«Η μάχη που έδωσε ο Λαμπράκης στην εντατική διήρκεσε 5 μέρες. Ήταν μια μάχη άνιση.
Το ξημέρωμα της 27 Μάη 1963, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής
στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής
της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Οι πολιτικοί αυτουργοί του ειδεχθούς εγκλήματος ουδέποτε τιμωρήθηκαν. Όσο για τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας αποφυλακίστηκαν. Επί χούντας…»
Συμπληρώθηκαν 53 χρόνια από την στυγνή δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Το κράτος που είχε στηθεί κατά τα πρότυπα της εγχώριας πλουτοκρατίας και είχε οικοδομηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ της αμερικανοκρατίας,
το κράτοςπου δήλωνε ότι οι «Νέοι Παρθενώνες»
του χτίζονταν στη Μακρόνησο, που η δημοκρατία του ήταν τόσο απαράμιλλη
ώστε στις εκλογές του έφτασαν να ψηφίζουν οι πεθαμένοι και τα «δέντρα»,
το κράτος που οι εσωτερικές αντιθέσεις μεταξύ παλατιού και μερίδων του αστικού πολιτικού κόσμου ουδέποτε διατάραξαν τον αντιλαϊκό προσανατολισμό και αντιδημοκρατικό παροξυσμό του,
το κράτος που τέσσερα χρόνια αργότερα θα παραχωρούσε την διαχείριση των υποθέσεων της ολιγαρχίας στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους, στους Ντερτιλήδες και στους Μάλλιους.
Το κράτος που ο πολιτικός του υπόκοσμος
είχε πάντα δοσοληψίες με τον κανονικό υπόκοσμο των Γκοτζαμάνηδων, πριν
από 53 χρόνια θα χρησιμοποιούσε ένα ακόμα εργαλείο «εκδημοκρατισμού» και «σωφρονισμού»: Τα τρίκυκλα…
Ήταν 22 Μάη 1963. Εκείνη την ημέρα
– ένα μήνα μετά την πρώτη Μαραθώνια πορεία Ειρήνης που
η κυβέρνηση της ΕΡΕ και του Κωνσταντίνου Καραμανλή την έχει απαγορεύσει
και κατά την διάρκειά της ο Λαμπράκης είχε χτυπηθεί από χωροφύλακες και
είχε απαχθεί από ασφαλίτες –
η επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση.
Ομιλητής στην εκδήλωση είναι ο βουλευτής της Αριστεράς, συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ, ο Γρηγόρης Λαμπράκης.
Η εκδήλωση έχει οριστεί για τις 7.30 μ.μ. Γύρω από το χώρο της εκδήλωσης η τρομοκρατία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Τραμπούκοι και Αστυνομία προσπαθούν να ματαιώσουν την εκδήλωση.
Ο
Λαμπράκης στις 8.20μμ ξεκινά από το ξενοδοχείο που διέμενε για να φτάσει
στο χώρο της εκδήλωσης. Στη διαδρομή, σε μια απόσταση μόλις 80 μέτρων,
δέχεται την πρώτη επίθεση από παρακρατικούς. Οι χωροφύλακες απλώς παρακολουθούν...
Ο βουλευτής εισέρχεται στο χώρο της εκδήλωσης. Οι παρακρατικοί και οι τραμπούκοι λιθοβολούν το χώρο της συγκέντρωσης. Η Αστυνομία απλώς παρακολουθεί...
Ο
Λαμπράκης διακόπτει την ομιλία του. Καταγγέλλει ευθέως «σχέδιο
δολοφονικής απόπειρας» εναντίον του και καθιστά υπεύθυνη την κυβέρνηση
και τις αρχές. Η Αστυνομία απλώς παρακολουθεί...
Ο Λαμπράκης στις 10.15μμ κατεβαίνει από την αίθουσα της συγκέντρωσης. Η κυκλοφορία στο δρόμο έχει απαγορευτεί.
Παντού βρίσκονται ασφαλίτες και χωροφύλακες. Αρχίζει να κινείται προς
το ξενοδοχείο. Σε απόσταση 8 μέτρων από το βουλευτή ακούγεται το
μαρσάρισμα μοτοσικλέτας. Ο οδηγός του τρίκυκλου, με σκεπασμένο τον
αριθμό, πέφτει πάνω του. Ο συνεργός του στην καρότσα χτυπά το βουλευτή
στο κεφάλι.
Τη στιγμή εκείνη, και σε απόσταση λίγων μέτρων από το συμβάν παρόντες είναι:
180 άντρες της χωροφυλακής και αξιωματικοί της αστυνομίας.
Ο επιθεωρητής χωροφυλακής Βορείου Ελλάδας.
Ο διευθυντής της αστυνομίας Θεσσαλονίκης.
Ο υποδιευθυντής της αστυνομίας.
Ο διοικητής της εθνικής ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Όλοι
αυτοί οι εκπρόσωποι του κράτους, έχουν δημιουργήσει έναν κλοιό ασφαλείας
στο παρακράτος για να δράσει. Και απλώς… παρακολουθούν.
Οι δολοφόνοι ρίχνουν τον Λαμπράκη στην άσφαλτο. Στο σημείο σχηματίζεται μια λίμνη αίματος ανάμεικτη με εγκεφαλικά υγρά...
Η μάχη που έδωσε ο Λαμπράκης στην εντατική διήρκεσε 5 μέρες. Ήταν μια μάχη άνιση.
Το ξημέρωμα της 27 Μάη 1963, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής
στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής
της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Οι πολιτικοί αυτουργοί του ειδεχθούς εγκλήματος ουδέποτε τιμωρήθηκαν. Όσο για τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας αποφυλακίστηκαν. Επί χούντας…
*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Παρασκευή 27 Μαΐου 2016 και γράφτηκε από τον Νίκο Μπογιόπουλο.