Και ξαφνικά....ανακαλύψαμε τα μολυσματικά ιατρικά απόβλητα!

Επειδή τελευταία γίνεται πολύ κουβέντα για τα απόβλητα των Νοσοκομείων και επειδή καθημερινά επανέρχεται το ίδιο πρόβλημα με διαφορετικές μορφές και εκδοχές, δημοσιεύουμε την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων Ασκληπιείου Βούλας.

Το Σωματείο του Ασκληπιείου προσεγγίζει πολλές πτυχές του προβλήματος, όπως την έλλειψη προσωπικού, τον χωροταξικό σχεδιασμό των Νοσοκομείων, τα ιδιωτικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το "ξαφνικό" ενδιαφέρον των αρχών, τα Βαρέα  Ανθυγιεινά που κάποιοι μας υπόσχονταν κ.τ.λ.

Δείτε ολόκληρη την Ανακοίνωση.

 Σωματείο Νοσοκομείου "Ασκληπιείο" Βούλας.

 ο Νοσοκομείο μας λειτουργεί από το 1921. Όλα αυτά τα χρόνια, ουδέποτε προέκυψε κίνδυνος για το περιβάλλον ή για τη δημόσια υγεία και αυτό αποκλειστικά και μόνο χάρη στην αυτοθυσία των εργαζομένων σε αυτό.

    Τελευταία έχει ανακύψει θέμα σχετικά με τα ιατρικά απόβλητα του νοσοκομείου και τη διαχείρισή τους, με αποτέλεσμα μια σειρά από ντιρεκτίβες προς τους εργαζόμενους και ειδικά το νοσηλευτικό προσωπικό, με προφανή στόχο τη μετάθεση ευθυνών σε ενδεχόμενο πρόβλημα που πιθανότατα θα προκύψει.

Ξεκαθαρίζουμε ότι πρώτοι εμείς υποστηρίζουμε τη σωστή και οικολογική διαχείριση των αποβλήτων και μάλιστα στην πηγή τους. Πρέπει όμως να τονίσουμε τα παρακάτω:

1. Οι βασικές αρχές της πολιτικής της Ε.Ε. σε ότι αφορά στο Περιβάλλον είναι: η αρχή της προφύλαξης, η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», η αρχή της πρόληψης (η παραγωγή αποβλήτων πρέπει να μειωθεί), η αρχή της εγγύτητας (τα απόβλητα θα πρέπει να διαθέτονται κοντά στο σημείο παραγωγής).
2. Τα μέτρα και οι όροι ορίζονται από νόμους και αποφάσεις οι οποίοι είναι γνωστοί στη διοίκηση.
3. Η διοίκηση του Νοσοκομείου έχει υποχρέωση σύνταξης Εσωτερικού  Κανονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων.

Για την αρχή της προφύλαξης: μα, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά γύρω μας!

   

Θεωρούμε ότι είναι βασικό να προφυλάσσονται από τους κινδύνους οι ασθενείς, το προσωπικό και οι επισκέπτες στο Νοσοκομείο μας. Όμως, η έλλειψη οργάνωσης και η πλήρης απουσία σχεδιασμού σε ό,τι αφορά στην κατανομή των χώρων νοσηλείας, στις συνθήκες εργασίας του προσωπικού και στην τήρηση κανόνων πρόσβασης στο χώρο του νοσοκομείου (το Ασκληπιείο έχει μεταμορφωθεί σε  ένα τεράστιο parking, απουσιάζει οποιοσδήποτε έλεγχος στο ποιος εισέρχεται και εξέρχεται όλο το 24ωρο) υπονομεύει οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής των οδηγιών που, υπό μορφή εντολών-απειλών, απευθύνονται στο προσωπικό. Μάλιστα, είναι κάτι παραπάνω από προφανής η προσπάθεια απεμπόλησης ευθυνών από τους κατεξοχήν υπεύθυνους: Διοίκηση, Δ/νση Ιατρικής και Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, Πρόεδρο του Επιστ. Συμβουλίου.

Ορισμένες ερωτήσεις, «βγαλμένες από τη ζωή»:

• Ποια η δυνατότητα του Νοσηλευτικού προσωπικού να ασχοληθεί με το πολύπλοκο αυτό σύστημα κατανομής αποβλήτων όταν υπάρχει μια/ένας νοσηλεύτρια/ης  ανά 30 άτομα που πρέπει να εκτιμήσει την κατάσταση του ασθενούς, να εκτελέσει νοσηλεία, να καθαρίσει τους ανήμπορους ασθενείς, να μετρήσει ζωτικά σημεία, να  μετρήσει αριθμό κλινοσκεπασμάτων και «βέβαια», να εκτελέσει και αστυνομικά καθήκοντα, ανακαλύπτοντας ποια ανασφάλιστη αποκλειστική βρίσκεται εντός του χώρου;;;
• Ποια προφύλαξη μπορεί να έχει το προσωπικό του νοσοκομείου όταν οποιοσδήποτε θέλει, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, βρίσκεται μέσα στους θαλάμους, ασκώντας παρατηρήσεις, παρεμβαίνοντας στο έργο και πάνω από όλα εκτιθέμενος και ο ίδιος;;; Είναι χαρακτηριστικό ότι τις πρώτες ημέρες οι σακούλες ανακύκλωσης βρίσκονταν μέσα στους θαλάμους και ταχέως αφαιρέθηκαν, διότι  τα απόβλητα μπερδευόντουσαν από τους ίδιους τους επισκέπτες-συνοδούς(...)
• Πώς είναι δυνατόν να προφυλαχθούν οι συγγενείς και οι ασθενείς όταν συχνά καλούνται να φέρουν κλινοσκεπάσματα από το σπίτι τους και μετά να τα πάρουν πίσω, αυξάνοντας τον κίνδυνο λοιμωδών νοσημάτων στη κοινότητα;;;
• Πώς είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν ορθά οι οδηγίες, όταν στα ΤΕΠ  όλοι οι συνοδοί κυκλοφορούν ανενόχλητοι, διαπληκτιζόμενοι μεταξύ τους και με το Ιατρικό–Νοσηλευτικό προσωπικό, κυκλοφορώντας ανάμεσα σε γυμνούς ασθενείς (ούτε λόγος για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια), ενώ συχνά οι γιατροί προβαίνουν σε επεμβατικές πράξεις;;;
• Πώς είναι δυνατόν να προφυλαχθούν οι καθαρίστριες που εργάζονται σε άλλο φορέα, όταν καλούνται να μαζέψουν βιολογικά  απορρίμματα, πχ εμέσματα, χωρίς να έχουν πληροφόρηση για το πώς θα μπορούσαν να τα χειριστούν;;;
• Πώς μπορούν οι γιατροί να ελέγξουν τον διαχωρισμό των απορριμάτων, όταν ένας ειδικευόμενος  γιατρός καλύπτει έως και δύο κλινικές κατά τις εφημερίες, τρέχοντας από κτίριο σε κτίριο (σε απόσταση και πάνω από 800 μέτρα) συχνά χωρίς την ύπαρξη ειδικού, ενώ το νοσοκομείο είναι συνεχώς ανοικτό? Πού είναι η προφύλαξη;;;   
• Πόσα άτομα θα υπογράφουν για τα απορρίμματα σε πτέρυγες όπου νοσηλεύονται ταυτόχρονα σηπτικοί, χειρουργημένοι, ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς 3 και 4 διαφορετικών κλινικών και πως θα τα ελέγχουν;;; Μήπως το ελάχιστο Ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να αφήσει τους ασθενείς και να ψάχνει μέσα στους σάκους απορριμάτων;;;
• Πώς είναι δυνατόν να γίνει η ορθή διαχείριση μολυσματικού υλικού πχ στο καρδιολογικό ΤΕΠ το οποίο έχει οργανωθεί στο χώρο που προοριζόταν για αναμονή συνοδών;;; Τι προφυλάξεις μπορεί κάποιος να πάρει;;;
• Πώς προφυλάσσονται οι ασθενείς, όταν στον ίδιο ανελκυστήρα μεταφέρονται χειρουργημένοι και επισκέπτες του νοσοκομείου;;;
• Τέλος, αλλά όχι τελευταίο, πώς απαιτεί κανείς από το Νοσηλευτικό προσωπικό του Χειρουργείου, απειλώντας ταυτόχρονα με κυρώσεις, να εφαρμόζει πιστά τις νέες οδηγίες για τα ιατρικά απόβλητα, όταν έχουν μείνει οι μισοί, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;;;

Αλήθεια, με ποια λογική όλοι εμείς, Γιατροί, Νοσηλευτές, Τεχνολόγοι και Παρασκευαστές, ενώ διαχειριζόμαστε ένα πλήθος μολυσματικών ιατρικών αποβλήτων, παλεύουμε ακόμη για να ενταχθούμε στα ΒΑΕ;;;

Για την αρχή της εγγύτητας: τα απόβλητα θα πρέπει να διαθέτονται κοντά στο σημείο παραγωγής: Απαιτείται συζήτηση με το Δήμο ΒΒΒ για να βρεθεί λύση. Γι’ αυτό το λόγο, θα πρέπει να αυξάνεται, αντί να μειώνεται η χρηματοδότηση των Δήμων και να γίνουν νέες προσλήψεις μονίμων, αντί να ατενίζουμε τις πρώτες απολύσεις συναδέλφων μας στους ΟΤΑ.

Οι εργαζόμενοι του Ασκληπιείου της Βούλας

Για όλους εμάς, το συμπέρασμα είναι σαφές:Μεθοδεύεται ο χαρακτηρισμός του συνόλου των Νοσοκομειακών αποβλήτων σε Μολυσματικά, ώστε να εκτιναχθεί άμεσα το βάρος τους και άρα και το κόστος της καύσης τους στους ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ αποτεφρωτήρες που πίσω τους κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.

• ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να συμμετέχουμε στη δημιουργία εντυπώσεων. Ενώ το Υπ. «Υγείας» ετοιμάζεται να διαλύσει την ΠΦΥ, αδιαφορώντας για τα 2 εκατ. ανασφάλιστους συμπολίτες μας, ξαφνικά θυμήθηκε τη νομοθεσία για τα απόβλητα. Ή, μήπως, κάποιοι το ψιθύρισαν στο αυτί του Αδώνιδος;;;
• ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να αναλάβουμε τις ευθύνες που ανήκουν στους διοικούντες.
• ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ την προσπάθεια μίας νέας υπερχρέωσης του Νοσοκομείου, ώστε για άλλη μια φορά να χρησιμοποιηθεί η καραμέλα ότι ο δημόσιος τομέας είναι αναποτελεσματικός και ακριβός.
• ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ για την προφύλαξη της Δημόσιας Υγείας και
• ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ συναδέλφους, ασθενείς και συνοδούς: ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ!!!

Το Δ.Σ.