Εκπέμπουν σήμα κινδύνου οι αναπτυξιακές μονάδες των νοσοκομείων, καθώς έχουν μπλοκάρει από τον μεγάλο αριθμό
αιτημάτων. Οι γονείς, των οποίων τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια,
βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο και απελπισμένοι σπρώχνονται στα ιδιωτικά
κέντρα.
Της Ιωάννας Σωτήρχου
Στην αναπτυξιακή μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» δεν
υπάρχει ραντεβού ούτε για όλο το 2014. Δεν δέχονται να μπεις ούτε σε
λίστα αναμονής. «Εχουμε ήδη 90 αναμονές και είναι αμφίβολο αν θα
ακυρωθούν συνεδρίες για να καταφέρουμε να βάλουμε ακόμη και αυτούς που
περιμένουν», είναι η απάντηση. Στις αντίστοιχες αναπτυξιακές μονάδες στο
Αττικό Νοσοκομείο και στο Παίδων Πεντέλης είναι κλεισμένα όλα τα
ραντεβού για το 2013. Ακόμη και τα απογευματινά, των οποίων το κόστος
ανέρχεται στο μη ευκαταφρόνητο ποσό των τουλάχιστον 60 ευρώ. Για να
κλείσεις για το 2014 θα πρέπει να τηλεφωνείς 40 ημέρες πριν από το
τρίμηνο, όπως ενημερώνει ο ΕΟΠΥΥ, δηλαδή μετά τις 20 Νοεμβρίου. Που
πολλές φορές δεν αναγνωρίζει την περιγραφή της μονάδας με αποτέλεσμα να
πρέπει να ξανατηλεφωνήσεις και να περιμένεις να μιλήσεις στον υπάλληλο.
Το σύστημα έχει φρακάρει
Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο βρίσκονται οι γονείς των οποίων τα παιδιά
διαπιστώνεται ότι έχουν γλωσσικές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες ή
ακόμη και σοβαρότερα προβλήματα ανάπτυξης και συμπεριφοράς. «Δεν είναι
μόνον ότι σου πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι όταν αντιλαμβάνεσαι ότι το
παιδί σου χρειάζεται βοήθεια. Είναι που νιώθεις και αβοήθητος σε ένα
σύστημα που δεν σου επιτρέπει να κάνεις ούτε καν τη στοιχειώδη
αξιολόγηση για το πρόβλημα του παιδιού σου ώστε να του παρέχεις την
κατάλληλη αρωγή», μας λέει η Μ.Χ. (τα στοιχεία της στη διάθεση της
εφημερίδας) που αντιμετώπισε το αδιέξοδο ενός δημόσιου συστήματος που
έχει φρακάρει όταν χρειάστηκε πριν από λίγο καιρό βοήθεια. Η κατάσταση
είναι περίπου αντίστοιχη και στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας όπου απευθύνθηκε.
«Πρόθυμοι άνθρωποι, αλλά χωρίς χρόνο για να σε δουν…». Και τότε τι θα
κάνεις; «Δεν είναι σαν να σου λένε ότι τα ιδιωτικά κέντρα είναι
μονόδρομος;», αναρωτιέται. Δεν πρόκειται για το βουτυράκι στο ψωμί, αλλά
μάλλον για χαβιάρι στο κουταλάκι των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων και
ινστιτούτων που έχουν αναλάβει να καλύψουν το κενό. Ομως σε μια περίοδο
ασφυκτικής οικονομικής στενότητας αυτή η συνθήκη συντείνει μάλλον στην
απελπισία. Για να αφήσουμε ασχολίαστους τους προγραμματισμούς υπουργών
τροϊκανότερων των τροϊκανών που σχεδιάζουν απολύσεις προσωπικού και
κατάργηση δομών και υπηρεσιών.
Το κυριότερο; Πέρα από τον μεγάλο αριθμό αιτημάτων που υπάρχουν για
αξιολογήσεις παιδιών, είναι το γεγονός ότι ενδέχεται να χρειαστούν
εξειδικευμένη βοήθεια προκειμένου να μη ναρκοθετηθεί το μέλλον τους σε
ένα ανταγωνιστικό σχολικό περιβάλλον που θα τα περιθωριοποιήσει.
Την ίδια στιγμή κι ενώ η κατάσταση περιγράφεται ως ασφυκτική, οι
υφιστάμενες παιδιατρικές δομές απειλούνται με συρρίκνωση ακόμη και… από
«ατύχημα»: πώς αλλιώς να εξηγήσεις το ότι η Παιδιατρική Κλινική του
Ασκληπιείου Βούλας κινδυνεύει να κλείσει επειδή η διευθύντριά του, η
Σταυρούλα Παπαδάκου, συνταξιοδοτείται στο τέλος του χρόνου. «Βλέπουμε
περισσότερους από 1.500 γονείς τον χρόνο για τα αναπτυξιακά θέματα των
παιδιών τους, χώρια τις άλλες υπηρεσίες που καλύπτονται. Τι θα γίνουν
αυτοί οι άνθρωποι;», είναι η αγωνία της καθώς και το γεγονός ότι η
παρέμβαση στις μικρές ηλικίες είναι σημαντική γιατί έχει πρωτίστως
προληπτικό χαρακτήρα.
«Κλειδί», η επαφή με το παιδί
Σε ό,τι αφορά την αύξηση των αιτημάτων για αξιολόγηση, ακούγεται
καθησυχαστική, αφού στα 43 χρόνια εμπειρίας που έχει δεν θεωρεί ότι
υπάρχει αύξηση στα παιδιά με προβλήματα ανάπτυξης και συμπεριφοράς: «Τα
τελευταία χρόνια υπάρχει ένα μεγάλο κενό σε ό,τι αφορά τον ρόλο των
παιδιάτρων. Παλιότερα συνέβαλλαν στην οικογενειακή εκπαίδευση μέσα από
συμβουλές και οδηγίες, αλλά σήμερα περιορίζεται στο να κάνουν τα εμβόλια
και να τελειώνουν. Δεν είναι μόνον ότι υπάρχουν λίγες δομές αλλά και το
γεγονός ότι άλλες καταρρέουν, όπως είναι τα Κέντρα Διάγνωσης του
υπουργείου Υγείας. Το θέμα απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, αλλά
ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε έτσι από την πολιτεία, αφού δεν υπήρξε ποτέ
καμία πρόβλεψη για τη λειτουργία αναπτυξιακών παιδιατρικών. Η δημιουργία
τους είναι αποτέλεσμα του επιστημονικού ενδιαφέροντος, της ευαισθησίας
και της εξειδίκευσης των διευθυντών στα αντίστοιχα παιδιατρικά τμήματα
και συνθλίβονται στη σημερινή συγκυρία από τις επείγουσες ανάγκες της
κάλυψης, για παράδειγμα, μιας εφημερίας στα εξωτερικά ιατρεία.
»Από την άλλη έχουμε πλέον μια γενιά ειδικευμένων ανθρώπων,
λογοπεδικών, εργοθεραπευτών, παιδοψυχιάτρων, με αποτέλεσμα να
διευκολύνεται η αναζήτηση της υποστηρικτικής τους βοήθειας», μας λέει.
Στη διαδικτυακή σελίδα της Παιδιατρικής Κλινικής στο Ασκληπιείο Βούλας
υπάρχουν αναρτημένες χρήσιμες πληροφορίες για την προαγωγή της πρώιμης
παιδικής ηλικίας. «Το κλειδί», σύμφωνα με την κ. Παπαδάκου, είναι η
επαφή με το παιδί και το διάβασμα, όπως δεν σταματά να επαναλαμβάνει
καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας.
ΠΗΓΗ:efsyn.gr