Ίσως όταν γίνει γνωστό το όνομα του αγοραστή της «μικρής ΔΕΗ» να δοθεί
στην πράξη η εξήγηση για την πρεμούρα της κυβέρνησης να περάσει από το
θερινό τμήμα της Βουλής το νομοσχέδιο για το σπάσιμο της ΔΕΗ ώστε να
πουληθεί το καλύτερο κομμάτι της (σε τι τίμημα άραγε;). Υποτίθεται ότι
όλα γίνονται για να προσαρμοστεί η ελληνική πλευρά στις κοινοτικές
οδηγίες για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, αλλά δεν είναι
καθόλου βέβαιο ότι το μοντέλο που θα προκύψει θα σηματοδοτεί άρση του
μονοπωλίου και των κλειστών δομών στο συγκεκριμένο τομέα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
συμφώνησαν στις λεπτομέρειες μετά από μια πολύωρη σύσκεψη στο Μέγαρο
Μαξίμου και προς τα έξω βγαίνει ότι διασφαλίζονται τα δικαιώματα των
εργαζομένων. Αλλά προφανώς η συζήτηση μεταξύ των δύο κομμάτων της
συγκυβέρνησης δεν γίνεται μόνο για τα συνδικαλιστικά της υπόθεσης, αλλά
πρωτίστως για τα επιχειρηματικά.
Γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση είναι βαριά εκτεθειμένη που έκλεισε
άρον άρον τη Βουλή με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει άλλο σοβαρό
νομοθετικό έργο και να που αποδεικνύεται ότι και βέβαια υπάρχει. Όχι
μόνο το νομοσχέδιο για τη μικρή ΔΕΗ που θα κατατεθεί στη Βουλή στις 2
Ιουλίου αλλά και άλλο στο οποίο θα περιλαμβάνονται προαπαιτούμενα για
την εκταμίευση δόσεων 2 δισ. ευρώ και το οποίο, όπως συνήθως, προωθείται
με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Επομένως, οι ισχυρισμοί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
σχετικά με το γιατί έκλεισαν τη Βουλή καταρρέουν με πάταγο.
Δεν είναι το μοναδικό θέμα ως προς το οποίο δεν βγάζουν νόημα οι χειρισμοί της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, γιατί καίγονται να προχωρήσουν με τη ΔΕΗ ενώ υπάρχουν τόσες άλλες εκκρεμότητες και καθυστερήσεις στην εκπλήρωση μνημονιακών δεσμεύσεων; Γιατί δείχνουν τέτοια επιμέλεια σε σχέση με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα εμφανίζονται χαλαροί; Το βέβαιο είναι πως ειδικά για τις ιδιωτικοποιήσεις, βιάζονται, παρόλο που δυσκολεύονται να τις «τρέξουν» - όχι μόνο για τα μάτια της Τρόικας αλλά και των επίδοξων αγοραστών.
Έτσι κι αλλιώς, ακόμη και αυτά που έχουν εφαρμοστεί από το μνημόνιο δεν είναι «δεμένα». Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε παράνομες τις περικοπές των συντάξεων των δικαστικών αποτελεί προπομπό για όλα τα ειδικά μισθολόγια (ένστολοι, γιατροί του ΕΣΥ, πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες). Είχε προηγηθεί η απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές στους μισθούς των ένστολων που κρίθηκαν αντισυνταγματικές. Αυτές οι δύο επιστροφές μαζί κάνουν 650 εκ. ευρώ, ένα καθόλου μικρό ποσό.
Από το υπουργείο Οικονομικών έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορα σενάρια για το πώς θα καλυφθεί η τρύπα στον προϋπολογισμό, με μετακύλιση του βάρους στην ίδια επαγγελματική κατηγορία, αλλά είναι προφανές ότι η Δικαιοσύνη δημιουργεί τετελεσμένα με δημοσιονομικό αντίκτυπο και αυτό δεν είναι κάτι διαχειρίσιμο από την πλευρά της κυβέρνησης.
Τίποτα δεν τους βγαίνει. Ο καθηγητής της Νομικής Θ. Φορτσάκης κάλεσε τον Υπουργό Παιδείας Α. Λοβέρδο «πριν από δηλώσεις με σημαντική επιρροή στη λειτουργία των πανεπιστημίων, όπως σήμερα για την απελευθέρωση των μετεγγραφών, να τα συμβουλεύεται, όπως επιβάλλει και το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητό τους». Συνέχισε λέγοντας ότι «οδηγούμαστε σε άλογη, μη διαχειρίσιμη υπερφόρτωση των κεντρικών πανεπιστημίων, ενώ τα περιφερειακά ερημώνονται. Το καθεστώς των μετεγγραφών δεν υπάρχει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Για τους άπορους φοιτητές να παρέχονται διευκολύνσεις και υποτροφίες, ώστε να σπουδάσουν εκεί όπου εισάγονται. Το Πανεπιστήμιο δεν έχει χώρο για μικροπολιτική».
Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η φιλολαϊκή έξαρση της κυβέρνησης που ακολούθησε την ήττα στις ευρωεκλογές είναι βιαστική και ακατέργαστη, με αποτέλεσμα να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που προορίζεται να λύσει.
Δεν είναι το μοναδικό θέμα ως προς το οποίο δεν βγάζουν νόημα οι χειρισμοί της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, γιατί καίγονται να προχωρήσουν με τη ΔΕΗ ενώ υπάρχουν τόσες άλλες εκκρεμότητες και καθυστερήσεις στην εκπλήρωση μνημονιακών δεσμεύσεων; Γιατί δείχνουν τέτοια επιμέλεια σε σχέση με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα εμφανίζονται χαλαροί; Το βέβαιο είναι πως ειδικά για τις ιδιωτικοποιήσεις, βιάζονται, παρόλο που δυσκολεύονται να τις «τρέξουν» - όχι μόνο για τα μάτια της Τρόικας αλλά και των επίδοξων αγοραστών.
Έτσι κι αλλιώς, ακόμη και αυτά που έχουν εφαρμοστεί από το μνημόνιο δεν είναι «δεμένα». Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε παράνομες τις περικοπές των συντάξεων των δικαστικών αποτελεί προπομπό για όλα τα ειδικά μισθολόγια (ένστολοι, γιατροί του ΕΣΥ, πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες). Είχε προηγηθεί η απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές στους μισθούς των ένστολων που κρίθηκαν αντισυνταγματικές. Αυτές οι δύο επιστροφές μαζί κάνουν 650 εκ. ευρώ, ένα καθόλου μικρό ποσό.
Από το υπουργείο Οικονομικών έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορα σενάρια για το πώς θα καλυφθεί η τρύπα στον προϋπολογισμό, με μετακύλιση του βάρους στην ίδια επαγγελματική κατηγορία, αλλά είναι προφανές ότι η Δικαιοσύνη δημιουργεί τετελεσμένα με δημοσιονομικό αντίκτυπο και αυτό δεν είναι κάτι διαχειρίσιμο από την πλευρά της κυβέρνησης.
Τίποτα δεν τους βγαίνει. Ο καθηγητής της Νομικής Θ. Φορτσάκης κάλεσε τον Υπουργό Παιδείας Α. Λοβέρδο «πριν από δηλώσεις με σημαντική επιρροή στη λειτουργία των πανεπιστημίων, όπως σήμερα για την απελευθέρωση των μετεγγραφών, να τα συμβουλεύεται, όπως επιβάλλει και το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητό τους». Συνέχισε λέγοντας ότι «οδηγούμαστε σε άλογη, μη διαχειρίσιμη υπερφόρτωση των κεντρικών πανεπιστημίων, ενώ τα περιφερειακά ερημώνονται. Το καθεστώς των μετεγγραφών δεν υπάρχει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Για τους άπορους φοιτητές να παρέχονται διευκολύνσεις και υποτροφίες, ώστε να σπουδάσουν εκεί όπου εισάγονται. Το Πανεπιστήμιο δεν έχει χώρο για μικροπολιτική».
Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η φιλολαϊκή έξαρση της κυβέρνησης που ακολούθησε την ήττα στις ευρωεκλογές είναι βιαστική και ακατέργαστη, με αποτέλεσμα να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που προορίζεται να λύσει.
Διαβάστε επίσης:
- Στις αρχές Ιουλίου το νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ»
- Επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες κόντρα στη «μικρή» ΔΕΗ