Η νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου είναι η
μεγαλύτερη του έτους με διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών.
Την ημέρα εκείνη
ο Ήλιος φτάνει στο σημείο της τροχιάς του (εκλειπτική), που ονομάζεται
Χειμερινό ηλιοστάσιο και αρχίζει επίσημα η εποχή του χειμώνα. Αντιθέτως,
έξι μήνες μετά, στις 21 Ιουνίου έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο με την
μεγαλύτερη μέρα.
Αυτά, βεβαίως, στο Βόρειο Ημισφαίριο διότι στο Νότιο,
όταν έχουμε εμείς τη μεγαλύτερη νύχτα εκεί έχουν τη μεγαλύτερη μέρα.
Στον ουρανό, το τόξο που φαίνεται να διαγράφει ο Ήλιος κατά το θερινό
ηλιοστάσιο, απέχει 46ο52΄ από το αντίστοιχο του χειμερινού.
Τα δύο σημεία όπου έχουμε εξίσωση μέρας και νύχτας είναι οι ισημερίες
(εαρινή στις 20-21 Μαρτίου και χειμερινή στις 22-23 Σεπτεμβρίου).
Τα παραπάνω θεωρούνται αυτονόητα και
απολύτως φυσιολογικά σήμερα, για τους περισσότερους από εμάς και
συμβαίνουν λόγω της κλίσης του άξονα περιστροφής της Γης κατά 23ο26΄, σε συνδυασμό με την περιστροφή της γύρω απ’ τον Ήλιο.