21 Ιανουαρίου 1924: 90 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν

Η κύρια πηγή έμπνευσης και ο ιθύνων νους της Οκτωβριανής επανάστασης του 1917. Υπήρξε κομμουνιστής φιλόσοφος και αρχηγός του κόμματος των Μπολσεβίκων. Εφάρμοσε τα κομμουνιστικά ιδανικά στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ρωσίας. Η σκέψη του άλλαξε για πάντα τον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.

Καθ` όλη την διάρκεια της ζωής του ο Λένιν χρησιμοποιούσε ψευδώνυμα είτε για να διατηρήσει την ανωνυμία του ή ακόμη και για λόγους ασφάλειας. Το αληθινό του όνομα είναι Vladimir Ilyich Ulyanov.

Γεννήθηκε στις 22 Απριλίου το 1870 σε μια μικρή πόλη της Ρωσίας, το Simbirsk.

Μετά τον θάνατό του η πόλη μετονομάστηκε σε Ulyanovsk για να τιμήσει τον μεγάλο φιλόσοφο και πολιτικό.

Το 1891 συνελήφθη και λίγο αργότερα εκτελέστηκε ο αδελφός του,  Aleksandr Ulyanov, κατηγορούμενος για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση “Narodovoltsy”,  η οποία σχεδίαζε την δολοφονία του τσάρου Alexander III.

Το γεγονός αυτό συγκλόνισε το νεαρό Λένιν και καθόρισε την μετέπειτα πορεία του.

Το 1893 μετακομίζει στο St. Petersburg, την πρωτεύουσα της τσαρικής Ρωσίας. Είχε μόλις εκδιωχθεί από το πανεπιστήμιο του Καζάν. Κατηγορήθηκε για συμμετοχή και οργάνωση σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εναντίον του τσάρου.

Στην πρωτεύουσα ανακάλυψε την μαρξιστική σκέψη και συμμετείχε σε μαρξιστικές ομάδες, επί το πλείστο παράνομες.

Το 1895 προχώρησε στην δημιουργία της ένωσης για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης.

Συνελήφθη για την πολιτική του δράση και εξορίστηκε στην Σιβηρία. Εκεί γνώρισε και την Nadezhda Krupskaya, σύντροφό του για τα επόμενα 26 χρόνια της ζωής του.

Το 1900 ο Λένιν εκδίδει την  εφημερίδα “Iskra” στο Μόναχο της Γερμανίας. Μότο του ήταν «από την σπίθα στην φλόγα!».

Το 1905 επιστρέφει στην Ρωσία. Η χώρα βρισκόταν σε βαθιά κρίση μετά τις ήττες από τον Ρώσο- Ιαπωνικό πόλεμο (1904-1905). Τον Οκτώβριο του 1905 οργανώνεται η παν-ρωσική εργατική απεργία.

Αναγκάζεται να εγκαταλείψει ξανά την Ρωσία μετά από τις αναταραχές στην Μόσχα τον Δεκέμβριο του 1905.

Από το εξωτερικό ιδρύει την εφημερίδα «Pravda» στην οποία βρίσκει βήμα έκφρασης η καταπιεσμένη εργατική τάξη και οι μπολσεβίκοι.

Το 1917 επιστρέφει στην Ρωσία, στην αυγή της επανάστασης του Φεβρουαρίου. Για πρώτη φορά παρουσίασε τις ιδέες του δημόσια για την σοσιαλιστική επανάσταση, που δεν περιοριζόταν μονάχα στην παύση του τσαρισμού, αλλά θα προχωρούσε και στην δημιουργία ενός σοσιαλιστικού κράτους.

Ο Λένιν συνάντησε αντιστάσεις ακόμη και μέσα από τον κύκλο των υποστηρικτών του. Αλλά τα πλήθη των εργατών, των αγροτών και των χρόνια καταπιεσμένων «αθλίων» έδωσαν ώθηση στο όραμά του. «Δύναμη στο λαό! Δύναμη στα Σοβιέτ!»

Τον Ιούλιο του 1917 ο Λένιν αναγκάζεται να εγκαταλείψει για ακόμη μια φορά την χώρα και τον λαό που αγαπούσε. Είχε προηγηθεί  το αποτυχημένο σχέδιο επίθεσης του Ιούνη (1^ος παγκόσμιος πόλεμος) εκπονημένο από τον υπουργό πολέμου Aleksandr Kerensky. Δυσαρεστημένοι στρατιώτες χλεύασαν τις διαταγές των αξιωματούχων και ακολούθησε γενική ανταρσία στο στράτευμα. Η αντίσταση των στρατιωτών ήταν η θρυαλλίδα του ξεσηκωμού του Ιουλίου των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων. Η τσαρική εξουσία επέδειξε ιδιαίτερη βαναυσότητα για την καταστολή της, καθώς φοβόταν την άνοδο των μπολσεβίκων στην εξουσία.

Τον Οκτώβριο της ίδια χρονιάς επιστρέφει μυστικά στην Ρωσία  οργανώνει και καταφέρνει την πτώση της προσωρινής κυβέρνησης. Οργανώνεται το Σοβιέτ, το συμβούλιο των επιτρόπων του λαού. Ο Λένιν κηρύσσεται ο πνευματικός ηγέτης της Σοβιετικής Ρωσίας.

Το 1918 ξεσπάει ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δυνάμεων του τσάρου και του καταπιεσμένου λαού. Υπήρχαν πολλά διαφορετικά στρατόπεδα στο κίνημα των επαναστατών: οι λευκοί, οι κόκκινοι, οι δυνάμεις του Petliura(Ουκρανοί αυτονομιστές), αναρχικές ομάδες  εργατών και αγροτών. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς μια ομάδα από τους «λευκούς» εκτελεί ολόκληρη την οικογένεια του τσάρου.

O Λένιν είχε εισάγει την περίοδο του εμφύλιου πολέμου την αυστηρή πολιτική ανάγκης «κομμουνισμός του πολέμου», η οποία οδήγησε σε κοινωνικές αναταραχές και διαμαρτυρίες. Ειδικά οι αναταραχές στο Kronstadt, τον ανάγκασαν να εισάγει την «νέα οικονομική πολιτική», όπως την ονόμασε. Η περίοδος η οποία θα προετοίμαζε το έδαφος για τον κομμουνισμό. Οι αγρότες θα μπορούσαν να εμπορεύονται τα αγαθά τους στην αγορά και ήτν ελεύθεροι να μισθώνουν εργάτες να δουλεύουν για αυτούς. Αυτοί οι αγρότες είναι γνωστοί και ως kylaks.

Στις 30 Αυγούστου του 1918, μετά το τέλος της ομιλίας του σε εργοστάσιο της Μόσχας, ο Λένιν έμπαινε στο αμάξι του για να κατευθυνθεί στο Κρεμλίνο. Η Dora Kaplan τον πλησίασε και τον πυροβόλησε τρεις φορές. Τον κατηγόρησε για προδοσία των ιδεών της επανάστασης.

 Οι διαφωνίες και οι επιθέσεις που δεχόταν για την «νέα οικονομική πολιτική» θα γινόντουσαν ακόμη πιο έντονες εφ εξής. Ο Λένιν αποφάσισε ότι χρειαζόταν κάποιον να τον ενισχύει πολιτικά μέσα στο κομμουνιστικό κόμμα. Στο συνέδριο του Απριλίου του 1922, ο Λένιν πρότεινε την δημιουργία της θέσης του γενικού γραμματέα του κόμματος. Η επιλογή του για την θέση ήταν ο Joseph Stalin.

Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Λένιν εισήχθηκε στο νοσοκομείο. Οι γιατροί προσπάθησαν να βγάλουν την σφαίρα που είχε μείνει μέσα του από την δολοφονική απόπειρα εναντίον του, τον Αύγουστο του 1918. Ο οργανισμός του Λένιν δεν άντεξε και μια εγκεφαλική αρτηρία έσπασε αφήνοντας παράλυτη την δεξιά του μεριά.

Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της υγείας του Λένιν ο πρόσφατα εκλεγμένος γραμματέας Στάλιν, απέκτησε ξαφνικά μεγάλη εξουσία μέσα στο κόμμα. Άδραξε την ευκαιρία να απομακρύνει τους περισσότερους από τους υποστηρικτές του Leon Trotsky, κύριου αντιπάλου του για την ηγεσία του κόμματος. Ο Λένιν ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος για την εξουσία που άρχιζε να συγκεντρώνει ο Στάλιν.

Στις 4 Ιανουαρίου  το 1923 ο Λένιν απευθυνόμενος στο κομμουνιστικό κόμμα έγραψε:

« Σύντροφοι προτείνω να βρείτε ένα τρόπο να απομακρύνεται τον Στάλιν από την γραμματεία του κόμματος. Να τον αντικαταστήσετε με κάποιον πιο υπομονετικό, πιο πιστό και πιο ευγενικό με τον λαό».

Στις 21 Ιανουαρίου του 1924 ο Λένιν πέθανε από καρδιακή προσβολή. Ο Στάλιν ανακήρυξε τον Λένιν ήρωα της επανάστασης και πρότεινε την κατασκευή μαυσωλείου στην Κόκκινη Πλατεία. Η γυναίκα του Λένιν, Nadezhda Krupskaya, εναντιώθηκε στην απόφαση του Στάλιν γιατί προσέδιδε θρησκευτική λατρεία στην μνήμη ενός ανθρώπου. Ο Στάλιν προχώρησε στην κατασκευή του μαυσωλείου. 

ΠΗΓΗ:stokokkino.gr