Ένα παιδί που από την αρχή μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια, μπορεί να
υποστεί μακρόχρονες αρνητικές συνέπειες και σε βιολογικό επίπεδο, καθώς η
φτώχεια στην πρώιμη παιδική ηλικία φαίνεται να σχετίζεται με μειωμένο
όγκο του εγκεφάλου του παιδιού στην εφηβεία, πράγμα που επιδρά αρνητικά
στην εγκεφαλική και νοητική ανάπτυξή του, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική
επιστημονική έρευνα.
Η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενα επιστημονικά ευρήματα
που δείχνουν ότι η φτώχεια αυξάνει τον κίνδυνο για μειωμένες νοητικές
επιδόσεις και, κατά συνέπεια, για μειωμένη απόδοση στο σχολείο. Από την
άλλη, η έρευνα δείχνει ότι η σωστή ανατροφή και η συναισθηματική
υποστήριξη από τους γονείς μπορεί να αποτελέσει ένα αντίβαρο και να
αντισταθμίσει εν μέρει την αρνητική επίδραση της φτώχειας. Τα φτωχά
παιδιά όμως, που δεν έχουν ούτε γονείς με τις κατάλληλες ικανότητες
ανατροφής, βρίσκονται στην πιο μειονεκτική θέση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την παιδοψυχίατρο Τζόαν Λούμπι της Ιατρικής
Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον και του Νοσοκομείου Παίδων του Σεν
Λιούις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο παιδιατρικό περιοδικό του
Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου "JAMA Pediatrics", μελέτησαν μέσω
μαγνητικής τομογραφίας την επίπτωση της φτώχειας στην ανάπτυξη του
εγκεφάλου, εξετάζοντας τον όγκο της λευκής και της φαιάς ουσίας, καθώς
και άλλων ζωτικών εγκεφαλικών περιοχών (ιπποκάμπου, αμυγδαλής) σε παιδιά
ηλικίας έξι έως 12 ετών. Το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι τα πιο φτωχά
παιδιά είχαν γενικά μικρότερο όγκο όλων των παραπάνων εγκεφαλικών δομών.
Αυτή η συρρίκνωση του εγκεφάλου μπορεί συχνά να οδηγήσει σε χρόνια
προβλήματα, όπως κατάθλιψη, μαθησιακές και μνημονικές δυσκολίες, και
μειωμένη αντοχή στο στρες.
Σε σχετικό σχόλιο στο ίδιο ιατρικό περιοδικό, ο Τσαρλς Νέλσον της
Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Παίδων
της Βοστώνης τονίζει ότι, όπως δείχνει η νέα μελέτη, «οι πρώιμες
εμπειρίες έχουν επιπτώσεις στις νευρωνικές και βιολογικές υποδομές του
παιδιού με τέτοιο τρόπο που επηρεάζουν την πορεία της ανάπτυξής του και
των κατοπινών επιδόσεών του».
«Η έκθεση σε πρώιμες αντιξοότητες της ζωής (σ.σ. λόγω της φτώχειας)
πρέπει να θεωρείται εξίσου τοξική με την έκθεση στον μόλυβδο, το αλκοόλ ή
την κοκαΐνη και, ως τέτοια, πρέπει να τύχει της ανάλογης προσοχής από
τις αρχές της δημόσιας υγείας», πρόσθεσε.
ΠΗΓΗ:ertopen.com