Στις 15 Ιουνίου του 1945, ο Πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης, αυτοκτονεί .
Δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ, ούτε οι φίλοι ούτε οι εχθροί του.
Στη χαράδρα στη Μεσούντα (Άρτα) , κυκλωμένος από ομάδες εθνοφυλακής και από τμήμα του Ελληνικού στρατού που είχαν σταλεί
να τον συλλάβουν, ο Άρης αυτοκτονεί. Αμέσως, ο πιστός του υπασπιστής Τζαβέλας
(Γιάννης Αγγελέτος) απασφαλίζει μια χειροβομβίδα και αγκαλιάζει τον
Καπετάνιο. Η έκρηξη της χειροβομβίδας συγκλονίζει τη χαράδρα και οι
διώκτες του περιμένουν το ξημέρωμα προκειμένου να πλησιάσουν στο σημείο.
Τα πτώματα φέρεται να αναγνώρισε ο Καπετάν Δράκος (Σωτήρης Δράκος), ο
οποίος είχε προηγουμένως συλληφθεί στη μάχη με τους παρακρατικούς.
Ο Βελουχιώτης και ο Τζαβέλας αποκεφαλίζονται κάτω από ιαχές θριάμβου των διωκτών τους, τα άκρα τους διαμελίζονται και τα σώματα αφήνονται βορά στα άγρια ζώα του δάσους.
Στις 18 Ιουνίου του 1945 τα κεφάλια των Βελουχιώτη και Τζαβέλα
κρεμιούνται σε δημόσια θέα σε έναν φανοστάτη στην πλατεία Ρήγα Φεραίου στα Τρίκαλα.
Είχαν οδηγηθεί εκεί από τους παρακρατικούς και τους εθνοφύλακες, οι
οποίοι είχαν παστώσει τα κεφάλια με ρίγανη κι αλάτι για να μην μυρίσουν,
αφού πρώτα τα μετέφεραν και τα επέδειξαν με γλέντια σε κατοίκους των
γύρω χωριών. Την ταυτότητα των δύο ανταρτών επιβεβαίωσε ο Ναπολέων
Ζέρβας ο οποίος καταφτάνει στα Τρίκαλα την ίδια μέρα. Τα κεφάλια μεταφέρονται έπειτα στην Αθήνα και αποτελεί μυστήριο τι απέγιναν.
«Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά: Οι Εγγλέζοι θα σας
σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα βουνά
με ξέρουν. Με την πέτρα προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την κάπα
σκέπασμα δε θα με ιδούνε ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε
αν κανένας σας ζήσει.
Έζησα 40 χρόνια. Έζησα και καλά και άσχημα. Κοιτάξτε εσείς τι θα κάνετε τώρα. Γειά σας”.
Άρης Βελουχιώτης
Ο θρύλος του Άρη Βελουχιώτη ακόμα και σήμερα, 73 χρόνια μετά τον θάνατο του, αποτελεί σημείο αναφοράς, για όσους δεν
παραδίνονται ποτέ, που δεν κάνουν πίσω ακόμα και μπροστά στον όλεθρο.
Ο Άρης, έφτιαξε με επιμονή και υπομονή έναν από τους μεγαλύτερους αντάρτικους στρατούς της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης.
*Το πραγματικό του όνομα ήταν Θανάσης Κλάρας και γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1905 στη Λαμία.