Καλό είναι να θυμηθούμε τι ακούγαμε πριν από λίγα χρόνια, όταν με αφορμή τη χρεοκοπία χάθηκε κάθε πρόσχημα και δόθηκε το σύνθημα για το γενικό ξεπούλημα.
Καλό είναι να μην ξεχνάμε ποιοι υπήρξαν υπουργοί Υγείας αυτά τα χρόνια, τι έλεγαν και κυρίως τι έκαναν.
Καλό είναι να μην αφήσουμε να φύγουν από το μυαλό μας όλες αυτές οι φωνές, συντονισμένες στα media, που τόσα χρόνια γαύγιζαν κατά του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Καλό είναι τώρα, στην ώρα της δοκιμασίας, αλλά κυρίως ύστερα απ’ αυτήν, όταν θα γίνει ο λογαριασμός, να μην ξεχάσουμε τίποτε και κανέναν.
Να μην ξεχάσουμε για παράδειγμα πόσες περικοπές έγιναν στον τομέα της Υγείας από το 2010.
Να μην ξεχάσουμε ποιοι τις έκαναν, με ποια επιχειρήματα και δικαιολογίες.
Να μην ξεχάσουμε πόσοι και ποιοι δημοσιογράφοι στήριζαν τη διάλυση – και επιχειρηματολογούσαν επ’ αυτού.
Να μην ξεχάσουμε τι έλεγαν και πώς το έλεγαν.
Να μην ξεχάσουμε τους «ευπρεπείς» προπαγανδιστές του αόρατου χεριού της αγοράς και τους τραμπούκους χοντροκομμένους εκβιαστές της κοινής γνώμης.
Καλό είναι όλους αυτούς να τους θυμηθούμε και τώρα.
Να προσέξουμε τι ακριβώς λένε αυτήν τη στιγμή για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Διατυπώνουν άραγε κριτική για τις ανεπάρκειες και αδυναμίες του; Για τις ελλείψεις προσωπικού και υποδομών;
Να κρύψουμε την αηδία μας και να κοιτάξουμε στα μάτια αυτές τις μέρες όλους αυτούς που δήλωναν πιο Τόμσεν από τον Τόμσεν, αλλά σήμερα πηγαινοέρχονται στα κανάλια για να μας πουν πόσο υπερήφανοι είναι για τη μάχη των γιατρών και νοσηλευτών...
Να συνεχίσουμε να ακούμε και να βλέπουμε με υπομονή όλα αυτά τα φερέφωνα του αόρατου χεριού της αγοράς, που χωρίς ντροπή συκοφαντούσαν και υπονόμευαν με μόνο στόχο τα συμφέροντα των φανερών και κρυφών αφεντικών τους.
Καλό είναι, ύστερα απ’ όλη αυτή την περιπέτεια, να μην αφήσουμε να ξεχαστεί πάλι ποιοι και πώς εργάστηκαν για την αντιμετώπισή της.
Να μην ξεχάσουμε, πάνω απ’ όλα, ποιοι και με ποιον τρόπο υπονόμευσαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας τα προηγούμενα χρόνια. Και όπου τους πετύχουμε (σε καμία κάλπη ας πούμε) να τους φερθούμε όπως πρέπει...