Του Γιώργου Χαρίση
Οι
μνημονιακές κυβερνήσεις με τις παρεμβάσεις τους στο ασφαλιστικό σύστημα
δεν άλλαξαν μόνο τα όρια ηλικίας και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, ανέτρεψαν και αλλοίωσαν κυρίωςτο δημόσιο και κοινωνικό του χαρακτήρα,
εισήγαγαν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κατάργησαν την αλληλεγγύη των
γενεών και από σύστημα προσδιορισμένων εισφορών και παροχών, το
μετέτρεψαν σε σύστημα προσδιορισμένων εισφορών και αβέβαιων παροχών!
Η
κύρια σύνταξη —στην ουσία προνοιακή— που θα εγγυάται το κράτος από
1/1/2015 θα είναι μέχρι του ύψους των 360€, ενώ οι επικουρικές συντάξεις
και οι παροχές των ταμείων πρόνοιας (εφάπαξ) οδεύουν προς την περαιτέρω συρρίκνωση και την κατάργησή τους,
αφού, μετά τη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών τους από το κράτος,
τα δομημένα και τοξικά ομόλογα, αλλά και το κατά 50% «κούρεμά» τους από
το λεγόμενο PSI το 2012, ψηφίστηκαν μνημονιακοί νόμοι, που κατάργησαν
εισφορές και την εγγύηση της πολιτείας και επέβαλαν νεοφιλελεύθερα
κριτήρια στη διαχείρισή τους, και όλα αυτά σε συνθήκες μεγάλης ανεργίας,
συρρίκνωσης των υπηρεσιών του Δημοσίου και απαγόρευσης των προσλήψεων.
Όσον
αφορά, δε, στα θέματα της θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος,
υπάρχουν ακόμα διαφορετικές προϋποθέσεις στο Δημόσιο απ’ ό,τι στον
ιδιωτικό τομέα. Η θεμελίωση στο Δημόσιο προσδιορίζονταν από τα χρόνια υπηρεσίας και συγκεκριμένα από το έτος συμπλήρωσης της εικοσιπενταετίας.