Κάλεσμα
του ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου και της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου για τη συγκέντρωση
στην Ιερά Μονή Αρκαδίου ενάντια στα χημικά της Συρίας
Το Σεπτέμβριο
του 2013 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποφάσισε ομόφωνα το υπ΄ αριθμό
2118 ψήφισμα του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Οργανισμού για την
Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), με το οποίο προβλέπεται η
απομάκρυνση και η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας μέχρι τα μέσα
του έτους 2014. Η απόφαση πάρθηκε με τη σύμφωνη γνώμη ΗΠΑ και Ρωσίας, ως
μία διπλωματική λύση για την αποφυγή στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία. Σύμφωνα
με την OPCW, το παγκόσμιο χημικό οπλοστάσιο ανέρχεται σε 70.000 τόνους
τοξικών προϊόντων με τα μεγαλύτερα χημικά οπλοστάσια να βρίσκονται σε
ΗΠΑ και Ρωσία. Δύο μήνες αργότερα, και
συγκεκριμένα στις 15/11/2013, η Αλβανία απορρίπτει αίτημα των ΗΠΑ για
την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στο έδαφός της, παρά
το ότι διαθέτει ένα από τα τρία σημεία απόθεσης χημικών παγκοσμίως.
Επίσης, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Νορβηγία, αρνήθηκαν να προβούν στην
καταστροφή των όπλων στο έδαφός τους.
Ως εναλλακτική προτάθηκε να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της
υδρόλυσης, αλλά εν πλω, δηλαδή επί πλωτού μέσου. Η περιοχή που
επιλέχθηκε βρίσκεται νοτιοδυτικά της Κρήτης και μεταξύ Ιταλίας, Λιβύης
και Μάλτας.
Μόλις στις 18/2/2014, και για πρώτη φορά από τότε που είδε
το φως της δημοσιότητας η υπόθεση της εξουδετέρωσης των χημικών της
Συρίας στη Μεσόγειο, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του
Ευρωκοινοβουλίου απαντά σε επιστολή διαμαρτυρίας μέσω του Έλληνα
εκτελεστικού διευθυντή της Επιτροπής Υποθέσεων Ασφάλειας για τα Όπλα
Μαζικής Καταστροφής. Στην απάντησή του παραδέχεται την εμπλοκή της Ε.Ε.
στην απόφαση για εκτέλεση του έργου στη Μεσόγειο, άρα και γνώση του
θέματος από τον Οκτώβριο του 2013!Επίσης, σύμφωνα ακόμη και με τις πιο
συντηρητικές πηγές όπως ο Raymond Zilinskas (διευθυντής του τομέα
χημικού και βιολογικού πολέμου του στρατού των ΗΠΑ και επιθεωρητή
χημικών όπλων των Ηνωμένων Εθνών στο ΙΡΑΚ το 1994), η υδρόλυση
μπορεί να μην πετύχει αν υπάρχουν προσμίξεις στα χημικά το οποίο δεν το
ξέρει, και επίσης «δεν υπάρχει ούτε εκτίμηση κινδύνου, ούτε μελέτη
ανθρωπογενών/περιβαλλοντικών επιπτώσεων αν υπάρξει κάποιο ατύχημα».
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, πρόκειται να
επεξεργαστούν 700 τόνοι του αερίου SARIN (νευροπαραλητικό αέριο, μια
σταγόνα του οποίου αρκεί για να προκαλέσει τον ακαριαίο θάνατο ενός
ανθρώπου). Η επιχείρηση πρόκειται να διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες,
καθώς το φορτηγό πλοίο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού MV Cape Ray,
επί του οποίου θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση, δεν είναι σε θέση να
επεξεργαστεί περισσότερο από 15 τόνους χημικών την ημέρα. Επίσης, είναι
γνωστό ότι πλοία τέτοιου τύπου χρησιμοποιούνται κατά μέσο όρο 30 χρόνια
και έπειτα αποσύρονται. Με τα παραπάνω δεδομένα τα ποσοστά ατυχήματος
αυξάνονται δραματικά.Τόσο οι κάτοικοι και οι φορείς του νησιού όσο και
επιστήμονες δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις στην
ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, αφού δεν είναι γνωστό που θα καταλήξουν
τα προϊόντα της επεξεργασίας των τοξικών ουσιών, ενώ σε τόσο ασταθείς
συνθήκες δεν είναι δυνατόν να αποκλειστεί διαρροή στη θάλασσα.
Ούτε η ελληνική κυβέρνηση, ούτε καμία αρμόδια
ευρωπαϊκή και παγκόσμια αρχή δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις σχετικά
με την όλη διαδικασία καταστροφής και το χρονοδιάγραμμά της.
Μια τέτοια διαρροή θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στο
θαλάσσιο περιβάλλον και στους λαούς της Μεσογείου, με την καταστροφή της
τουριστικής βιομηχανίας και της αλιείας να είναι μόνο ένα μέρος αυτών.Η
Κρήτη είναι στο πόδι. Ήδη, έχει πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στην
πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο με αίτημα την ακύρωση της διαδικασίας.
Στα Χανιά και στο Ρέθυμνο φορείς, συλλογικότητες, οργανώσεις αλλά και
πολίτες δηλώνουν την αντίθεσή τους και έχουν ξεκινήσει συντονισμό
κινηματικών δράσεων. Στις 9/3 πραγματοποιήθηκε μεγαλειώδης συγκέντρωση
στο λιμάνι της Σούδας όπου ο Κρητικός λαός κάτω από καταρρακτώδη βροχή
βροντοφώναξε την αντίθεσή του στο σχέδιο που ετοιμάζεται.
Τα αδιαφανή σχέδια των παραγωγών των χημικών όπλων και του
αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού πρέπει να ναυαγήσουν υπό το βάρος της
αντίστασης των τοπικών κοινωνιών.Απαιτούμε να μη γίνει η Μεσόγειος μια
χωματερή χημικών αποβλήτων. Οι λαοί της Μεσογείου δεν θα συναινέσουν στη
λογική των πολεμικών βιομηχανιών που φυλάει γι αυτήν τα κέρδη αλλά για
εμάς το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος.
Όλοι και όλες στη Παγκρήτια συγκέντρωση την Κυριακή 23 Μαρτίου, στις 12:30 στην Ιερά Μονή Αρκαδίου.
ΠΗΓΗ:left.gr