ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ: Mικρογραφία της «κόλασης» που επικρατεί στην Υγεία

Ο «Ευαγγελισμός» είναι το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας με υψηλή επιστημονική εξειδίκευση και έρευνα. Ωστόσο, οι ασθενείς όλο και απομακρύνονται από τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τα επιστημονικά επιτεύγματα, να έχουν δωρεάν, αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας, ενώ οι εργαζόμενοι πασχίζουν καθημερινά σακατεύοντας σωματικά και ψυχικά την υγεία τους.

Αποτελεί μια μικρογραφία όλης της «κόλασης» που επικρατεί στην Υγεία.

Τεράστια προσέλευση κόσμου, από το απλό κρυολόγημα και μια εξέταση αίματος, μέχρι τους πολυτραυματίες και τις πλέον εξειδικευμένες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως μεταμοσχεύσεις. Κλινικές πλημμυρισμένες από ράντζα στους διαδρόμους μετά από κάθε εφημερία, ενώ η αναμονή είναι πολύμηνη για ένα ραντεβού. Ασθενείς που φεύγουν ακόμη και κλαίγοντας από το Ταμείο. «Ενα απελπισμένο πλήθος που αγωνιά για να βρει την υγειά του». Με αυτά τα λόγια περιγράφουν οι εργαζόμενοι τι βιώνουν καθημερινά.

Το μεγαλύτερο καμάρι του υπουργείου Υγείας και των τελευταίων κυβερνήσεων είναι η όλο και μειωμένη κρατική χρηματοδότηση προς τα δημόσια νοσοκομεία, την Υγεία συνολικά. Στον «Ευαγγελισμό» ο προϋπολογισμός του για λειτουργικές δαπάνες από 200 εκατ. ευρώ που ήταν πριν το 2010, μειώθηκε σταδιακά στα 156 εκατ. ευρώ, για να φτάσει σήμερα στα 96 εκατ. ευρώ. Ασθενείς και υγειονομικοί δεν έχουν λόγο να πανηγυρίζουν. Είναι τα μεγάλα θύματα της απαλλαγής του κράτους από την ευθύνη του να παρέχει δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες, με αποτέλεσμα αυτές να υποβαθμίζονται για την πλειοψηφία του λαού και να πωλούνται για όσους έχουν να αγοράσουν.

Κλειστά κρεβάτια στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Ευαγγελισμού»

Η επιχειρηματική λειτουργία του δημόσιου νοσοκομείου κάθε άλλο παρά την ανάπτυξή του προς όφελος των εργαζομένων και των ασθενών σημαίνει, αφού όπως κάθε επιχείρηση προσπαθεί να μειώσει από παντού τα έξοδά του και να αυξήσει τα έσοδα. 

Ας δούμε ορισμένες μόνο πλευρές αυτής της λειτουργίας:

Καταργήθηκαν 220 κρεβάτια

Στον «Ευαγγελισμό» μέσα σε ένα χρόνο καταργήθηκαν 220 νοσοκομειακά κρεβάτια. Συνολικά διέθετε δύναμη 1.190 κρεβατιών (σ.σ. μαζί με το πρώην 3ο Θεραπευτήριο ΙΚΑ, το Οφθαλμιατρείο και της Πολυκλινικής με τα οποία έχει συγχωνευτεί). Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 930 κρεβάτια στον «Ευαγγελισμό» και 40 στο Οφθαλμιατρείο, συνολικά 970 κρεβάτια. Δηλαδή, καταργήθηκαν 220 κρεβάτια και αν ποτέ ανοίξουν 60 κρεβάτια στην Πολυκλινική, θα έχουν καταργηθεί 160 κρεβάτια. «Κούφια λόγια» αποδεικνύονται οι υποσχέσεις του υπουργείου Υγείας πως οι μεταρρυθμίσεις δυναμώνουν τα δημόσια νοσοκομεία και αυξάνουν τα κρεβάτια. Π.χ. έκλεισε το τμήμα αιμοδοσίας της Πολυκλινικής και για να μπορούν οι ασθενείς να υπόκεινται σε μεταγγίσεις καταργήθηκαν 6 κρεβάτια από άλλες κλινικές του «Ευαγγελισμού».

Την ίδια στιγμή, οι ετήσιες εισαγωγές από 40.000 που ήταν πριν από λίγα χρόνια έχουν αυξηθεί στις περίπου 52.000. Οι επισκέψεις στα τακτικά ιατρεία, στα επείγοντα, στα εργαστήρια ξεπερνούν τις 500.000, ενώ γίνονται περίπου 8,5 εκατ. εργαστηριακές εξετάσεις το χρόνο.

Ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι

Η Α' Παθολογική Κλινική γεμάτη ράντζα μετά τη γενική εφημερία (9/10/2013)

Μια άλλη πλευρά της λειτουργίας του δημόσιου νοσοκομείου σαν επιχείρηση είναι και οι περικοπές σε μόνιμο προσωπικό, η φθηνή εργασία, η εντατικοποίηση. Ο «Ευαγγελισμός», με μετριοπαθείς υπολογισμούς, θα έπρεπε να έχει πάνω από 3.500 εργαζόμενους όλων των κλάδων και οι μόνιμοι υπάλληλοι δεν ξεπερνούν τις 2.000. Τα κενά αυτά επιχειρείται να καλύπτονται - πέρα από το «ξεζούμισμα» των μόνιμων υπαλλήλων - με ευέλικτους και φτηνούς εργαζόμενους: Εργολαβικά συνεργεία, συμβασιούχους του ΚΕΕΛΠΝΟ και 5μηνης «κοινωφελούς εργασίας», μαθητευόμενους του ΟΑΕΔ, φοιτητές - σπουδαστές και απόφοιτους που, κάνοντας την πρακτική τους, προσφέρουν τζάμπα εργασία.

Το νοσοκομείο με δικά του έσοδα πληρώνει αδρά τους εργολάβους, για να πετάξουν αυτοί με τη σειρά τους ένα ξεροκόμματο στους εργαζομένους τους, που δουλεύουν κάτω από όργιο τρομοκρατίας, χωρίς δικαιώματα, χωρίς μέτρα προστασίας και με ημερομηνία λήξης. Επίσης, και οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι υποβαθμισμένες, αφού οι επιχειρηματίες «κόβουν» από παντού. Το κράτος απαλλάσσεται από το «εργατικό κόστος» και το νοσοκομείο δίνει τα χρήματα των ασθενών - πελατών του για να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα.

Λιγότεροι κι από το προσωπικό ασφαλείας!

Στον «Ευαγγελισμό» υπάρχουν περίπου 100 ειδικά κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, Αυξημένης Φροντίδας, Εμφραγμάτων, Ανάνηψης Καρδιοχειρουργημένων Ασθενών, Τεχνητού Νεφρού, Μεταμόσχευσης. Σύμφωνα με τον Σύλλογο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», για να λειτουργήσουν 100 ειδικές κλίνες χρειάζονται 450 νοσηλευτές και βοηθοί νοσηλευτών, αφού οι διεθνείς προδιαγραφές προβλέπουν 4 νοσηλευτές ανά κρεβάτι Μονάδας κι επιπλέον βοηθητικό και παραϊατρικό προσωπικό. Η Διοίκηση του «Ευαγγελισμού» όρισε αυθαίρετα ως ελάχιστο όριο προσωπικού ασφαλείας τους 220 νοσηλευτές, αλλά τελικά παραβιάζει και αυτό αφού υπηρετούν μόνο 155!

«Στις βάρδιες θα έπρεπε να είναι οι διπλάσιοι γιατροί και νοσηλευτές για να είμαστε τουλάχιστον ασφαλείς - όχι πλήρεις. Το παραϊατρικό προσωπικό - Φυσικοθεραπευτές, Λογοθεραπευτές, Εργοθεραπευτές - είναι ανύπαρκτο...», τονίζει γιατρός στη Μονάδα Εμφραγμάτων του νοσοκομείου. «Ο ασθενής της Μονάδας εξαρτάται 100% από εμάς και είναι σημαντικό να ξεκουραζόμαστε και να αποφορτιζόμαστε ψυχολογικά», εξηγούν οι νοσηλευτές.

Σχεδόν σε όλα τα τμήματα δουλεύουν διπλοβάρδιες. Το σωματείο υπολογίζει τα οφειλόμενα ρεπό - κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό - στις 16.000 μέρες. «Συχνά δουλεύουμε 2 οκτάωρα τη μέρα. Ερχόμαστε 3 το απόγευμα έως 11 το βράδυ, στις 7 το πρωί ξαναπιάνουμε δουλειά ως τις 3 μ.μ. και την ίδια μέρα ξαναρχόμαστε στις 11 το βράδυ για να φύγουμε 7 το πρωί! Ε, μετά θα πάρουμε ρεπό...», λέει χαρακτηριστικά νοσηλεύτρια της Μονάδας Εμφραγμάτων όπου υπηρετούν 15 νοσηλευτές, ενώ θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 35. Ακόμη και με αυτούς τους ρυθμούς δουλειάς το καλύτερο που καταφέρνουν είναι να μένουν τα κρεβάτια ανοιχτά, στα όρια της επικινδυνότητας.

Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) πολύτιμα κρεβάτια μένουν κλειστά, ενώ σε όλη τη χώρα περίπου 200 πλήρως εξοπλισμένα κρεβάτια είναι κλειστά. Εργαζόμενοι στη ΜΕΘ 2 του «Ευαγγελισμού» αναφέρουν: «Από τα 17 κρεβάτια αυτή τη στιγμή λειτουργούν 10. Ημασταν τόσο λίγοι που έμπαινε θέμα ασφάλειας για αρρώστους και εργαζόμενους. Οσο περισσότερους αρρώστους έχει ένας νοσηλευτής, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για λοιμώξεις, μεταφορά μικροβίων». Με την έλευση 4 συμβασιούχων δε στάθηκε δυνατόν να ανοίξουν τα κλειστά κρεβάτια, απλά θα ανακουφιστούν για λίγο οι μόνιμοι εργαζόμενοι με άδειες και ρεπό.

Είναι ακόμη ενδεικτικό πως στον «Ευαγγελισμό» από τα 14 χειρουργικά τραπέζια λειτουργούν με δυσκολία τα 12 και το καλοκαίρι τα μισά, αφού δεν επαρκεί το προσωπικό.

Ενας νοσηλευτής για 60 ασθενείς!

Στις χειρουργικές κλινικές, η συνηθισμένη κατάσταση τα απογεύματα και τα βράδια είναι ένας νοσηλευτής - μαζί με έναν βοηθό - να φροντίζει 50 και 60 χειρουργημένους. Την επομένη της γενικής εφημερίας οι ασθενείς είναι ακόμη περισσότεροι. Αρχικά νοσηλεύονται σε φορεία στο διάδρομο και μετά διασκορπίζονται σε άλλες κλινικές - όπου και αν υπάρχει κενό κρεβάτι - με τον γιατρό να πηγαινοέρχεται στους ορόφους του αχανούς «Ευαγγελισμού» για να τους παρακολουθεί. 

Αλλά και στις Παθολογικές κλινικές μετά από εφημερία γίνεται το αδιαχώρητο από ράντζα και μετά διασκορπίζονται σε άλλα τμήματα.

«Ασθενής με 40 πυρετό ή μια γαστρορραγία παρακολουθείται από γιατρό που βρίσκεται αλλού και θέλει κάποια ώρα μέχρι να ειδοποιηθεί και να σπεύσει σε μια έκτακτη ανάγκη. Γενικά η μείξη των ειδικοτήτων σε άλλα τμήματα επιστημονικά δεν είναι σωστή», σημειώνει ο Ηλίας Σιώρας, καρδιολόγος και πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων.

«Ακόμη και στην τουαλέτα το σκεφτόμαστε να πάμε. Ούτε 10 λεπτά δεν καθόμαστε κι ωστόσο κάνουμε τα πλέον επείγοντα κι απαραίτητα. Σαν προσωπικό ασφαλείας λειτουργούμε καθημερινά, κι ακόμη χειρότερα...», σημειώνουν χαρακτηριστικά νοσηλευτές από χειρουργικές κλινικές.

Οπως τονίζουν εργαζόμενοι του νοσοκομείου, «το πρόβλημα είναι χρόνιο και σε όλα τα τμήματα, αλλά άρχισε να οξύνεται από το 2004. Από τότε έχουν γίνει ελάχιστες προσλήψεις και οι κατά καιρούς συμβασιούχοι δεν έλυναν το πρόβλημα. Οσο φιλότιμοι και καταρτισμένοι να είναι, χρειάζονται χρόνο να προσαρμοστούν. Μόλις εκπαιδευτούν μετά από λίγο φεύγουν. Και ξανά από την αρχή...». Η ανάγκη να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό είναι άμεση για την ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου, για πλήρη ανάπτυξή του.

Στο ψυχιατρικό τμήμα, όπου στα 20 κρεβάτια έχουν προστεθεί 20 - 30 μόνιμα ράντζα, ενώ στόχος της διοίκησης του νοσοκομείου είναι τα ράντζα να μην ξεπερνούν τα 15! «Οι συνθήκες νοσηλείας είναι άθλιες. Βαριά κι ελαφριά περιστατικά είναι μαζί. Ασθενείς που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, νοσηλεύονται σε κοινή θέα, μπορεί να σηκωθούν ανά πάσα, να τσακωθούν μεταξύ τους να κάνουν κάτι επικίνδυνο», αναφέρουν στο «Ριζοσπάστη» εργαζόμενοι. Το σωματείο θυμίζει πως «λόγω των απαράδεκτων συνθηκών νοσηλείας κι εργασίας υπήρξαν αυτοκτονίες και πυρκαγιές».

Ποια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;

Ο «Ευαγγελισμός», όπως και τα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας, σηκώνει ένα γιγάντιο βάρος της ΠΦΥ, αφού αντίστοιχες δημόσιες και δωρεάν δομές εξοπλισμένες με εργαστήρια, μηχανήματα, υγειονομικό υλικό και στελεχωμένες με όλες τις ειδικότητες, δεν υπάρχουν. Αυτό έχει μεγάλη αρνητική επίπτωση στις υπόλοιπες υπηρεσίες υγείας που πρέπει να προσφέρει, όπως νευροχειρουργικές, καρδιολογικές και άλλες επεμβάσεις, ογκολογικοί ασθενείς, εξειδικευμένες θεραπείες, μεταμοσχεύσεις, ερευνητικό έργο, λειτουργία Μονάδων, πανεπιστημιακών κλινικών κ.ά.

Ακόμη και για μια απλή διαγνωστική εξέταση σε έναν γαστρεντερολόγο, οφθαλμίατρο, ορθοπεδικό κ.λπ., πηγαίνουν στο νοσοκομείο, αφού στα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ ή στα Κέντρα Υγείας πολλές εξετάσεις δεν γίνονται, ή λείπουν ειδικότητες. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με το κλείσιμο των νοσοκομείων του πρώην ΙΚΑ και των άλλων νοσοκομείων που πρόσφεραν κάποιες πρωτοβάθμιες υπηρεσίες. Και έπεται συνέχεια, με τα σχέδια της κυβέρνησης για κατάργηση και συρρίκνωση δομών ΠΦΥ. «Η μεγάλη επισκεψιμότητα ρίχνει και την ποιότητα των υπηρεσιών. Υπάρχει φόρτος, άγχος, νευρικότητα, ο γιατρός έχει στη διάθεσή του λίγα λεπτά για να εξετάσει. Τη συνταγογράφηση την αποφεύγουμε γιατί διαρκεί γύρω στη μισή ώρα. Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για περιστατικά που θα μπορούσαν να καλύπτονται από την ΠΦΥ και ο ασθενής να μη φτάνει στο νοσοκομείο», υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι.

Αν σε κάθε δήμο λειτουργούσαν αναβαθμισμένα Κέντρα Υγείας σε 24ωρη βάση και παρείχαν σε όλους ανεξαιρέτως δωρεάν υπηρεσίες, δεν θα πήγαινε ο κόσμος για το παραμικρό στο νοσοκομείο. «Τώρα όσοι έχουν πυρετό, πρέπει να κόψουν ράμματα, θέλουν να γράψουν φάρμακα ή μια εξέταση ρουτίνας, όλοι έρχονται εδώ. Από τον πολυτραυματία και τα βαριά περιστατικά μέχρι το ...σπυράκι», υπογραμμίζει το σωματείο και συμπληρώνει πως αυτό εμποδίζει τον «Ευαγγελισμό» να εκπληρώσει το δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο χαρακτήρα του, υψηλής εξειδίκευσης επεμβάσεις και νοσηλεία.

Φεύγουν κλαίγοντας από το Ταμείο

Μια σειρά εξετάσεις που γίνονται στα δημόσια νοσοκομεία εξαιρούνται καθημερινά από τον ΕΟΠΥΥ. Αλλες δεν καλύπτονται καθόλου, δεν έχουν ενταχθεί στο κρατικό τιμολόγιο και κάθε νοσοκομείο ορίζει τον δικό του τιμοκατάλογο. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο δραματική για τους ανασφάλιστους και για όσους πάσχουν από σοβαρά νοσήματα.

«Φτάνουν στο ταμείο και μόλις ακούνε πόσα πρέπει να πληρώσουν - ιδιαίτερα εξετάσεις για σοβαρές ασθένειες, όπως ρευματολογικά, αυτοάνοσα κ.ά. που δεν καλύπτονται από τα Ταμεία και κοστίζουν πάνω από 200 ευρώ- φεύγουν κλαίγοντας. Πολλοί τρέχουν στο μηχάνημα της τράπεζας να βγάλουν λεφτά και όσοι δεν έχουν, λένε ότι δεν θα τις κάνουν. Πού πάνε όλοι αυτοί; Δεν έχει επίδραση στην υγεία τους η εμπορευματοποίηση;», τονίζει η Τατιάνα Ευαγγελοπούλου, αναπληρώτρια γραμματέας του σωματείου.

Ενδεικτικά, οι ανασφάλιστοι ασθενείς πρέπει να πληρώνουν περίπου 450 ευρώ για στεφανιογραφία, 1.000 ευρώ για χολοκυστεκτομή και 5.000 ευρώ για επέμβαση καρδιάς by pass. 

   

Παρασκευή χημειοθεραπείας στο διάδρομο ή στον πάγκο...

Η υγεία και η ασφάλεια των χιλιάδων εργαζομένων μπαίνουν καθημερινά σε κίνδυνο από το φόρτο της δουλειάς, αλλά και επειδή έρχονται σε επαφή με τοξικούς παράγοντες, μολυσματικές πηγές, ακτινοβολία. Κι όμως, δεν υπάρχει καν γιατρός εργασίας και γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου.
Τα χημειοθεραπευτικά σκευάσματα για 100 - 150 ασθενείς της Ογκολογικής και της Αιματολογικής κλινικής προετοιμάζονται από το νοσηλευτικό προσωπικό πάνω στον πάγκο των νοσηλευτών. Τα χημειοθεραπευτικά ή κυτταροστατικά φάρμακα «έχουν μεγάλο βαθμό τοξικότητας και δυνητικά είναι καρκινογόνα για το προσωπικό. Για τον λόγο αυτό επιβάλλονται συγκεκριμένες συνθήκες και απαιτείται ειδικός χειρισμός τόσο κατά την προετοιμασία, όσο και κατά τη χορήγηση των φαρμάκων», «να παρασκευάζονται σε ορισμένο χώρο του νοσοκομείου και να λαμβάνονται όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας», σημειώνει το Φαρμακευτικό Τμήμα του νοσοκομείου.
Χρειάζεται ειδικός κλειστός χώρος με μηχανήματα αποστείρωσης του αέρα, ασφαλούς απόρριψης κυτταροστατικών αποβλήτων κ.ά., εξειδικευμένο υγειονομικό υλικό, ειδικά μέτρα προστασίας του προσωπικού (ενδυμασία, μάσκα, γυαλιά κ.λπ.) και μια αυστηρή αλυσίδα ελέγχου του χημειοθεραπευτικού σχήματος προτού χορηγηθεί στον ασθενή με συνεργασία γιατρών, φαρμακοποιών, νοσηλευτών. Μέχρι σήμερα η διάλυση γίνεται ουσιαστικά στο διάδρομο του ορόφου και το ...μέτρο προστασίας είναι ένα ανοιχτό παράθυρο!
Το πιο τραγικό είναι πως στον «Ευαγγελισμό» έχει δημιουργηθεί ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος, μια Μονάδα Διάλυσης Κυτταροστατικών Φαρμάκων και έμενε κλειστός. Κάτω από την πίεση του σωματείου και εργαζομένων του νοσοκομείου η Μονάδα λειτουργεί πιλοτικά - όχι κανονικά - επειδή λείπει μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό. Τόσο το Φαρμακευτικό Τμήμα όσο και το σωματείο του νοσοκομείου υπογραμμίζουν πως απαιτείται η πρόσληψη τουλάχιστον 5 μόνιμων εργαζομένων που θα εκπαιδευτούν.

Η ακατάπαυστη εντατική δουλειά «λιώνει» καθημερινά την υγεία των εργαζομένων, που ακόμη και μετά από λίγα χρόνια εργασίας παρουσιάζουν επαγγελματικές ασθένειες, όπως μυοσκελετικά προβλήματα. Συχνή είναι και η εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης (burn out), ιδιαίτερα σε ειδικευόμενους γιατρούς και νοσηλευτές των Μονάδων, όπως υπογραμμίζει το σωματείο. Γι' αυτό είναι καίρια η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων και των εργολαβικών εργαζομένων.
Για την προστασία των χιλιάδων εργαζομένων και ασθενών απαιτείται άμεσα η πρόσληψη μόνιμων γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας, ώστε να καταγράφονται τα δεκάδες καθημερινά εργατικά ατυχήματα και να παρακολουθείται η πορεία της υγείας των εργαζομένων - με εξετάσεις, ατομικό φάκελο υγείας κ.λπ. - ώστε να λαμβάνονται γρήγορα τα απαιτούμενα μέτρα ασφάλειας που θα εκμηδενίζουν τον επαγγελματικό κίνδυνο.

ΠΗΓΗ:rizospastis.gr