Σελίδες

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Σε θάνατο οι επιχειρήσεις

Σε ξαφνικό θάνατο οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, η δήλωση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος ότι «οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να αφήνουν τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις να πτωχεύουν»!


Είναι η αποθέωση του κυνισμού και της «φιλοσοφίας» των ελίτ, που απαιτούν από τις τράπεζες -και σύμφωνα με τον κ. Προβόπουλο φαίνεται να το καταφέρνουν- χρηματοδότηση μόνο για τις δικές τους επιχειρήσεις. Αντί δηλαδή να συμβεί ακριβώς το αντίθετο, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, να γίνει μια προσπάθεια ώστε να εξυγιανθούν και να σωθούν ζημιογόνες επιχειρήσεις και κατά συνέπεια αναρίθμητες θέσεις εργασίας, ο κεντρικός μας τραπεζίτης με τη σκληρή, νεοφιλελεύθερη οπτική του οδηγεί σε τέλμα τον κορμό της ελληνικής οικονομίας καταδικάζοντας σε οριστικό κλείσιμο τις μικρές, μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις.

Το μοντέλο που ευαγγελίζεται ο διοικητής της ΤτΕ και οι σύμβουλοί του προκαλεί πολλαπλώς. Από τη μια, δείχνει την υποταγή του στο μεγάλο κεφάλαιο, στο τμήμα δηλαδή εκείνο της οικονομίας που αυτοί θεωρούν «υγιές», και από την άλλη, την πλήρη αδιαφορία για νέες, τεράστιες στρατιές ανέργων που θα προκύψουν (όπως και για τη μείωση της ζήτησης και των ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ.).

Πιθανή εφαρμογή των «ιδεών» του επιτελείου της Τραπέζης της Ελλάδος σημαίνει αυτομάτως επικράτηση του νόμου της ζούγκλας, όπου ο ισχυρός εξολοθρεύει, εξοντώνει τον αδύναμο. Μπορεί αυτός να είναι και ο νόμος του καπιταλισμού, αυτό, όμως, σε μια δημοκρατία είναι ανεπίτρεπτο. Μια δημοκρατία φροντίζει πρωτίστως τους ανίσχυρους να σταθούν στα πόδια τους ώστε να υπάρξει κάποια ισορροπία, διαφορετικά οι πάντες θα κάνουν σημαία τον «κανιβαλισμό». Εχει και η οικονομία κοινωνικό, ανθρώπινο πρόσωπο, αυτό, όμως, δεν φαίνεται να πολυενδιαφέρει -μάλλον το αγνοούν- όσους προωθούν τον «κανιβαλισμό».

Είναι μια απάνθρωπη πολιτική και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να καταπολεμηθεί από όλους, ακόμη και από τις ίδιες τις τράπεζες, οι οποίες, μη λησμονούν, έβαλαν τεράστια ποσά στα ταμεία τους από την υποχρεωτική κοινωνική προσφορά των φορολογουμένων, οι περισσότεροι των οποίων απασχολούνται σε όλα τα μεγέθη των επιχειρήσεων που ο διοικητής και οι περί αυτόν θέλουν να κλείσουν.

Θα 'πρεπε να ξέρουν οι υπεύθυνοι ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης έχει και όρια και θα 'πρεπε να γίνεται σεβαστή η αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Είναι σχεδόν απίστευτο. Αφού πρώτα οι τράπεζες τους αφαίμαξαν βίαια και διασώθηκαν οι ίδιες, τώρα θέλουν να τους στείλουν στο απόσπασμα. Είναι η μεγαλύτερη αχαριστία και η μεγαλύτερη αναίδεια που θα μπορούσαν να δείξουν προς τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό και τις επιχειρήσεις που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να σταθούν όρθιες ώστε να μην οδηγηθούν στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και παραπάνω, εργαζόμενοι. Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Προβόπουλος θα κρατήσει τις ιδέες του για τον εαυτό του.
ΠΗΓΗ:efsyn.gr