Μάθε, γιατρέ μου, γράμματα (;)

Έξι χρόνια στο δημοτικό, έξι στο γυμνάσιο, έξι στο πανεπιστήμιο, τα άλλα έξι που πήγαν;

Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν πρόσφατα τα 13 σημεία του ΚΕΣΥ όσον αφορά την περάτωση της ειδικότητας στον ιατρικό κλάδο. Για όσους/-ες δε γνωρίζουν, η περίοδος της ειδικότητας είναι η εξειδίκευση του πτυχιούχου πλέον ιατρικής σε ένα συγκεκριμένο τομέα (γενική χειρουργική, παθολογία, μικροβιολογία κ.λπ). Στην περίοδο αυτή (από τρία έως εφτά χρόνια) ο ειδικευόμενος γιατρός κατέχει κανονικά ιατρική σφραγίδα, άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος και μισθοδοτείται κανονικά από το δημόσιο με βάση τη σύμβαση του.

Πολλές φορές μάλιστα καλύπτονται τιτάνιες προσπάθειες για να καλυφθούν τα κενά στα δημόσια νοσοκομεία, καθώς οι ειδικευόμενοι είναι η βασική κινητήρια δύναμη τους λόγω των ελλείψεων σε μόνιμο προσωπικό. Πολλές φορές μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες, με έλλειψης, με απαξιωτικές συμπεριφορές και χωρίς τα προβλεπόμενα ρεπό μετά της εφημερίες (δηλαδή 32 ώρες συνεχόμενης εργασίας).

Λόγω των παραπάνω και της οικονομικής κρίσης, ένα μεγάλο ποσοστό των αποφοίτων ιατρικής τα τελευταία χρόνια διάλεξε το δρόμο του εξωτερικού, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των θέσεων για τις ειδικότητες να παραμένει κενό. Η επιτροπή του ΚΕΣΥ λοιπόν επέλεξε αντί να ανταμείψει όσους επιλέξαμε να εργαστούμε στην κοινωνία και τη χώρα που μας σπούδασε, να δώσουμε τη μάχη για την εκπαίδευση μας και την εργασία μας, να κινηθεί με έναν εκδικητικό τρόπο απέναντι μας.

Κύρια στοιχεία των 13 σημείων για την ειδικότητα, πέρα από τεχνοκρατικά όπως το βιβλιάριο σπουδών, είναι η θεσμοθέτηση του rotation, των πανελλήνιων  εξετάσεων για τη λήψη ειδικότητας, το όριο ειδικευόμενων ανά ειδικευμένο και την ύπαρξη συγκεκριμένων περιόδων έναρξης ειδικότητας. Και τα τρία μέτρα οδηγούν στην έξοδο από τη χώρα όσους επέλεξαν να μείνουν, αντί να δίνει κίνητρα για την παραμονή των επόμενων  συναδέλφων:

• Το rotation αφορά τη μετακίνηση κυκλικά ειδικευομένων εντός διαφορετικών νοσοκομείων της υγειονομικής περιφέρειας. Αγνοεί προφανώς το πόσο εύκολο είναι να αλλάζεις εργασιακό περιβάλλον ανά χρόνο, να μετακομίζεις και να πληρώνεις ενοίκια και πως μπορείς να διατηρήσεις η να κάνεις οικογένεια.
• Οι εξετάσεις στο τέλος της ειδικότητας απαξιώνουν την εκπαίδευση που πραγματοποιείται στα νοσοκομεία. Εφόσον ο ειδικευόμενος παρίσταται όπως υποχρεούται στα καθήκοντα του, τότε το λογικό συμπέρασμα θα ήταν πως μια αριστερή πολιτική ηγεσία θα περιόριζε τις εξετάσεις και δε θα τις επέκτεινε. Η ευθύνη για την πραγματοποίηση ορθής εκπαίδευσης άπτεται στο νοσοκομείο. Άρα εφόσον τα νοσοκομεία είναι πιστοποιημένα οι εξετάσεις είναι περιττές, πόσο μάλλον σε πανελλαδικό επίπεδο. Ακόμα και από σκληρά τεχνοκρατική άποψη η εντατικοποίηση αυτή δεν προσφέρει τίποτα αφού ο αριθμός των ειδικευομένων είναι πλέον μικρός.
• Στο ίδιο πλαίσιο δεν προσφέρει τίποτα η αναλογία θέσεις ειδικευομένων ως προς ειδικευμένους. Το μόνο που προσφέρει είναι η περαιτέρω υποστελέχωση των νοσοκομείων αφού οι μόνιμοι δεν ανανεώνονται, καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολη την πλήρωση εφημεριών και την τήρηση των νομικών πλαισίων λειτουργίας. Και πάλι τονίζεται ότι ο αριθμός των ειδικευομένων πλέον είναι μικρός.
• Η θεσμοθέτηση των συγκεκριμένων περιόδων έναρξης ειδικότητας εντείνει ακόμα περισσότερο την ήδη υπάρχουσα γραφειοκρατία και καθυστέρηση στην ανάληψη καθηκόντων.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία
“Υπάρχω” λες κι ύστερα “Δεν υπάρχεις”.
Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης

Ο πρόεδρος του ΚΕΣΥ (και κατά τα άλλα συμπαθέστατος, τουλάχιστον στον γράφοντα) Κώστας Μάρκου φέρεται να δήλωσε πως οι ειδικευόμενοι δεν είναι εργαζόμενοι, αλλά εκπαιδευόμενοι παραβλέποντας τον πολύ σημαντικό ρόλο και το βαρύ φορτίο που επωμίζονται οι νέοι συνάδελφοι του, αφού πολλές φορές προχωρούν σε διαγνωστικές και θεραπευτικές πράξεις, ενώ εξάλλου είναι όπως αναφέρθηκε γιατροί με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και εργασιακά δικαιώματα.

Ο συνάδελφος Κώστας Μάρκου ευχής έργων θα ήταν να συνεχίσει στο πλαίσιο των θετικών κοινωνικών αγώνων που έχει δώσει και όχι να προβεί σε μια γενοκτονία των νέων του κλάδου. Δυστυχώς όπως φαίνεται η κυβέρνηση αρέσκεται στο να παράγει ασεβής διθυράμβους για την υγεία πάνω σε ξένες πλάτες. Ξένες πλάτες τις οποίες όχι μόνο δεν τιμά αλλά εκδικείται.

Δεν έχουν συνειδητοποιήσει την τεράστια διαφυγή κεφαλαίου που συνιστά η φυγή των νέων επιστημόνων προς το εξωτερικό, νέων συναδέλφων που σπούδασαν με μεγάλα έξοδα του ελληνικού δημοσίου για να καρπώνονται τις υπηρεσίες τους άνευ κόστους άλλες χώρες. Αντί να δίνονται κίνητρα λοιπόν για την προσέλκυση νέων συναδέλφων, δίνονται κίνητρα για την απομάκρυνση τους. Όμως έχουμε μάθει να μη περιμένουμε πολλά ευχαριστώ, όπως έχουμε μάθει να μη τα παρατάμε. Και θα μάθουμε ότι και η ανοχή έχει όρια.

Μια ζωή παρουσιάστε
σαν εκπαιδευμένος σκύλος
εγώ δε θα πάρω άλλο
φχαριστώ δεν είμαι φίλος

ΥΓ: Οι παραπομπές είναι με τη σειρά από την ταινία Μάθε παιδί μου γράμματα, την Πρέβεζα του Καρυωτάκη και το Κάγκελα παντού του Πανούση.

 Από τον Παναγιώτη Χριστοδούλου, ειδικευόμενο Ιατρικής Βιοπαθολογίας-Μικροβιολογίας ΓΝΙ Χατζηκώστα, μεταπτυχιακός φοιτητή Διοίκησης Δομών Υγείας ΕΑΠ

 πηγή: http://ergasianet.gr