Σελίδες

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Χαμηλότερες τιμές αλλά… ακριβότερος λογαριασμός

ΦΑΡΜΑΚΑ: Πώς η τροπολογία Γεωργιάδη μειώνει τη δαπάνη του Δημοσίου χωρίς να ωφελείται ο καταναλωτής. Κίνδυνος για ελλείψεις σημαντικών πρωτότυπων σκευασμάτων. Πλήττονται οι εγχώριες μονάδες γενόσημων, ευνοούνται οι πολυεθνικές. 
Tης Ντάνι Βέργου



Ο υπουργός Υγείας διατείνεται ότι με την τροπολογία που κατέθεσε ρίχνει τις τιμές των φαρμάκων, κάτι που -κατ” αυτόν- ευνοεί τους πολίτες. Ωστόσο, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι ακολουθούμενες μνημονιακές πολιτικές λειτουργούν ενάντια στο συμφέρον των πολιτών. Ας δούμε τι θα σημάνει για το φάρμακο και τους ασθενείς η τροπολογία. Κάθε φορά που οι τιμές των φαρμάκων πέφτουν ο πολίτης θεωρητικά θα έπρεπε να κερδίζει πληρώνοντας μικρότερη συμμετοχή.


Στην περίπτωση του Ελληνα αυτό δεν γίνεται αφού το κράτος (υπουργείο Υγείας, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας) δεν έχει φροντίσει να τον ενημερώσει για τις δυνατότητες που έχει στην επιλογή του φαρμάκου. Ο γιατρός και ο φαρμακοποιός δεν έχουν κανένα κίνητρο να προωθήσουν το φτηνότερο φάρμακο. Είναι μία παραδοξότητα η δαπάνη να έχει πέσει από τα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά ο πολίτης να επιβαρύνεται.



Κι όταν δεν βγαίνει ο λογαριασμός επιβάλλεται μεγαλύτερη συμμετοχή του ασθενούς. Για παράδειγμα τη διαφορά της τιμής στην επιλογή ενός φαρμάκου οff patent (του φαρμάκου που έχασε την προστασία της ευρεσιτεχνίας του) με ένα γενόσημο (αντίγραφο φαρμάκου που έχασε την πατέντα του) την μοιραζόταν ο πολίτης με τον ΕΟΠΥΥ μέχρις υπουργίας Γεωργιάδη, ο οποίος αποφάσισε, επειδή δεν του έβγαιναν τα νούμερα, να τη μετακυλίσει 100% στον ασθενή.



Κίνδυνος ελλείψεων



Η πολιτική του φαρμάκου την εποχή του Μνημονίου περιορίζεται στις μειώσεις των τιμών. Ομως ο κίνδυνος των συνεχόμενων μειώσεων είναι να σημειωθούν ελλείψεις κρίσιμων πρωτότυπων φάρμακων από την ελληνική αγορά. Είτε από τις παράλληλες εξαγωγές είτε από τη μη εισαγωγή τους από τις φαρμακοβιομηχανίες, αφού η Ελλάδα είναι χώρα αναφοράς και καθορίζει την τιμή φαρμάκων σε 60 χώρες στον πλανήτη κι όχι σε 16 όπως λέει ο υπουργός Αδωνις Γεωργιάδης.



Επιπλέον, για την εθνική οικονομία, για τις ελληνικές βιομηχανίες, η πτώση των τιμών χωρίς όριο θα κάνει την παραγωγή των φαρμάκων τους ασύμφορη και θα έχει ως αποτέλεσμα το κλείσιμο παραγωγικών μονάδων.



Η νέα τροπολογία περί τιμολόγησης φαρμάκων του υπουργού Υγείας Α. Γεωργιάδη ακολουθεί τον δρόμο που χάραξαν οι προκάτοχοί του. Με αυτήν στην ουσία θα την πληρώσουν πάλι τα γενόσημα και ιδίως τα νέα γενόσημα που έχουν και υψηλές τιμές. Εξοικονόμηση θα υπάρξει, όπως σε κάθε ανακοστολόγηση από το 2010 μέχρι σήμερα, αλλά όχι τόσο υπερτιμημένη όσο την παρουσιάζει ο υπουργός. Η μείωση των τιμών δεν μπορεί να είναι το μοναδικό εργαλείο της πολιτικής του φαρμάκου.



Η μείωση των τιμών των off patent έχει ξεκινήσει εδώ κι ενάμιση χρόνο – παίρνουν τιμή που ισούται με τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών του φαρμάκου στην Ευρώπη και επιπλέον στην περίπτωση μη συμφέρουσας τιμής, η τιμή τους καθορίζεται στο 50% της τιμής του πρωτοτύπου. Τα γενόσημα τα ρίχνει ακόμα παρακάτω: από το 80% της τιμής του off patent τα πάει στο 65%.



Οσο για τα οn patent (τα πρωτότυπα φάρμακα που προστατεύεται η πατέντα ευρεσιτεχνίας τους και δεν έχουν αντίγραφα), τους απαγορεύει την αύξηση της τιμής στο πρώτο μόνο δελτίο τιμών. «Αυξήσεις δεν θα επιτρέπονται αλλά μόνο μειώσεις τιμών», αναφέρει στην τροπολογία ο υπουργός, ωστόσο στη συνέχεια αφήνει παράθυρο «διορθώσεων», δηλαδή αυξήσεων, μετά από ενστάσεις των εταιρειών εντός 20 ημερών. Διότι αν και σε αυτά ρίξει τις τιμές, υπάρχει ο κίνδυνος να εκλείψουν από την αγορά είτε γιατί θα φεύγουν έξω με παράλληλες εξαγωγές είτε γιατί δεν θα μας τα φέρνουν οι εταιρείες. Ο λόγος γίνεται για πολύτιμα φάρμακα για τον καρκίνο, τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τον HIV, για τα οποία δεν υπάρχουν αντίγραφα.



Αλωνίζουν οι πολυεθνικές



Με τις πολυεθνικές του φαρμάκου ο υπουργός δεν τα βάζει γιατί δεν μπορεί, αφού για τα φάρμακά τους δεν υπάρχουν αντίγραφα. Ακόμα όμως και όταν χάνουν την προστασία, τις αφήνει να αλωνίζουν αφού δεν δίνει κίνητρα για να στηρίξει το φτηνότερο φάρμακο. Το «χοντρό παιχνίδι» συμφερόντων θα γίνει ανάμεσα στις εταιρείες τα φάρμακα των οποίων χάνουν την πατέντα και σε εκείνες που παράγουν γενόσημα. Κι αφού ο υπουργός έχει δηλώσει σε κάθε τόνο ότι στόχος είναι η αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων στο 60% της αγοράς, χωρίς προς το παρόν να έχει βρει και τον τρόπο, νικητές θα είναι οι εταιρείες που παράγουν γενόσημα.



Εκείνα που χτυπιούνται σίγουρα από τις πολιτικές του φαρμάκου του υπουργού είναι τα ελληνικά φάρμακα, αφού μέχρι σήμερα είχαν μερίδιο 20% της συνολικής αγοράς το οποίο ρίχνει στο 18% με τις μειώσεις των τιμών. Ο υπουργός ισχυρίζεται ότι τους δίνει κίνητρα, τα οποία όμως δεν γνωρίζει κανείς.



Στη συνολική δαπάνη ο υπουργός θα πετύχει εξοικονόμηση 1,5% από την κίνησή του αυτή, όμως παράλληλα θα βλάψει την εθνική οικονομία. Το ελληνικό φάρμακο ήταν πάντα πιο ακριβό, ωστόσο κανείς δεν το πείραζε αφού είναι ένας κλάδος παραγωγικός με 8.500 θέσεις εργασίας.



Ο υπουργός Υγείας κατεβάζει τροπολογία περισσότερο για να κάνει πολιτικό ντόρο και το κατάφερε. Ηθελε τη δημοσιότητα και την κόντρα και τις είχε. Το φάρμακο είναι άλλωστε ένα πολύ δύσκολο και σύνθετο θέμα και θέλει πολύ διάβασμα για να αντιμαχήσει κανείς. Και πολιτικά κερδίζει εκείνος που είναι λίγο καλύτερα διαβασμένος. Γιατί οι πολίτες στέλνονται κατά συρροή κι εξακολούθηση αδιάβαστοι.