Σαν σήμερα, στις 18 Απριλίου 1955, πέθανε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

  «Πώς γίνεται να μη με καταλαβαίνει κανείς και όλοι να με συμπαθούν;» αναρωτιόταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν...

Στο σχολείο δεν του άρεσαν καθόλου τα μαθήματα ανθρωπιστικών επιστημών. Είχε πρόβλημα με την γραφή και εκτιμάται ευρέως ότι είχε δυσλεξία, σε μια εποχή που ελάχιστες μελέτες είχαν γίνει για αυτή τη μαθησιακή δυσκολία.
Απέτυχε στις εξετάσεις για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο.
 Αυτός ο νέος για τον οποίο κάποιοι ανησυχούσαν ότι δεν θα καταφέρει καν να μιλήσει, κέρδισε το Νόμπελ το 1921.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, δραστηριοποιήθηκε σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Προσκαλούσε τον κόσμο σε απείθεια και άρνηση στράτευσης. Μάλιστα επειδή πολλοί συνάδελφοι του συμμετείχαν ενεργά υπέρ του πολέμου, δεν έχαιρε γι' αυτό και μεγάλης εκτίμησης. Μετά τον πόλεμο, οι δράσεις που ανέλαβε υπέρ της συμφιλίωσης των λαών και της ενεργού δράσης της Κοινωνίας των Εθνών, ήταν αιτία να δυσκολεύεται ακόμη και να επισκέπτεται τις Ηνωμένες Πολιτείες για επιστημονική ενημέρωση. 

 Ήταν Γερμανός την καταγωγή και Εβραίος, αλλά δεν ένιωθε ούτε Γερμανός, εξ' αιτίας του μιλιταριστικού της πνεύματος, αλλά ούτε και φανατικός Εβραίος, εξ' αιτίας της άρνησης του να πιστέψει την εικόνα του Θεού όπως τον περιέγραφαν τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Όπου πήγαινε: Πράγα, Βερολίνο κλπ, το φάντασμα του Εβραίου τον καταδίωκε.

 Μιλώντας στη Γαλλική Φιλοσοφική Εταιρεία το 1922, ο Αϊνστάιν έλεγε: 

«Αν η θεωρία μου για τη σχετικότητα αποδειχθεί επιτυχής, η Γερμανία θα με διεκδικεί ως Γερμανό και η Γαλλία θα διακηρύσσει ότι είμαι πολίτης του κόσμου. Αν τυχόν η θεωρία μου αποδειχθεί αναληθής, η Γαλλία θα λέει ότι είμαι Γερμανός και η Γερμανία θα διακηρύσσει ότι είμαι Εβραίος»

 Όταν ανέβηκε στην εξουσία ο Χίτλερ, ο Einstein ήταν στην Αμερική για διαλέξεις. Μία από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να καταθέσει την Γερμανική υπηκοότητά του. Κράτησε όμως την Ελβετική και ζήτησε και την Αμερικανική. 

Καθώς ο Χίτλερ δήμευε το σπίτι του, τα βιβλία του, τις καταθέσεις του, υπήρχαν άνθρωποι που ένιωθαν χαρά γι' αυτό. Μια εφημερίδα του Βερολίνου μάλιστα έγραψε "Καλά Νέα από τον Einstein, δεν επιστρέφει από την Αμερική".

 Ανήσυχος, πριν να ρίξουν οι Αμερικανοί την ατομική βόμβα, έστειλε ένα γράμμα στον Ρούζβελτ ζητώντας του να μην την ρίξει και προειδοποιώντας δημόσια για τους κινδύνους που έρχονται για την ανθρωπότητα. 

 ...έχει πεί

•  Όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν ακουμπήσεις το χέρι σου σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα.

•  Η φαντασία είναι πιο σημαντική από την γνώση. 

•  Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.

•  Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις με απλά λόγια, ούτε εσύ ο ίδιος το έχεις καταλάβει πολύ καλά.

•  Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι μια ανθρώπινη επινόηση και εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες.

•  Αν, στην αρχή, μια ιδέα δεν φαίνεται τρελή, τότε δεν υπάρχει καμιά ελπίδα γι’ αυτήν.

•  Ποτέ δεν σκέφτομαι το μέλλον. Έρχεται αρκετά σύντομα.

•  Όλη η περιβόητη τεχνολογική μας πρόοδος —ο ίδιος ο πολιτισμός μας— είναι σαν ένα τσεκούρι στα χέρια ενός ψυχοπαθούς.

•  Το κράτος είναι φτιαγμένο για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το κράτος.

•  Ο εθνικισμός είναι μια παιδική ασθένεια. Είναι η ιλαρά της ανθρωπότητας.

 *"Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμερα, είναι κατά τη γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού... από την άποψη αυτή είναι σημαντικό ότι τα μέσα παραγωγής, δηλαδή όλες οι παραγωγικές δυνάμεις, αποτελούν ατομική ιδιοκτησία ξεχωριστών προσώπων.

 Είμαι πεισμένος ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να μπει τέλος σε όλο αυτό το κακό. Η δημιουργία της σοσιαλιστικής οικονομίας με το αντίστοιχο σε αυτή σύστημα παιδείας, προσανατολισμένης σε κοινωνικούς σκοπούς".

*από το γνωστό του άρθρο με τίτλο «Γιατί σοσιαλισμός», το οποίο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο πρώτο τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Monthly Revue, το 1949:

Ολόκληρο το άρθρο εδώ