Η πρώτη εκτέλεση γυναικών στις 3 Μαϊου 1944 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

  Οι Γερμανοί, για πρώτη φορά εκτελούν γυναίκες.
 «Δεν φοβόμαστε τον θάνατο. Μόνο οι προδότες σαν και σένα τον φοβούνται!» απάντησαν στον "Έλληνα" δοσίλογο-Διοικητή, όταν τις  απείλησε πως η άρνησή τους θα είχε σαν συνέπεια να οδηγηθούν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Την Ανοιξη του 1944 η Αντίσταση του λαού μας στις πόλεις και τα χωριά φούντωσε, δυνάμωσε. Οι Γερμανοί μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν και να χτυπήσουν αποτελεσματικά τους αντάρτες προχωρούν σε ομαδικές εκτελέσεις ομήρων και αμάχων, εκδικούμενοι τις απώλειές τους. Στις 27 του Απρίλη του 1944, μια διμοιρία του ΕΛΑΣ επιτέθηκε κατά του υποστράτηγου Φράντς Κρεχ, διοικητή της 41ης Μεραρχίας Οχυρών, και της συνοδείας του, στη περιοχή των Μολάων της Λακωνίας. Νεκρός έπεσε ο υποστράτηγος και τρεις αξιωματικοί της συνοδείας του.

Λυσσαλέα ήταν η αντίδραση των Γερμανών και των δοσίλογων Συνεργατών τους.

Ο συνεργάτης των Ναζί, συνταγματάρχης Διονύσιος Παπαδόγκωνας, Διοικητής του Β΄  Αρχηγείου Χωροφυλακής Πελοποννήσου και οργανωτής των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου διατάσσει την σύλληψη και εκτέλεση 100 κομμουνιστών αντιστασιακών ή υπόπτων για αντιστασιακή δράση στην περιοχή.

Το ξημέρωμα της Δευτέρας, 1 Μάη 1944, οι περίπου 3.000 κρατούμενοι του στρατοπέδου Χαϊδαρίου, κατέβηκαν στο προσκλητήριο, όπου ανακοινώθηκαν τα 200 ονόματα κομμουνιστών που θα οδηγούνταν σε λίγη ώρα στο εκτελεστικό απόσπασμα. 

 Το κατάλογο είχαν φτιάξει Ελληνες σύμβουλοι των Γερμανών σε ειδικό γραφείο της οδού Μέρλιν, όπου στεγάζονταν τα γερμανικά Ες-Ες μαζί με την Ειδική Ασφάλεια του Λάμπου.

Από τους 200, περίπου 170 ήταν παλιοί κρατούμενοι κομμουνιστές στην Ακροναυπλία και εξόριστοι στην Ανάφη, πριν από τον πόλεμο, από το 1937. Ακόμα 6 τεταρτοδιεθνιστές και 5 αρχειομαρξιστές. Η Δικτατορία του Μεταξά τους παρέδωσε όλους στους Ιταλούς και αυτοί, μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, στους Γερμανούς. Οι υπόλοιποι, νεότεροι συλληφθέντες στελέχη του ΚΚΕ, αγωνιστές του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.

Ανάμεσα στα ονόματα που ακούστηκαν ήταν και αυτό του Ακροναυπλιώτη Ναπολέοντα Σουκατζίδη, που εκτελούσε και χρέη διερμηνέα, και του επίσης Ακροναυπλιώτη Αντώνη Βαρθολομαίου που εκτελούσε και χρέη στρατοπεδάρχη, στελεχών της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

 Στις προτάσεις του Γερμανού Διοικητή του στρατοπέδου, Καρλ Φίσερ, να εξαιρεθούν και να αντικατασταθούν από δυο άλλους και οι δυο αρνήθηκαν περήφανα να εκτελεστούν άλλοι στη θέση τους.

Οι 200 μελλοθάνατοι οδηγήθηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Τους χώρισαν σε εικοσάδες. Από τις 10 το πρωί ως τις 12  το μεσημέρι, τα πολυβόλα ξερνούσαν τον θάνατο. 200 διαλεχτοί ανάμεσα στους διαλεχτούς αγωνιστές του λαού πέρασαν στην Ιστορία, με τραγούδια και χορό αντιμετώπισαν τους εκτελεστές τους. Νίκησαν τον θάνατο.

Όταν τελείωσαν και με την τελευταία εικοσάδα, η μακάβρια συνοδεία των αυτοκινήτων ξεκίνησε για το Γ΄ Νεκροταφείο της Κοκκινιάς. 

3 Μάη: Οι Γερμανοί για πρώτη φορά εκτελούν γυναίκες

Οι εκτελέσεις και η τρομοκρατία συνεχίστηκαν και τις υπόλοιπες μέρες. Στις φυλακές «Χατζηκώστα» η γερμανόδουλη Ειδική Ασφάλεια κρατούσε 26 πατριώτισσες, αγωνίστριες του ΕΑΜ. Οι αλύγιστες γυναίκες δεν έδωσαν καμιά πληροφορία για την Οργάνωση, παρά τα βασανιστήρια, τις απειλές και την απομόνωση.

 Όταν ο Διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας, Αλέξανδρος Λάμπου, απείλησε πως η άρνησή τους θα είχε σαν συνέπεια να οδηγηθούν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, πήρε την απάντηση:

— Δεν φοβόμαστε τον θάνατο. Μόνο οι προδότες σαν και σένα τον φοβούνται!

Στις 26 Απρίλη ο Λάμπου τις παρέδωσε στα γερμανικά Ες-Ες κι αυτοί τις έκλεισαν στο Χαϊδάρι.

Στις 2 Μάη, πέντε από τις κρατούμενες γυναίκες οδηγήθηκαν στα κελιά της απομόνωσης. Επρόκειτο την επομένη να εκτελεστούν. Ηταν η πρώτη εκτέλεση γυναικών.

Τα ξημερώματα στις 3 Μάη 1944, ένα μαύρο φορτηγό αυτοκίνητο μετέφερε με ισχυρή συνοδεία Γερμανών και τσολιάδων τις πέντε μελλοθάνατες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Σε λίγο το θυσιαστήριο της λευτεριάς που δεν είχε ακόμα στεγνώσει από το αίμα των 200 της Πρωτομαγιάς, δέχτηκε τα πρώτα πέντε κορμιά των αγωνιστριών Ελληνίδων, που έπεφταν από τα βόλια των γερμανοτσολιάδων:

Φρόσω Χατζηδάκη, 73 χρόνων.
Μαρία Χατζηδάκη, 35 χρόνων (κόρη της Φρόσως).
Στέλλα Ντέρη, 22 χρόνων
Σούλα (Ασπασία) Ανυσίου, 35 χρόνων.
Φιφή Χωραφά (Σοφία).

Μαζί με τις πέντε  ηρωίδες εκτελέστηκαν και δεκάδες πατριώτες, ανάμεσά τους ο Μιχάλης και ο Θανάσης Ντέρης, αδέλφια της Στέλλας Ντέρη, ο Γιώργος Χωραφάς, σύζυγος της Φιφής Χωραφά. Η Σούλα Ανυσίου κατηγορήθηκε ότι έκρυβε στο σπίτι της τον ανάπηρο πολέμου της Αλβανίας, Αναστασιάδη Λευτέρη, ο οποίος εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά του 1944.

Στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς συνάντησαν το θάνατο πάνω από 600 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.

Σαρανταοκτώ  πρωινά το Σκοπευτήριο της Καισαριανής έζησε στιγμές άφθαστου ηρωισμού. Σαρανταοκτώ φορές τα σκουπιδιάρικα αυτοκίνητα του Δήμου πέρασαν την εξώπορτα φορτωμένα με τα πτώματα και αφήνοντας στους δρόμους της Καισαριανής και της Αθήνας αδρά τα αιμάτινα ίχνη τους ως το Νεκροταφείο.

Με πληροφορίες από: imerodromos.gr