Σελίδες

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Σαν σήμερα 7 Απριλίου έφυγαν από τη ζωή ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ο Άκης Πάνου


 Στις 7 Απριλίου 2005, έφυγε από τη ζωή ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης (1922-2005), που με τη φωνή του καθόρισε τη μουσική στη χώρα μας, ερμηνεύοντας αξεπέραστα τα μεγάλα τραγούδια. 

Μπήκε στην δισκογραφία το 1949 ως συνθέτης με το τραγούδι «Το καντήλι τρεμοσβήνει» σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Συνέθεσε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Η συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη (τον οποίο γνώρισε ενώ ήταν εξόριστος στη Μακρόνησο) αλλά και με το Μάνο Χατζιδάκι ήταν καθοριστικές.  Με την ερμηνεία του στον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου χάραξε νέους δρόμους στο λαϊκό τραγούδι. Αξεπέραστη η ερμηνεία του στο «Άξιον Εστί» των Ελύτη – Θεοδωράκη. Ο Μπιθικώτσης τραγούδησε, επίσης, Μάρκο Βαμβακάρη, Βασίλη Τσιτσάνη, Γιώργο Μητσάκη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Άκη Πάνου κ.α. 

Ο Μπιθικώτσης ήταν το μικρότερο παιδί μιας οκταμελούς φτωχής οικογένειας. Αρχικά δούλεψε ως υδραυλικός και παράλληλα έπαιζε κιθάρα. Το 1947, εξορίστηκε στη Μακρόνησο. 
Ο Άκης Πάνου έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, 7 Απριλίου 2000. Ο Άκης Πάνου στην μουσική πορεία του αφήνει διαρκώς ιστορία. Είναι από τους συνθέτης που δεν ξέρεις ποιο τραγούδι του να πρωτοαναφέρεις. Δείτε μια καταγραφή των τραγουδιών και των δίσκων του, μαζί με φωτογραφίες και στοιχεία στο akispanou.com.Ακολουθούν βιογραφικά του στοιχεία όπως καταγράφονται στο akispanou.com:

«Γεννήθηκε στις 15/12/1933 στην Αθήνα στου Χαροκόπου και ήταν ο τρίτος από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας του Στέφανος Πάνου εργαζόταν ως διαχειριστής της βασιλικής φρουράς και η μητέρα του Ελευθερία Σακελλαριάδη ασχολείτο με τα οικιακά. Μεγάλωσε σε γειτονιά με πολλούς πρόσφυγες και από μικρό παιδί έζησε μέσα στη μουσική, στους κεμετζέδες και στα τραγούδια των Ποντίων. Απέκτησε ακούσματα από τα ρεμπέτικα που ήταν διάχυτα παντού στην περιοχή αλλά και από τον αδελφό της Μητέρας του Περικλή Σακελλαριάδη που έπαιζε κλασική κιθάρα.

Μέσα στα δύσκολα χρόνια της κατοχής προσπαθεί να επιβιώσει πουλώντας τσιγάρα και κάνοντας διάφορες δουλείες ενώ παράλληλα μυείται από τον μεγαλύτερο αδελφό του Ευάγγελο και τον φίλο του Λευτέρη Ευσταθιάδη στον κόσμο της μουσικής και των οργάνων. Από εννέα ετών ξεκινάει να παίζει μαντολίνο και κιθάρα και την άνοιξη του 1947 γνωρίζεται με τον Γιάννη Σταματίου (Σπόρος), μαζί του κάνει την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στην ταβέρνα του Σιλιβάνη στο Κουκάκι με αμοιβή το όποιο φιλοδώρημα των πελατών και ένα πιάτο φαγητό.