Σαν χθές, 29 Ιουνίου 1951, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός Αιμίλιος Βεάκης (1884-1951).
O Bεάκης ήταν μια σημαντική
προσωπικότητα για την Τέχνη κι ένας καλλιτέχνης που συνδέθηκε με το
προοδευτικό κίνημα και την Αριστερά και πήρε μέρος στην Εθνική
Αντίσταση.
Εξαιτίας αυτής της στράτευσης του, υπέστη μετά το τέλος του πολέμου διώξεις, όπως η απόλυσή του από το Εθνικό Θέατρο και η άρνηση να του δώσουν στέγη για το θίασό του.
Εξαιτίας αυτής της στράτευσης του, υπέστη μετά το τέλος του πολέμου διώξεις, όπως η απόλυσή του από το Εθνικό Θέατρο και η άρνηση να του δώσουν στέγη για το θίασό του.
Ο Βεάκης με την ίδρυση του Εθνικού
Θεάτρου, έγινε βασικό στέλεχος του και πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα
του διεθνούς ρεπερτορίου. Στην Κατοχή αναγκάζεται να αποχωρήσει από το
Εθνικό. Το 1941, δύο μέρες μετά τη παράσταση του «Οιδίποδα», τον
συλλαμβάνουν οι Ιταλοί και τον κλείνουν 9 μέρες στις φυλακές Αβέρωφ.
Ο Αιμίλιος Βεάκης ήταν οργανωμένος στον
ΕΑΜ. Μετά τον Δεκέμβρη του 44, μετά από πολλές περιπέτειες και σε
δύσκολες συνθήκες, οργανώνει αυτοσχέδιο θίασο. Κοινό του θιάσου οι
ΕΛΑΣίτες και οι κάτοικοι των χωριών.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας γυρίζει
στην Αθήνα. Υπέστη διώξεις. Κλήθηκε από τον ανακριτή για τη λεγόμενη
δήλωση μετανοίας. Στο υπόμνημα του στις 27 Μαρτίου 1945 έγραψε μεταξύ
άλλων: «… Μισώ τα τυραννικά καθεστώτα, το φασισμό και τη
βία. Πιστεύω ότι ο ιμπεριαλισμός οδηγεί και διαιωνίζει την αλληλοσφαγή
των εθνών. Επιζητώ και εύχομαι την ειρηνική συμβίωση των λαών της Γης
κάτω από ελεύθερα δημοκρατικά καθεστώτα. Είμαι δημοκράτης και
ανθρωπιστής».
Παρά τις διώξεις και την κλονισμένη υγεία του συνέχισε την σπουδαία καλλιτεχνική του πορεία.