παράνομων εξαγωγών φαρμάκων.
Δυστυχώς, πέρα από την αυτονόητη καταδίκη της δράσης
τέτοιων εγκληματικών δραστηριοτήτων δεν γίνεται καμία συζήτηση γύρω από
τις παράνομες εξαγωγές φαρμάκων στην οποία δραστηριοποιούταν και το
συγκεκριμένο κύκλωμα. Μια «δραστηριότητα» που φαίνεται ότι έχει μεγάλο
«κύκλο εργασιών» και αποφέρει σε αυτές τις ομάδες τεράστια κέρδη,
δημιουργώντας όμως προβλήματα στην επάρκεια των φαρμάκων.
Μια παράνομη δραστηριότητα που βρίσκει πρόσφορο
έδαφος εξαιτίας του γεγονότος ότι το φάρμακο θεωρείται εμπορεύσιμο είδος
και όχι κοινωνικό αγαθό.
Είναι γνωστό ότι η δράση τέτοιων κυκλωμάτων ανθεί
αφού ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων είναι φθηνότερα στη χώρα μας σε σχέση
με άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό «αξιοποιούν» κυκλώματα εμπορευόμενα
παράνομα φάρμακα προκειμένου να αποκομίσουν τεράστια κέρδη.
Δυστυχώς το πρόβλημα αυτό για χρόνια μπαίνει “κάτω
από το χαλί” αφού σύμφωνα με δημοσιεύματα σε αυτές τις παράνομες
δραστηριότητες έχουν εμπλοκή αρκετοί από αυτούς που έχουν συμμετοχή στην
παραγωγή και κυρίως στην εμπορία στο χώρο του φαρμάκου.
Για αυτό και οι προτάσεις που ακούγονται σήμερα από
διάφορες πλευρές περιορίζονται μόνο στη λήψη μέτρων ελέγχου της
συνταγογράφησης και του ελέγχου των αποθεμάτων στο φαρμακεία των
νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ.
Αν ανατρέξει κάποιος σε δημοσιεύματα στο παρελθόν θα
δει καταγγελίες από πολιτικά πρόσωπα αλλά και συνδικαλιστικούς φορείς
που ζητούν από την πολιτεία να πάρει μέτρα για να πατάξει αυτή την
παράνομη δραστηριότητα. Αρκετοί μάλιστα μιλούν για επιχειρήσεις που
δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα τόσο στον τομέα των παράνομων όσο και των
νόμιμων εξαγωγών φαρμάκων (παράλληλες εξαγωγές).
Είναι προφανές ότι πέρα από τους ελέγχους στη διάθεση
των φαρμάκων απαιτείται να παρθούν μέτρα για την πάταξη των παράνομων
εξαγωγών και ταυτόχρονα να ενταθούν οι έλεγχοι για τις παράλληλες
εξαγωγές. Ο ρόλος του ΕΟΦ δεν μπορεί να είναι πυροσβεστικός αλλά πρέπει
να αποκτήσει τα αναγκαία εργαλεία και την στελέχωση για να ασκήσει αυτό
τον έλεγχο. Η εκτεταμένη δράση τέτοιων κυκλωμάτων δείχνει ότι πολύ λίγα
έχουν γίνει σε αυτή την κατεύθυνση.
Από τις μέχρι τώρα κινήσεις της πολιτικής ηγεσίας δεν
έχει διαφανεί μια τέτοια ουσιαστική πολιτική βούληση, πολύ περισσότερο
μέτρα που να κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε οι προτάσεις που
το συνδικαλιστικό κίνημα και η Αριστερά διατύπωνε για την δημιουργία
Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας και Κρατικής Φαρμακαποθήκης που θα
λειτουργούσε ως αντίβαρο σε αυτές τις πρακτικές έχει εγκαταλειφθεί από
την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως αναχρονιστική.
Τρανό παράδειγμα μια άλλης πολιτικής είναι η Κούβα (δείτε εδώ)
που παρά το εμπάργκο που υφίσταται για δεκαετίες, είναι μια χώρα που
βρίσκεται στην πρωτοπορία στην έρευνα και παραγωγή φαρμάκων αλλά και
άλλων μέσων χρήσιμων για τις υπηρεσίες υγείας. Στη χώρα μας υπάρχει
αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό, που όμως χάνεται ή ξενιτεύεται, που θα
μπορούσε φυσικά με διαφορετική πολιτική κατεύθυνση να προσφέρει στο λαό
μας αλλά και στους άλλους λαούς.
Αυτό όμως απαιτεί μια άλλη πολιτική που θεωρεί το
φάρμακο αγαθό και όχι εμπορεύσιμο είδος με στόχο την κερδοφορία των
μεγάλων πολυεθνικών ομίλων και των εμπορικών επιχειρήσεων. Πολύ
περισσότερο γιατί η σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα δεν χωρά στην
ελεύθερη κίνηση αγαθών, εμπορευμάτων και υπηρεσιών που είναι βασικός
στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την πολιτική της οποίας κατά γράμμα
εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και ακολουθεί και η σημερινή των
ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
πηγή: http://ygeionomikoi.gr