ΜΕΤΡΑ «ΑΣΠΙΡΙΝΕΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Τον κώδικα διαχείρισης προβληματικών δανείων, έδωσε την Παρασκευή (21/03) στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδας, με προφανή στόχο τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων που έχουν εξελιχθεί σε μια πραγματική βόμβα, όχι μόνο για τις τράπεζες και την οικονομία, αλλά ιδίως για τους εργαζόμενους και τη λαϊκή οικογένεια που ζουν με τη «θηλιά» στο λαιμό.
Στον κώδικα διαχείρισης, προβλέπεται μάλιστα, μεταξύ άλλων, η «εθελοντική» εκχώρηση του ακινήτου στην τράπεζα με τη μετατροπή του δανείου σε χρηματοδοτική μίσθωση. Ο ιδιοκτήτης δηλαδή του ακινήτου, μετατρέπεται σε ενοικιαστή, καταβάλλοντας κάθε μήνα το ενοίκιο για το ακίνητο που «εθελοντικά» εκχώρησε στην τράπεζα-δανειστή!
Αξίζει να σημειωθεί, πως από το 2005 μέχρι το 9μηνο του 2013, τα κόκκινα δάνεια έχουν αυξηθεί σε απόλυτους όρους κατά 59,5 δις ευρώ (από 9,5 δις σε 69 δις ευρώ) ενώ ως ποσοστό επί των συνολικών χορηγήσεων έχουν εκτοξευθεί από το 6,3% του 2005 στο 31%.
Τα ληξιπρόθεσμα δάνεια τόσο των νοικοκυριών όσο και των μικροεπιχειρήσεων και των φτωχών αγροτών πρέπει να τύχουν μια ειδικής αντιμετώπισης, η οποία θα στοχεύει στην ανακούφιση και την υποβοήθηση, ώστε να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Μια τέτοια ρύθμιση, η οποία θα έχει αντικειμενικά κριτήρια, θα μπορεί να φτάνει μέχρι και την οριστική διαγραφή των χρεών, για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές κατηγορίες.
Η επίλυση της υπερχρέωσης των λαϊκών νοικοκυριών και των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, δεν θα πρέπει να εξαντληθεί σε μέτρα καλύτερης διαχείρισης του προβλήματος.
Αντίθετα, απαιτούνται ριζοσπαστικότερες αλλαγές στα πλαίσια ενός
σχεδίουπροοδευτικής εξόδου από την κρίση, με βασικούς άξονες την
εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τραπεζών και την παραγωγική και οικολογική
ανασυγκρότηση, η οποία θα προσανατολίζεται στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Ο ¨ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ" ΤΗΣ ΤτΕ
Ο κώδικας διαχείρισης που δόθηκε από την ΤτΕ στη δημοσιότητα, αποτελεί ουσιαστικά μια περιγραφή των διαδικασιών που θα πρέπει να ακολουθούν οι τράπεζες και οι δανειολήπτες όταν υπάρχει καθυστέρηση αποπληρωμής ενός δανείου.
Για την διαδικασία αυτή συγκεκριμένα προβλέπονται τα εξής:
-- Ο δανειολήπτης-ιδιοκτήτης του ακινήτου μεταβιβάζει την κυριότητα του τελευταίου στην τράπεζα και υπογράφει σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, για ελάχιστη χρονική διάρκεια, που είναι συνήθως τα 5 χρόνια.
--Πώληση και ενοικιάση: Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στην τράπεζα είτε σε τρίτο (π.χ άλλον αγοραστή) ώστε να αποπληρώσει μέρος – ή το σύνολο- του δανείου.
Η συμφωνία αυτή μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής (!) στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια έναντι μισθώματος. Συνήθως προβλέπεται μια ελάχιστη περίοδος 3 ετών.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ «ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ»
Ο Κώδικας, περιλαμβάνει κατάλογο «εναλλακτικών λύσεων» που μπορούν να προτείνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους. Ο κατάλογος, διακρίνει τις λύσεις σε βραχυπρόθεσμου και μόνιμου χαρακτήρα.
Ο κατάλογος των εναλλακτικών λύσεων, έχει ως εξής:
ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ
(α) Τόκοι μόνο κατά τη διάρκεια βραχυπρόθεσμης περιόδου.
(β) Μειωμένες τοκοχρεωλυτικές δόσεις κατά τη διάρκεια βραχυπρόθεσμης
περιόδου.
(γ) Περίοδος χάριτος.
(δ) Αναβολή Πληρωμής Δόσης/Δόσεων.
(ε) Τακτοποίηση Καθυστερούμενου Υπολοίπου.
(στ) Κεφαλαιοποίηση καθυστερήσεων.
Τμήμα ΙΙ - Μακροπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης
Ως
μακροπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης κατατάσσονται τύποι λύσεων ρύθμισης, η
διάρκεια της χρονικής περιόδου μεταβολής του σχεδίου αποπληρωμής των
οποίων ισούται με ή υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη.
(α) Μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου.
(β) Αλλαγή Τύπου Επιτοκίου (π.χ. από κυμαινόμενο σε σταθερό).
(γ) Παράταση της διάρκειας.
(δ) Διαχωρισμός ενυπόθηκου δανείου σε:
i. ένα βιώσιμο δάνειο με εμπράγματη εξασφάλιση, το οποίο ο δανειολήπτης αποπληρώνει, με βάση την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής,
και
ii. υπόλοιπο του δανείου, στο
οποίο δεν λογίζονται τόκοι έως μια μεταγενέστερη ημερομηνία
αποπληρωμής. Κατά την μεταγενέστερη αυτή ημερομηνία ή πριν από αυτήν,
διενεργείται επαναξιολόγηση της ικανότητας αποπληρωμής, η οποία
προσδιορίζεται είτε από την εκτιμώμενη βελτίωση της δυνατότητας
αποπληρωμής του δανειολήπτη είτε από τα εκτιμώμενα έσοδα ρευστοποίησης
εμπράγματης εξασφάλισης ή άλλου περιουσιακού στοιχείου με συντηρητικές
παραδοχές.
(ε) Πρόσθετη εξασφάλιση από τον δανειολήπτη, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης λύσης ρύθμισης.
(στ) Λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης.
(ζ) Συμφωνίες ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο.
ΛΥΣΕΙΣ "ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ"
Ως λύση
οριστικής διευθέτησης ορίζεται οποιαδήποτε μεταβολή του είδους της
συμβατικής σχέσης μεταξύ ιδρύματος και δανειολήπτη ή ο τερματισμός
αυτής, αποσκοπώντας στην οριστική τακτοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος έναντι του δανειολήπτη
και, η οποία μπορεί να διενεργείται μέσω μίας ή περισσοτέρων από τις
παρακάτω ενδεικτικά αναφερόμενες λύσεις, που προσφέρονται στο πλαίσιο
των διεθνών πρακτικών. Η υιοθέτηση εκάστης εξ αυτών εξετάζεται, όμως,
κάθε φορά σε σχέση με τις προβλέψεις του ελληνικού δικαίου:
(α) Εθελοντική Παράδοση Ενυπόθηκου Ακινήτου στο πλαίσιο ευρύτερης ρύθμισης.
(β)
Μετατροπή σε Χρηματοδοτική Μίσθωση, με την οποία ο δανειολήπτης
μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα και υπογράφει μια
σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, για ελάχιστη χρονική διάρκεια
(συνήθως πέντε (5) έτη). Ο δανειολήπτης αποκτά τα προβλεπόμενα από το
ισχύον δίκαιο περί συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης δικαιώματα.
(γ) Πώληση και ενοικίαση,
με την οποία ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε
στο ίδρυμα είτε σε τρίτο (άλλο ίδρυμα, άλλο αγοραστή, κρατική εταιρία
διαχείρισης ακινήτων κλπ) αποπληρώνοντας μέρος ή το σύνολο του δανείου. Η
συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής
στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια έναντι μισθώματος
(συνήθως για μια ελάχιστη περίοδο τριών (3) ετών).
(δ) Μεταβίβαση του δανείου σε άλλο ίδρυμα.
(ε) Αντικατάσταση παλαιού δανείου με νέο μικρότερου υπολοίπου.
(στ) Διαχείριση σε εκκαθάριση στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας.
(ζ) Ρευστοποίηση Εξασφαλίσεων για την ικανοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος.
(η) Δικαστικές/Νομικές Ενέργειες πέραν της ρευστοποίησης εξασφαλίσεων.
ΠΗΓΗ:iskra