«Έμφραγμα» στα νοσοκομεία με τους ρευματοπαθείς.

Ολόκληρες περιοχές της χώρας δεν διαθέτουν κατάλληλα τμήματα, ενώ ο αριθμός των πασχόντων έχει αυξηθεί δραματικά.

Ουρές σχηματίζονται καθημερινά στα λιγοστά ρευματολογικά τμήματα που λειτουργούν στα δημόσια νοσοκομεία. Ολόκληρες περιοχές της χώρας, όπως είναι οι ακριτικές και τα νησιά, με εξαίρεση την Κρήτη, δεν διαθέτουν ανάλογη δημόσια δομή, τη στιγμή μάλιστα που ο αριθμός των πασχόντων που προσέρχονται στο ΕΣΥ έχει αυξηθεί δραματικά. Εκτιμάται ότι ο αριθμός των πασχόντων ανέρχεται σε εκατομμύρια.

«Οι ρευματικές παθήσεις είναι 200 και ο αριθμός των πασχόντων περίπου 2,5 εκατομμύρια. Ο αριθμός των πασχόντων που προσέρχονται στα νοσοκομεία έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και λόγω της ενημέρωσης και της κινητοποίησης που υπάρχει. Παρά ταύτα, τα ρευματολογικά τμήματα είναι ελάχιστα. Ελλείψει δομών σε πολλές περιοχές της χώρας ο κόσμος συρρέει στα μεγάλα νοσοκομεία των αστικών περιοχών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ουρές» δηλώνει προς «Το Βήμα» η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ) κυρία Αθανασία Παππά.

 

Διπλή ταλαιπωρία

Οι χρονίως πάσχοντες όμως υφίστανται διπλή ταλαιπωρία. «Εκτός από την καταπόνησή μας ως χρονίως πάσχοντες για να πάρουμε το φάρμακό μας, που σημαίνει ότι πρέπει να πάμε στον γιατρό του νοσοκομείου να μας το γράψει, να πάρουμε το "στερείται" από το φαρμακείο του νοσοκομείου, να πάμε στον ΕΟΠΥΥ να παραλάβουμε το φάρμακο και να ξαναγυρίσουμε στο νοσοκομείο για να κάνουμε τη θεραπεία, έχουμε και το πρόβλημα της ημερήσιας νοσηλείας που ουσιαστικά είναι ανύπαρκτη» τονίζει η κυρία Παππά. 

Οπως εξηγεί, οι χρονίως πάσχοντες που υποβάλλονται σε ενδοφλέβια θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες μπαίνουν σε θαλάμους όπου νοσηλεύονται ασθενείς με πολλά άλλα νοσήματα. Κάθονται σε... κοινές καρέκλες, γύρω από ένα τραπέζι, και λαμβάνουν το φάρμακο χωρίς συνεχή παρουσία γιατρών.

«Αυτή τη διαδικασία κάνουν πολλοί ρευματοπαθείς μία φορά τον μήνα, άλλοι από ενάμιση ως τρεις μήνες. Η θεραπεία διαρκεί αρκετή ώρα. Υπάρχει βιολογικός παράγοντας που διαρκεί ως τρεις ώρες και άλλος που διαρκεί ως επτά ώρες. Φανταστείτε τον ασθενή που κάθεται σε μια καρέκλα επί επτά ώρες» σημειώνει.

Λείπουν ειδικές μονάδες

Οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα τονίζουν την αναγκαιότητα δημιουργίας ειδικών μονάδων χορήγησης βιολογικών παραγόντων στους ρευματοπαθείς.

Η ανάγκη αυτή, όπως επισημαίνουν, παλαιότερα υπήρχε σχεδόν αποκλειστικά για τη χορήγηση αντινεοπλασματικών θεραπειών σε ογκολογικούς ασθενείς. Σήμερα αφορά επίσης μεγάλες ομάδες ατόμων που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα, ψωρίαση, φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου και υποβάλλονται σε ενδοφλέβια θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες.

«Η έγχυση» αναφέρουν «πρέπει να γίνεται στο νοσοκομείο για ημερήσια νοσηλεία, στη μονάδα ενδοφλέβιας χορήγησης των βιολογικών παραγόντων. Απαιτείται η παρουσία ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού εκπαιδευμένου στην παρασκευή, στη χορήγηση των ειδικών φαρμάκων, καθώς και στην έγκαιρη διάγνωση - αντιμετώπιση του επείγοντος».

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα, η μονάδα εγχύσεων πρέπει να διαθέτει κλίνες ή ανάκλιντρα για την άνετη και ασφαλή χορήγηση των φαρμάκων, καθώς και εξοπλισμό αντιμετώπισης επείγοντος (καταπληξία, εμβολή, ανακοπή κ.τ.λ.), όπως συλλογές διασωλήνωσης και καθετηριασμού μεγάλων αγγείων, παροχές οξυγόνου και μάσκες θετικής πίεσης. Η παρασκευή των διαλυμάτων ιδανικά πρέπει να γίνεται στον χώρο του φαρμακείου σε ειδικό εργαστήριο παρασκευής των διαλυμάτων προκειμένου να χορηγείται η σωστή δόση ανά ασθενή. Σε περίπτωση πλεονάζοντος φαρμάκου αυτό να μην «πετάγεται» αλλά να χρησιμοποιείται σε άλλον ασθενή. Οι μονάδες ενδοφλέβιας χορήγησης των βιολογικών παραγόντων σε χώρες της Ευρώπης εποπτεύονται ή ανήκουν στην κλινική φαρμακολογία. 

Ελάχιστες απαιτήσεις

«Αυτές είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις που γίνονται αποδεκτές για την ορθή, ασφαλή και οικονομική έγχυση των βιολογικών παραγόντων σε χρονίως πάσχοντες όπως οι ρευματοπαθείς. Οι απαιτήσεις αυτές καθίστανται αναγκαίες αν συνυπολογίσει κανείς τον αυξανόμενο αριθμό των νοσούντων, το υψηλό κόστος των θεραπειών και την πιθανότητα ανταλλαξιμότητας / υποκατάστασης των βιολογικών με βιοομοειδείς παράγοντες» προσθέτουν.

Οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα ζητούν για την ασφάλεια των ασθενών και του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού να δοθούν εγγυήσεις για τη δρομολόγηση δημιουργίας ειδικών μονάδων εγχύσεων βιολογικών παραγόντων στα ρευματολογικά τμήματα των νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας. «Στον αγώνα μας αυτόν» καταλήγει η κυρία Παππά «έχουμε καλέσει κι άλλους χρονίως πάσχοντες - όχι απαραίτητα ρευματοπαθείς, όπως, π.χ., οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας - οι οποίοι λαμβάνουν επίσης βιολογικούς παράγοντες προκειμένου να χαράξουμε κοινή πορεία».

πηγή:tovima.gr