Σε σημαντική μερίδα εργαζομένων και πολιτών, είχε επικρατήσει η αντίληψη ότι τα διάφορα Ευρωπαϊκά όργανα και θεσμοί είναι ανεξάρτητα, ουδέτερα και απονέμουν δικαιοσύνη ή αποκαθιστούν αδικίες. Κάποιοι θεωρούσαν ότι είναι το ύστατο καταφύγιο απέναντι στις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές πολιτικές που κόβουν συντάξεις, μισθούς επιδόματα και καταδικάζουν το λαό στην εξαθλίωση. Όμως, οι θεσμοί αυτοί ούτε ουδέτεροι είναι, ούτε ανεξάρτητοι. Υπηρετούν τις πολιτικές της λιτότητας, της ανεργίας και του εργασιακού μεσαίωνα. Η απάντηση απέναντι σε αυτές τις πολιτικές είναι η πάλη για την ανατροπή τους.
Ο μύθος που καλλιεργήθηκε π.χ. για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου (EΔΔΑ) στο οποίο μπορεί να προσφύγει κάθε πολίτης και να "βρεί το δίκιο του"
γιατί του έκοψαν τη σύνταξη ή διάφορα επιδόματα κτλ, καταρρέει από την
ίδια την πραγματικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και για τις λεγόμενες "βέλτιστες Ευρωπαϊκές πρακτικές" τις οποίες επικαλείται η κυβέρνηση προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για την περαιτέρω περικοπή κατακτήσεων των εργαζομένων. Η κατάργηση π.χ. της κυριακάτικης αργίας θεωρείται "βέλτιστη ευρωπαϊκή πρακτική". Απομένει να δούμε τι σημαίνει και για το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας για το οποίο η κυβέρνηση έχει υπογράψει ότι θα εναρμονιστεί με τις "βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές" μέχρι τις 31/12/2017.
Όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου, προέβη σε μια σημαντική απόφαση.
Η απόφαση αυτή αφορά εν πρώτοις τη Λιθουανία, από όπου και προέρχεται
η επίμαχη προσφυγή, και έχει να κάνει με το μείζον θέμα της νομιμότητας
των περικοπών σε συντάξεις λόγω οικονομικής κρίσης. Η Die Presse
ειδικότερα σε άρθρο με τίτλο «Ελλάδα: οι συντάξεις θα μπορούσαν να
περικοπούν» αναφέρει:
«Μια χώρα θα μπορούσε εξαιτίας μιας οικονομικής κρίσης να προβεί σε
περικοπές συντάξεων. Ένα τέτοιο μέτρο δεν θίγει τα περιουσιακά
δικαιώματα των πολιτών της, έκρινε σε απόφασή του το ΕΔΔΑ την Πέμπτη 27/7/2017. Οι
δικαστές απέρριψαν προσφυγή μιας Λιθουανής, η οποία προσέφυγε στο ΕΔΔΑ
κατά του λιθουανικού δημοσίου επειδή η σύνταξή της μειώθηκε κατά 15%
κατά την περίοδο 2010-2013».
Όπως σημειώνει η Die Presse αλλά και η SZ κατά την περίοδο αυτή η
Λιθουανία πέρασε μια βαθιά δημοσιονομική κρίση και αναγκάστηκε να
επιβάλλει ευρείες περικοπές σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές,
απολύσεις στο δημόσιο και μεγάλες αυξήσεις φόρων προκειμένου να
επιστρέψει σε θετική ανάπτυξη. Σύμφωνα με το δικαστήριο του Στρασβούργου
οι περικοπές στη σύνταξη της προσφεύγουσας είναι νόμιμες επειδή ήταν
επιβεβλημένες από το «κοινό συμφέρον», αναφέρει η DW.
Όπως σημειώνουν και οι δύο εφημερίδες, με την ίδια αιτιολογία έχουν
απορριφθεί προσφυγές και από την Ελλάδα και την Πορτογαλία. (Ας
σημειωθεί ότι παρότι οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ δεσμεύουν καταρχήν τους
διαδίκους, λαμβάνονται υπόψιν και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις από τα
εθνικά δικαστήρια.)