«Αν
δεν γίνει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δεν μπορεί να
εφαρμοστεί κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα» τονίζει σε συνέντευξή του στο
ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για το
δημόσιο χρέος της χώρας, Νίκος Χουντής.
Η συνέντευξη του Νίκου Χουντή στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:
Είστε επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο χρέος της χώρας. Το πρόβλημα των προβλημάτων... Μετά τις επαφές που είχε το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο στην Ουάσιγκτον με την ηγεσία του ΔΝΤ, αλλά και στο σημερινό Eurogrup, βλέπετε να μπαίνει το θέμα του χρέους στην ημερήσια διάταξη;
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση παρακολουθεί αυτές τις συζητήσεις με το ΔΝΤ και το Eurogrup με μία θέση που ακυρώνει τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας. Και εξηγούμαι: Όταν η κυβέρνηση λέει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση με αυτή τη θέση, τότε δεν διαπραγματεύσαι. Αν λες ότι είναι βιώσιμο το χρέος και επομένως θα βρούμε τρόπους αποπληρωμής, οδηγείσαι στη λογική μνημονιακών πολιτικών, όπως κατέστησε σαφές και το ΔΝΤ. Δηλαδή, θα αναγκάζεσαι να παίρνεις μέτρα, να είσαι υπό επιτήρηση και υπό όρους, προκειμένου να γίνει η αποπληρωμή του χρέους.
Η αντιμετώπιση του ζητήματος πρέπει να είναι διαφορετική, πρέπει να είναι διεκδικητική, προκείμενου να απαλλαγεί η χώρα από αυτόν τον βραχνά, που δεν την αφήνει να προχωρήσει και συνεχίζει να τη βυθίζει στην ανθρωπιστική κρίση. Αυτή τη διαφορετική, διεκδικητική πολιτική θα εκφράσει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση.
Ακούω πάντως πολλές απόψεις στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους. Κούρεμα, πάγωμα, απόσυρση. Με απλά λόγια, τι ακριβώς θα διαπραγματευθείτε;
Υπάρχουν κάποιες απόψεις, τεχνικές για την ακρίβεια, αλλά η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που επανέλαβε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή και στη ΔΕΘ είναι ότι εμείς πάμε να διαπραγματευθούμε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης και διεκδικώντας ένα μορατόριουμ στην αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων για το διάστημα που θα χρειαστεί να μπει η χώρα σε φάση ανάπτυξης και να ικανοποιηθεί ο δεύτερος όρος. Αν δεν γίνει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δεν μπορεί να εφαρμοστεί κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα. Θα είμαστε σε έναν φαύλο κύκλο χρέους, αποπληρωμής, ύφεσης, λιτότητας, πράγμα που θα καταστήσει ατελέσφορη κάθε προσπάθεια απαλλαγής από αυτόν τον βραχνά.
Στον βαθμό, όμως, που το χρέος της χώρας έχει περάσει στους κρατικούς προϋπολογισμούς των άλλων κρατών της ΕΕ, δεν θα είναι δύσκολο να πειστούν τα κοινοβούλια, αλλά και οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, να πληρώσουν για το ελληνικό χρέος;
Η διαπραγμάτευση του χρέους μιας χώρας της ευρωζώνης δεν υπακούει στα καθημερινά συναλλακτικά ήθη. Το κεντρικό πρόβλημα είναι η πολιτική που ακολούθησαν τα όργανα της ΕΕ, με αυτούς θα διαπραγματευθούμε, με την Κομισιόν και την ΕΚΤ. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά και της Γαλλίας, της Ιταλίας. Είδαμε ότι στην αρχή αρνήθηκαν να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με κανόνες και μηχανισμούς της ΕΕ, βάζοντας τη χώρα σε καθεστώς μνημονίων και τρόικας με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για την αποπληρωμή μέρους του χρέους είναι πολιτική και θα γίνει με τα όργανα της ΕΕ. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης θα μπουν και οι ζημιές που έχουν κάνει οι θεσμοί της ΕΕ, που ακολούθησαν -κατά τη γνώμη μου παρανόμως- μια πολιτική που επέφερε τόσα δεινά στη χώρα μας. Και αυτή την κοινωνική ζημιά είναι υποχρεωμένοι να την αναλάβουν οι θεσμοί της ΕΕ, γιατί αυτοί την προκάλεσαν. Με αυτούς θα συζητήσουμε, λοιπόν, τι θα γίνει με τη διαγραφή του χρέους. Όχι με τεχνοκράτες.
Μιλάμε, κ. Χουντή, για μια συμφωνημένη λύση και όχι για μια μονομερή...
Μονομερής ήταν η επιβολή μνημονίων, εν τέλει και των δανειακών συμβάσεων, από την πλευρά των ευρωπαϊκών θεσμών, με τη συμμετοχή βεβαίως του ΔΝΤ. Δεν το λέω εγώ. Δείτε τι είπε ο κ. Βενιζέλος, ότι μας επεβλήθη το μνημόνιο. Μπορεί να το είπε για αντιπολιτευτικούς λόγους ή για να πλήξει τον κ. Παπανδρέου. Η αλήθεια όμως είναι αυτή. Είναι, όμως, μια επιβολή. Επεβλήθη αυτή η διαδικασία, επεβλήθησαν οι μνημονιακές πολιτικές. Τα ίδια λέει και ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, στην περίοδο της κρίσης. Στο βιβλίο που έχει γράψει λέει: «με απειλούσε ο Τρισέ, με απειλούσαν να δεχθώ το μνημόνιο». Βεβαίως, δεν ήταν ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανείς άλλος. Επομένως, οι μονομερείς ενέργειες μέχρι τώρα ήταν από την πλευρά της επιβολής αυτών των πολιτικών. Εμείς λέμε ότι μια κυρίαρχη κυβέρνηση που έχει την εντολή του λαού, προφανώς έχει τη δυνατότητα, πρώτον, να ακυρώσει με νόμο τους μνημονιακούς νόμους και, δεύτερον, να διεκδικήσει τα συμφέροντα της χώρας.
Το Πρακτορείο Reuters κάνει λόγο για επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση της Γερμανίας. Γερμανός αξιωματούχος λέει ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς σκέφτεται η αντιπολίτευση. Εσείς, ως επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος, θα έχετε επαφές και με ποιους;
Αυτό που συγκροτήθηκε δεν είναι η ομάδα που θα κάνει τη διαπραγμάτευση, είναι η ομάδα που προετοιμάζει και είναι στην ευχέρεια και στις αποφάσεις των πολιτικών οργάνων και του προέδρου ποια διαπραγματευτική τακτική θα ακολουθήσει αύριο η κυβέρνηση. Από την άποψη αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ συζητά, πάει στο ΔΝΤ, συμμετέχει στις διαδικασίες του ΕΚ, δίνει τη μάχη στο ελληνικό πλαίσιο. Συζητάμε, αλλά όχι με τον παραπολιτικό τρόπο, ότι κάτι συζητάμε, κάτι αδιαφανές. Επειδή έχω προσωπική εμπειρία, αυτό κάναμε και με τον κ. Όλι Ρεν, όταν ήταν αρμόδιος επίτροπος. Είπαμε και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι αυτή η πολιτική έχει προκαλέσει αυτή την κατάσταση. Η χώρα έχει φτάσει σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης, ταυτόχρονα αυτή η πολιτική που ακολουθήθηκε, τα προγράμματα, όπως ισχυριζόταν ο κ. Όλι Ρεν και οι άλλοι, δεν έδωσαν το επιθυμητό κατά τα άλλα αποτέλεσμα να μειώσουν το χρέος, να βγάλουν όπως έλεγαν τη χώρα στην ανάπτυξη. Επομένως, εμείς σε κάθε περίπτωση προβάλλουμε τις θέσεις μας, ποιες οι προτεραιότητες και οι ανάγκες. Βεβαίως το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, δεν μπορεί να κρυφτεί πια και επομένως πρέπει να γίνει, αυτό που λέμε, πανευρωπαϊκή διάσκεψη. Είναι μια υποχρεωτική κίνηση, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το θέμα του χρέους, πέρα από τις επιμέρους διαπραγματεύσεις, συζητήσεις κ.λπ. να τεθεί ως πανευρωπαϊκό πρόβλημα, γιατί τέτοιο είναι. Πρέπει να βρεθεί μια αντιμετώπιση ούτως ώστε να βγάλει τους λαούς του Νότου κυρίως, τους λαούς της Περιφέρειας, από αυτόν τον βραχνά. Ξέρω βέβαια ότι το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της Ευρώπης, δεν οδηγεί προς ενοποίηση ισότιμων κρατών, αλλά έχει καταλήξει σε μια Ευρώπη οφειλετών και δανειζομένων. Αυτή η διαίρεση δεν μπορεί να κρυφτεί και δεν αφορά μόνον τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είστε επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο χρέος της χώρας. Το πρόβλημα των προβλημάτων... Μετά τις επαφές που είχε το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο στην Ουάσιγκτον με την ηγεσία του ΔΝΤ, αλλά και στο σημερινό Eurogrup, βλέπετε να μπαίνει το θέμα του χρέους στην ημερήσια διάταξη;
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση παρακολουθεί αυτές τις συζητήσεις με το ΔΝΤ και το Eurogrup με μία θέση που ακυρώνει τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας. Και εξηγούμαι: Όταν η κυβέρνηση λέει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση με αυτή τη θέση, τότε δεν διαπραγματεύσαι. Αν λες ότι είναι βιώσιμο το χρέος και επομένως θα βρούμε τρόπους αποπληρωμής, οδηγείσαι στη λογική μνημονιακών πολιτικών, όπως κατέστησε σαφές και το ΔΝΤ. Δηλαδή, θα αναγκάζεσαι να παίρνεις μέτρα, να είσαι υπό επιτήρηση και υπό όρους, προκειμένου να γίνει η αποπληρωμή του χρέους.
Η αντιμετώπιση του ζητήματος πρέπει να είναι διαφορετική, πρέπει να είναι διεκδικητική, προκείμενου να απαλλαγεί η χώρα από αυτόν τον βραχνά, που δεν την αφήνει να προχωρήσει και συνεχίζει να τη βυθίζει στην ανθρωπιστική κρίση. Αυτή τη διαφορετική, διεκδικητική πολιτική θα εκφράσει μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση.
Ακούω πάντως πολλές απόψεις στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους. Κούρεμα, πάγωμα, απόσυρση. Με απλά λόγια, τι ακριβώς θα διαπραγματευθείτε;
Υπάρχουν κάποιες απόψεις, τεχνικές για την ακρίβεια, αλλά η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που επανέλαβε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή και στη ΔΕΘ είναι ότι εμείς πάμε να διαπραγματευθούμε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης και διεκδικώντας ένα μορατόριουμ στην αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων για το διάστημα που θα χρειαστεί να μπει η χώρα σε φάση ανάπτυξης και να ικανοποιηθεί ο δεύτερος όρος. Αν δεν γίνει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δεν μπορεί να εφαρμοστεί κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα. Θα είμαστε σε έναν φαύλο κύκλο χρέους, αποπληρωμής, ύφεσης, λιτότητας, πράγμα που θα καταστήσει ατελέσφορη κάθε προσπάθεια απαλλαγής από αυτόν τον βραχνά.
Στον βαθμό, όμως, που το χρέος της χώρας έχει περάσει στους κρατικούς προϋπολογισμούς των άλλων κρατών της ΕΕ, δεν θα είναι δύσκολο να πειστούν τα κοινοβούλια, αλλά και οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, να πληρώσουν για το ελληνικό χρέος;
Η διαπραγμάτευση του χρέους μιας χώρας της ευρωζώνης δεν υπακούει στα καθημερινά συναλλακτικά ήθη. Το κεντρικό πρόβλημα είναι η πολιτική που ακολούθησαν τα όργανα της ΕΕ, με αυτούς θα διαπραγματευθούμε, με την Κομισιόν και την ΕΚΤ. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά και της Γαλλίας, της Ιταλίας. Είδαμε ότι στην αρχή αρνήθηκαν να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με κανόνες και μηχανισμούς της ΕΕ, βάζοντας τη χώρα σε καθεστώς μνημονίων και τρόικας με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για την αποπληρωμή μέρους του χρέους είναι πολιτική και θα γίνει με τα όργανα της ΕΕ. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης θα μπουν και οι ζημιές που έχουν κάνει οι θεσμοί της ΕΕ, που ακολούθησαν -κατά τη γνώμη μου παρανόμως- μια πολιτική που επέφερε τόσα δεινά στη χώρα μας. Και αυτή την κοινωνική ζημιά είναι υποχρεωμένοι να την αναλάβουν οι θεσμοί της ΕΕ, γιατί αυτοί την προκάλεσαν. Με αυτούς θα συζητήσουμε, λοιπόν, τι θα γίνει με τη διαγραφή του χρέους. Όχι με τεχνοκράτες.
Μιλάμε, κ. Χουντή, για μια συμφωνημένη λύση και όχι για μια μονομερή...
Μονομερής ήταν η επιβολή μνημονίων, εν τέλει και των δανειακών συμβάσεων, από την πλευρά των ευρωπαϊκών θεσμών, με τη συμμετοχή βεβαίως του ΔΝΤ. Δεν το λέω εγώ. Δείτε τι είπε ο κ. Βενιζέλος, ότι μας επεβλήθη το μνημόνιο. Μπορεί να το είπε για αντιπολιτευτικούς λόγους ή για να πλήξει τον κ. Παπανδρέου. Η αλήθεια όμως είναι αυτή. Είναι, όμως, μια επιβολή. Επεβλήθη αυτή η διαδικασία, επεβλήθησαν οι μνημονιακές πολιτικές. Τα ίδια λέει και ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, στην περίοδο της κρίσης. Στο βιβλίο που έχει γράψει λέει: «με απειλούσε ο Τρισέ, με απειλούσαν να δεχθώ το μνημόνιο». Βεβαίως, δεν ήταν ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανείς άλλος. Επομένως, οι μονομερείς ενέργειες μέχρι τώρα ήταν από την πλευρά της επιβολής αυτών των πολιτικών. Εμείς λέμε ότι μια κυρίαρχη κυβέρνηση που έχει την εντολή του λαού, προφανώς έχει τη δυνατότητα, πρώτον, να ακυρώσει με νόμο τους μνημονιακούς νόμους και, δεύτερον, να διεκδικήσει τα συμφέροντα της χώρας.
Το Πρακτορείο Reuters κάνει λόγο για επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση της Γερμανίας. Γερμανός αξιωματούχος λέει ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς σκέφτεται η αντιπολίτευση. Εσείς, ως επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος, θα έχετε επαφές και με ποιους;
Αυτό που συγκροτήθηκε δεν είναι η ομάδα που θα κάνει τη διαπραγμάτευση, είναι η ομάδα που προετοιμάζει και είναι στην ευχέρεια και στις αποφάσεις των πολιτικών οργάνων και του προέδρου ποια διαπραγματευτική τακτική θα ακολουθήσει αύριο η κυβέρνηση. Από την άποψη αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ συζητά, πάει στο ΔΝΤ, συμμετέχει στις διαδικασίες του ΕΚ, δίνει τη μάχη στο ελληνικό πλαίσιο. Συζητάμε, αλλά όχι με τον παραπολιτικό τρόπο, ότι κάτι συζητάμε, κάτι αδιαφανές. Επειδή έχω προσωπική εμπειρία, αυτό κάναμε και με τον κ. Όλι Ρεν, όταν ήταν αρμόδιος επίτροπος. Είπαμε και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι αυτή η πολιτική έχει προκαλέσει αυτή την κατάσταση. Η χώρα έχει φτάσει σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης, ταυτόχρονα αυτή η πολιτική που ακολουθήθηκε, τα προγράμματα, όπως ισχυριζόταν ο κ. Όλι Ρεν και οι άλλοι, δεν έδωσαν το επιθυμητό κατά τα άλλα αποτέλεσμα να μειώσουν το χρέος, να βγάλουν όπως έλεγαν τη χώρα στην ανάπτυξη. Επομένως, εμείς σε κάθε περίπτωση προβάλλουμε τις θέσεις μας, ποιες οι προτεραιότητες και οι ανάγκες. Βεβαίως το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, δεν μπορεί να κρυφτεί πια και επομένως πρέπει να γίνει, αυτό που λέμε, πανευρωπαϊκή διάσκεψη. Είναι μια υποχρεωτική κίνηση, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το θέμα του χρέους, πέρα από τις επιμέρους διαπραγματεύσεις, συζητήσεις κ.λπ. να τεθεί ως πανευρωπαϊκό πρόβλημα, γιατί τέτοιο είναι. Πρέπει να βρεθεί μια αντιμετώπιση ούτως ώστε να βγάλει τους λαούς του Νότου κυρίως, τους λαούς της Περιφέρειας, από αυτόν τον βραχνά. Ξέρω βέβαια ότι το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της Ευρώπης, δεν οδηγεί προς ενοποίηση ισότιμων κρατών, αλλά έχει καταλήξει σε μια Ευρώπη οφειλετών και δανειζομένων. Αυτή η διαίρεση δεν μπορεί να κρυφτεί και δεν αφορά μόνον τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΗΓΗ:left.gr