Φοβάμαι αυτό που ήρθε και κυρίως αυτό που θα έρθει μετά.
Με τρομάζει η εικόνα με το στρατιωτικό κομβόι στην Ιταλία που μεταφέρει φέρετρα.
Με τρομάζει η ανθρώπινη απώλεια που έγινε συνήθεια.
Με τρομάζει που ο αριθμός των νεκρών ανεβαίνει.
Το σίγουρο είναι ότι όταν περάσει όλη αυτήν η κατάσταση, η κοινωνία δεν θα είναι ίδια.
Στο χέρι μας είναι, το προς τα πού θα πάει.
Μια κοινωνία της επικοινωνίας , της αλληλεγγύης , του σεβασμού ή σε μια κοινωνία «ο καθένας μόνος του και όποιος σωθεί».
Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται και θα χρειαστούν την βοήθεια μας.
Όσο για τους υγειονομικούς, ξέρουν καλά το τι θα κάνουν.
Έτσι έκαναν πάντα και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Στην «μάχη» αυτήν κανείς δεν περισσεύει .
Και μην ξεχνάμε…"Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι' αν είναι η ερώτηση" (Αντρέ Μπρετόν)
(του συναδέλφου Χρήστου Μπέκου)