Φωτογραφικό ντοκουμέντο με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας στις 8
Μαρτίου.
Κάθε νοσοκόμα το 1887, γέμιζε καθημερινά λάμπες και έφτιαχνε το φιτίλι
Όταν ακούμε τη λέξη “ήρωας” σκεφτόμαστε συνήθως αυτούς που μπαίνουν μέσα σε φλεγόμενα κτίρια ή πολεμούν στα πεδία της μάχης.
Ενώ αυτές οι πράξεις είναι όντως ηρωικές και αξίζουν το σεβασμό μας, υπάρχουν και πολλά άλλα επαγγέλματα που δεν παίρνουν πάντα τόση αναγνώριση.
Πρώτη στη λίστα; Η Νοσηλευτική. Όχι μόνο σώζουν ζωές, αλλά μας ανακουφίζουν και μας συμπαραστέκονται όταν το χρειαζόμαστε περισσότερο.
Γυρνάμε 128 χρόνια στο παρελθόν, στο έτος 1887. Τότε, οι νοσοκόμες έπρεπε να ακολουθούν ένα αυστηρό σετ από κατευθύνσεις , με κανόνες που φαντάζουν κάπως παράξενοι και περιοριστικοί τη σήμερον ημέρα.
Εκτός από το να προσέχει 50 ασθενείς, κάθε νοσοκόμα έπρεπε να κάνει κάθε ένα από τα παρακάτω:
1. Καθημερινά σκούπιζαν και σφουγγάριζαν τα πατώματα της πτέρυγάς του, ξεσκόνιζαν τα έπιπλα και περβάζια.
2. Φρόντιζαν την θερμοκρασία του δωματίου
3. Κάθε νοσοκόμα γέμιζε καθημερινά λάμπες και έφτιαχνε το φιτίλι
4. Τα σημειώματα από τις νοσοκόμες ήταν πολύ σημαντικά στη δουλειά των γιατρών. Για αυτό έφτιαχναν προσεκτικά τα στυλό τους.
5. Κάθε νοσοκόμα πήγαινε 7 το πρωί για δουλειά και έφευγε 8 το απόγευμα, εκτός από τη Κυριακή που φεύγαν στις 2 το μεσημέρι.
6. Οι απόφοιτες νοσοκόμες που τα είχαν καλά με τον προϊστάμενό τους έπαιρναν ένα απόγευμα τη βδομάδα ελεύθερο ή πιθανότατα και δύο, αν πηγαίναν τακτικά στην εκκλησία.
7. Κάθε νοσοκόμα έπρεπε να κάνει τις οικονομίες της από τον μισθό της για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της στα γηρατειά της.
8. Κάθε νοσοκόμα που κάπνιζε, έπινε αλκοόλ, έφτιαχνε τα μαλλιά της σε κομμωτήριο, πήγαινε για χορό συχνά σε κέντρα διασκέδασης, ήταν πολύ πιθανό να θεωρηθεί κακή στο επάγγελμά της και ανάξια.
9. Κάθε νοσοκόμα που έκανε άψογα τη δουλειά της για μία περίοδο 5 χρόνων, έπαιρναν μία αύξηση 5 cent τη μέρα.
πηγή: http://www.sdna.gr
Κάθε νοσοκόμα το 1887, γέμιζε καθημερινά λάμπες και έφτιαχνε το φιτίλι
Όταν ακούμε τη λέξη “ήρωας” σκεφτόμαστε συνήθως αυτούς που μπαίνουν μέσα σε φλεγόμενα κτίρια ή πολεμούν στα πεδία της μάχης.
Ενώ αυτές οι πράξεις είναι όντως ηρωικές και αξίζουν το σεβασμό μας, υπάρχουν και πολλά άλλα επαγγέλματα που δεν παίρνουν πάντα τόση αναγνώριση.
Πρώτη στη λίστα; Η Νοσηλευτική. Όχι μόνο σώζουν ζωές, αλλά μας ανακουφίζουν και μας συμπαραστέκονται όταν το χρειαζόμαστε περισσότερο.
Γυρνάμε 128 χρόνια στο παρελθόν, στο έτος 1887. Τότε, οι νοσοκόμες έπρεπε να ακολουθούν ένα αυστηρό σετ από κατευθύνσεις , με κανόνες που φαντάζουν κάπως παράξενοι και περιοριστικοί τη σήμερον ημέρα.
Εκτός από το να προσέχει 50 ασθενείς, κάθε νοσοκόμα έπρεπε να κάνει κάθε ένα από τα παρακάτω:
1. Καθημερινά σκούπιζαν και σφουγγάριζαν τα πατώματα της πτέρυγάς του, ξεσκόνιζαν τα έπιπλα και περβάζια.
2. Φρόντιζαν την θερμοκρασία του δωματίου
3. Κάθε νοσοκόμα γέμιζε καθημερινά λάμπες και έφτιαχνε το φιτίλι
4. Τα σημειώματα από τις νοσοκόμες ήταν πολύ σημαντικά στη δουλειά των γιατρών. Για αυτό έφτιαχναν προσεκτικά τα στυλό τους.
5. Κάθε νοσοκόμα πήγαινε 7 το πρωί για δουλειά και έφευγε 8 το απόγευμα, εκτός από τη Κυριακή που φεύγαν στις 2 το μεσημέρι.
6. Οι απόφοιτες νοσοκόμες που τα είχαν καλά με τον προϊστάμενό τους έπαιρναν ένα απόγευμα τη βδομάδα ελεύθερο ή πιθανότατα και δύο, αν πηγαίναν τακτικά στην εκκλησία.
7. Κάθε νοσοκόμα έπρεπε να κάνει τις οικονομίες της από τον μισθό της για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της στα γηρατειά της.
8. Κάθε νοσοκόμα που κάπνιζε, έπινε αλκοόλ, έφτιαχνε τα μαλλιά της σε κομμωτήριο, πήγαινε για χορό συχνά σε κέντρα διασκέδασης, ήταν πολύ πιθανό να θεωρηθεί κακή στο επάγγελμά της και ανάξια.
9. Κάθε νοσοκόμα που έκανε άψογα τη δουλειά της για μία περίοδο 5 χρόνων, έπαιρναν μία αύξηση 5 cent τη μέρα.
πηγή: http://www.sdna.gr
Για
τις γυναίκες, πριν από εκατό χρόνια, οι ευκαιρίες να εργαστούν εκτός
σπιτιού και να λαμβάνουν μέρος στην πολιτική ζωή ήταν πολύ
περιορισμένες. Καθώς ο 20ός αιώνας προχωρούσε, η πρόοδος που κατακτήθηκε
με σκληρούς αγώνες, συμπεριελάμβανε τη σταδιακή κατάκτηση του
δικαιώματος της ψήφου, ενώ η αναταραχή του πολέμου έδωσε ώθηση στη
γυναικεία εργασία, με τις γυναίκες να εντάσσονται στην πολεμική
προσπάθεια.
Οι παρακάτω
φωτογραφίες είναι από το αρχείο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου και απεικονίζουν
τους χώρους εργασίας των γυναικών, από έναν αλευρόμυλο στην Αγγλία έως
ένα ανθρακωρυχείο στο Βέλγιο και το τμήμα συγκόλλησης της Lincoln Motor
Co. στο Ντιτρόιτ.
Δείτε ιστορικές φωτογραφίες.
Γυναίκες δουλεύουν σε έναν αλευρόμυλο στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, περίπου 1915-1918.
Εργαζόμενες σε γραφεία ναυπηγείου στο Μπρούκλιν της Ν. Υόρκης.
Εργάτριες
από το Βέλγιο ποζάρουν στο φωτογραφικό φακό, κρατώντας κουβάδες και
φτυάρια κοντά σε ένα ορυχείο άνθρακα, περίπου 1910-1915.
Γυναίκες δουλεύουν σ’ ένα γραφείο με φόντο το πορτραίτο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ ΟυόρενΧάρντινγκ (1921-1923).
Δύο γυναίκες στέκονται έξω από ένα εστιατόριο, περίπου 1900-1916.
Γυναίκες εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση Onofrio Cottone σε μία πολυκατοικία στη Νέα Υόρκη, Ιανουάριος 1913.
Γυναίκες επιστήμονες δουλεύουν σε εργαστήριο, περίπου 1910-1920.
Οδοκαθαρίστρια στη Γερμανία (1909-1920).
Εργαζόμενες στο στρατό στέκονται δίπλα σ’ ένα στρατιωτικό όχημα, Φεβρουάριος 1919.
Γυναίκες εργάζονται σε μονάδες του πυροβολικού κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκσμίου Πολέμου στο Σικάγο (1914-1918).
Οι γυναίκες φορούν γυαλιά καθώς εργάζονται στο τμήμα συγκόλλησης του Lincoln Motor Co., στο Ντιτρόιτ (1914-1918).
Αγρότισσες δουλεύουν στα χωράφια (1916 – 1917).
Αναδημοσίευση από: http://ergasianet.gr