Η
φετινή επέτειος του «ΟΧΙ» περισσότερο από τα προηγούμενα χρόνια , δεν
αφορά μόνο το παρελθόν αλλά το παρόν και το μέλλον. Συμπυκνώνει μια
μεγάλη πορεία αγώνων του ελληνικού λαού κόντρα στην ξένη εξάρτηση, τον
φασισμό, τον μιλιταρισμό, τον πόλεμο, την θεωρία της «ψωροκώσταινας».
Συνοδεύεται, όμως, και από ισχυρά μηνύματα εγρήγορσης μπροστά σε μεγάλες
προκλήσεις και σύγχρονες απειλές.
Του Πάνου Τριγάζη*
Αξίζουν κάθε σεβασμού και τιμής όλοι εκείνοι που έγραψαν το έπος της Αλβανίας, καθώς και η μεγαλειώδης Εθνική Αντίσταση που ακολούθησε κατά της Γερμανικής και Ιταλικής κατοχής. Τότε που «όλα τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του φασισμού στην Ευρώπη, ο ελληνικός λαός έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες της υποταγής και δημιούργησε ένα από τα μαζικότερα και ηρωικότερα κινήματα αντίστασης, που διακήρυσσε ότι « θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά» Τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς προς απόρριψη της θεωρίας των»δύο άκρων»;.
Δεν πήγαν χαμένοι εκείνοι οι αγώνες, όσα δεινά κι αν ακολούθησαν για τον τόπο μας. Όπλισαν τον ελληνικό λαό με μια κουλτούρα αντίστασης (το «αντιστασιακό πνεύμα», όπως έλεγε ο αείμνηστος Γιάννης Ιμβριώτης), που εμπλουτίστηκε απ΄όλους τους μεταπολεμικούς αγώνες για τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Χρειαζόμαστε αυτήν την κουλτούρα και σήμερα ως κοινωνική και προσωπική ασπίδα, για να αποκρούσουμε πρωτόγνωρα προβλήματα που πηγάζουν από μια πολυδιάστατη κρίση, που δεν είναι συγκυριακή και δεν αντιμετωπίζεται με τη λογική των μονόδρομων που πλασάρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, η άρχουσα τάξη της χώρας μας και οι συνοδοιπόροι τους. Απαιτεί την οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων, στο εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και την προβολή εναλλακτικών προτάσεων από τις δυνάμεις της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, συνοδευόμενων από ένα κίνημα αξιών, με πρώτες την ειρήνη, την κοινωνική και τη διεθνή αλληλεγγύη.
Τα σημερινά μεγάλα ΟΧΙ, που καλείται να πει ο ελληνικός λαός, αφορούν πολλά μέτωπα: Πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά και περιβαλλοντικά.
Το «ΟΧΙ» στις μνημονιακές πολιτικές είναι το πιο επείγον, που απαιτεί την ευρύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων και πρέπει να βγει νικηφόρο το συντομότερο δυνατό. Με το «ΟΧΙ» αυτό συνδέεται και η διεκδίκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων – δουλειά, ασφάλιση, υγεία, παιδεία, αξιοπρεπούς ζωής που συρρικνώνονται ή καταργούνται από την νεοφιλελεύθερη επιδρομή. Το δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ , όσο πιο αποφασιστικά μπορούμε να πούμε είναι το ΟΧΙ στο φόβο και στην απαισιοδοξία.
Διαχρονική ισχύ έχει το «ΟΧΙ» στον φασισμό στο ρατσισμό, στον πόλεμο και στον μιλιταρισμό. Ένα «ΟΧΙ» που πρέπει να συνοδεύεται από τη διεκδίκηση μιας νέας πολυδιάστατης ενεργητικά φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας, ιδιαίτερα στην ταραγμένη περιοχή μας.
Διαρκής πρέπει να είναι ο αγώνας κατά των επικίνδυνων φαινομένων του νεοφασισμού και του ρατσισμού και του εθνικισμού, τα οποία σημειώνουν έξαρση στην Ελλάδα και σ΄όλη την Ευρώπη. Τέλος, τεράστια σημασία έχει το ΟΧΙ στη σημερινή Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και των ανισοτήτων συνοδευόμενο από τη διεκδίκηση μιας άλλης ενωμένης Ευρώπης με πανευρωπαϊκό ορίζοντα.
Εννοείται ότι απαιτούνται και τεκμηριωμένες και σύγχρονες καταφάσεις ελπίδας και προοπτικής για την κοινωνία, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Καθήκον στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ανταποκριθεί αξιόπιστα και δημιουργικά, με σημαία του την κοινή δράση και συνεργασία των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην ευρύτερη δυνατή βάση σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενωμένες οι δυνάμεις αυτές καλούνται να ανοίξουν σύγχρονους εναλλακτικούς δρόμους για τις κοινωνίες και όλη την Ευρώπη..
Από την επέτειο του «ΟΧΙ» αναδύεται και σήμερα ισχυρό μήνυμα αισιοδοξίας ότι ο Ελληνικός λαός ΜΠΟΡΕΙ και ότι η χώρα μας δικαιούται και μπορεί να κατακτήσει μια νέα θέση και έναν νέο ρόλο στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και την Ευρώπη. Η μοιρολατρία και η υποταγή δεν ταιριάζουν στις αγωνιστικές παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν «βολεύτηκε με λιγότερο ουρανό» κάτω και από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ
Αξίζουν κάθε σεβασμού και τιμής όλοι εκείνοι που έγραψαν το έπος της Αλβανίας, καθώς και η μεγαλειώδης Εθνική Αντίσταση που ακολούθησε κατά της Γερμανικής και Ιταλικής κατοχής. Τότε που «όλα τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του φασισμού στην Ευρώπη, ο ελληνικός λαός έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες της υποταγής και δημιούργησε ένα από τα μαζικότερα και ηρωικότερα κινήματα αντίστασης, που διακήρυσσε ότι « θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά» Τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς προς απόρριψη της θεωρίας των»δύο άκρων»;.
Δεν πήγαν χαμένοι εκείνοι οι αγώνες, όσα δεινά κι αν ακολούθησαν για τον τόπο μας. Όπλισαν τον ελληνικό λαό με μια κουλτούρα αντίστασης (το «αντιστασιακό πνεύμα», όπως έλεγε ο αείμνηστος Γιάννης Ιμβριώτης), που εμπλουτίστηκε απ΄όλους τους μεταπολεμικούς αγώνες για τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Χρειαζόμαστε αυτήν την κουλτούρα και σήμερα ως κοινωνική και προσωπική ασπίδα, για να αποκρούσουμε πρωτόγνωρα προβλήματα που πηγάζουν από μια πολυδιάστατη κρίση, που δεν είναι συγκυριακή και δεν αντιμετωπίζεται με τη λογική των μονόδρομων που πλασάρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, η άρχουσα τάξη της χώρας μας και οι συνοδοιπόροι τους. Απαιτεί την οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων, στο εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και την προβολή εναλλακτικών προτάσεων από τις δυνάμεις της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, συνοδευόμενων από ένα κίνημα αξιών, με πρώτες την ειρήνη, την κοινωνική και τη διεθνή αλληλεγγύη.
Τα σημερινά μεγάλα ΟΧΙ, που καλείται να πει ο ελληνικός λαός, αφορούν πολλά μέτωπα: Πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά και περιβαλλοντικά.
Το «ΟΧΙ» στις μνημονιακές πολιτικές είναι το πιο επείγον, που απαιτεί την ευρύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων και πρέπει να βγει νικηφόρο το συντομότερο δυνατό. Με το «ΟΧΙ» αυτό συνδέεται και η διεκδίκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων – δουλειά, ασφάλιση, υγεία, παιδεία, αξιοπρεπούς ζωής που συρρικνώνονται ή καταργούνται από την νεοφιλελεύθερη επιδρομή. Το δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ , όσο πιο αποφασιστικά μπορούμε να πούμε είναι το ΟΧΙ στο φόβο και στην απαισιοδοξία.
Διαχρονική ισχύ έχει το «ΟΧΙ» στον φασισμό στο ρατσισμό, στον πόλεμο και στον μιλιταρισμό. Ένα «ΟΧΙ» που πρέπει να συνοδεύεται από τη διεκδίκηση μιας νέας πολυδιάστατης ενεργητικά φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας, ιδιαίτερα στην ταραγμένη περιοχή μας.
Διαρκής πρέπει να είναι ο αγώνας κατά των επικίνδυνων φαινομένων του νεοφασισμού και του ρατσισμού και του εθνικισμού, τα οποία σημειώνουν έξαρση στην Ελλάδα και σ΄όλη την Ευρώπη. Τέλος, τεράστια σημασία έχει το ΟΧΙ στη σημερινή Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και των ανισοτήτων συνοδευόμενο από τη διεκδίκηση μιας άλλης ενωμένης Ευρώπης με πανευρωπαϊκό ορίζοντα.
Εννοείται ότι απαιτούνται και τεκμηριωμένες και σύγχρονες καταφάσεις ελπίδας και προοπτικής για την κοινωνία, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Καθήκον στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ανταποκριθεί αξιόπιστα και δημιουργικά, με σημαία του την κοινή δράση και συνεργασία των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην ευρύτερη δυνατή βάση σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενωμένες οι δυνάμεις αυτές καλούνται να ανοίξουν σύγχρονους εναλλακτικούς δρόμους για τις κοινωνίες και όλη την Ευρώπη..
Από την επέτειο του «ΟΧΙ» αναδύεται και σήμερα ισχυρό μήνυμα αισιοδοξίας ότι ο Ελληνικός λαός ΜΠΟΡΕΙ και ότι η χώρα μας δικαιούται και μπορεί να κατακτήσει μια νέα θέση και έναν νέο ρόλο στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και την Ευρώπη. Η μοιρολατρία και η υποταγή δεν ταιριάζουν στις αγωνιστικές παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν «βολεύτηκε με λιγότερο ουρανό» κάτω και από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ
ΠΗΓΗ: left.gr